inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 54.473):

VLUCHTELING

Ze was om ‘t krijgsgeweld weggevlucht
en na de eindeloze tijd op haar vlot in zee
Ze verspreidde desondanks geen zeelucht
ze droeg alleen krijgslucht met zich mee

Men had haar weggemoffeld in een kamp
en verteld dat het slechts tijdelijk zou zijn
Zeer koude winter zonder kachel en lamp
juist dertien en geen schijntje zonneschijn

In stille nachten vroeg ze of het slim was
aan hem, die in een hoge hemel resideert
Hoe het nu ging met kinderen uit de klas
en was die vlucht verstandig of verkeerd?

In de nacht staarde ze naar het firmament
probeerde dan alle stille lichtjes te vragen
Om een zijn, vol van naastenliefde cement;
ze gaf aan ook haar steentje bij te dragen

Op een nacht schok ze van zuchten nabij
angstig wachtte ze wat er geschieden zou
Een stinkende kerel kroop gauw langszij
en onder het dek tastte meteen zijn klauw

Ze wilde gillen; ze krijste toen geluidloos
compleet verstijfd moest ze hem toelaten;
Voor ‘t smerig werk gaf hij vijftien euro’s
die konden ’t arm kind ..niet meer baten

Haar teer hartje kon niet lang meer leven
de ervaring schonk haar hart te veel leed
Ze kon zo’n verfoeilijke ontering niet aan
en wat hij ‘t teer lichaampje ook aandeed

Weggevlucht uit haar strijdend vaderland
voor ontelbare kogels en te vele bommen
Zonet keerde ze weer naar haar vaders land
daar ze in ‘t eeuwige leven is geklommen


Zie ook: http://www.ansentonrijkers.nl

Schrijver: Ton Rijkers, 26 maart 2021


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 109

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)