Alle inzendingen over Verraad

het oogwit van judas al zijn bekentenis op hij heeft zijn koning verraden aan de romeinen die hem bekroonden en doden op golgotha’s namiddag geofferd als speelbal van intriges en list hem wacht de glorieuze wederopstanding uit het nog gesloten graf…

De mens leeft levenloos Rond zich heen Versterkt gevoel van onlust Verraad en tevens Wanhoop van verdriet Op 't leven dat hij verliet Achterlatend 't verschiet…

bij smachtende lipjes met sluier in tipjes mocht ik raden waar zij was made haar tongval verraadde zij was made tussen Alke- en Hoogmade van eier en zaden uit Limburgs Imstenrade…

Een rozig veegje kleur verraadde later - toen ze het weer aantrok - dat ze nu maagd was in de voltooid verleden tijd.…

Een geluid Een snik verraad Een gevoel Een emotie te veel Een gehuil Een traan te veel Glinsterende ogen Er is licht te veel Happende tanden, die verscheuren willen Er is geweld te veel De stilte van de dood Er is stilte te veel…

Eeuwige, de tijd schrijdt voorbij ik werd verraden door een man die zich verraden voelde door mij maar spijt krijgt van zijn plan. Eeuwige, koud licht gaat langzaan uit red mij toch van dit wrede kruis dit godvergeten menselijk besluit ik was toch Kind bij U aan huis.…

Dat je schaamte verstopt achter draden om niet te verraden wat er wordt verwacht Dat je wordt verkracht door de beelden toen iemand gilde en jij ook niet wilde wat gebeurd is Dat je zelfs je naam niet droeg toen iemand die vroeg Waarom je daar was en waarom je naakt was…

Nu mijn dagen geteld zijn streep ik ze voor altijd door teer ik op herinneringen in gezondheid, toen dat nog vanzelfsprekend was passend op mijn tellen geniet ik van alles dat ik nog kan heeft mijn lichaam mij verraden, en zet ik koers tot mijn tijd daar is en ze me komen halen vanuit het licht…

Nu mijn dagen geteld zijn streep ik ze voor altijd door teer ik op herinneringen in gezondheid, toen dat nog vanzelfsprekend was passend op mijn tellen geniet ik van alles dat ik nog kan heeft mijn lichaam mij verraden, en zet ik koers tot mijn tijd daar is en ze me komen halen vanuit het licht…

Dat buitenhuisje zij de prins vergund En ook een hoger uitkeringsbedrag En dat hij nog steeds gratis vliegen mag, Al is het ook privé, vind ik geen punt, Maar wel dat hij voor de Olympiade Laatst Koning Voetbal lelijk heeft verraden.…

De klikspaan, eufemistisch kroongetuige, is voor een kind totaal onacceptabel Voor grote mensen is hij zeer rendabel Daar kunnen kinderen een punt aan zuigen Dus jongelui, verraad je vriendjes maar Daarna heb je het prima voor elkaar!…

ik voel hoe dood verraad pleegt aan mijn botten nog spot ik mijn God in Spaanse zon ik kijk niet om wil slechts vooruit de zomer nog omarmen maar echtheid is geen bijgeluid, kanker sluit het leven in en uit…

Ik hoor de echo in mijn lach Als een hoon, mezelf bespotten Waarin de lust niet klinken mag Of de waarheid, het bedotten Ik voel de trilling in je stem Als een vriend, mijn lippen kussen Alsof van mij, en niet van hem Als het goudstuk om te sussen…

Toen kwam 't bericht, en ik dacht, word ik nu van verraad beticht? Daarom mijn vraag, denk met mij mee, hoe deel ik al die liefde nu door TWEE ?…

voor de naderende pijn Of ik ooit nog van iemand houden zal dat is nog maar de vraag In tegenstelling tot het breken geneest mijn hart maar traag Ik heb mijzelf afgesloten voor de wereld om mij heen Naar buiten toe blijf ik glimlachen van binnen voel ik me alleen Mijn hart is in duizenden gebroken het vertrouwen is vernield Ik ben verraden…

was jij het die me, mijn blik vasthoudend bij de hand nam en zo de reis van vele ontberingen startte door een donker bos waar ik uiteindelijk omkwam…? …Ik geloof het niet……

Verraden door een mozaïek van geurig zwakke vleugen. Haastig vlucht de leugen, angstig en ziek.…

Je zat in een tehuis voor ongehuwde moeders Waar je voor je twee meisjes moest zorgen Al was je nog een puber, je kon het aan Maar het stil verdriet hield je verborgen Toen was daar de dag die je nooit zult vergeten Je kwam van je werk en je kinderen waren weg Een gevoel van paniek overspoelde je Want met jou was geen enkel overleg In de…

Bij mij komt niets meer binnen want buiten ruikt het naar bloed het land heeft mij verraden haar witte tanden zag ik wel nu haar rollende tollende ogen kinderen worden grof afgevoerd niet met wapens of in wagons veel meer met regels en wetten geen dichter kan het mooier geen schilder verfijnder alle mazen van de wet potvast mijn land waar…

en mij in gedachten nemen naar de zeven hemelen tegelijk De zon brandt achter hen in zachte sluimer zal zij schuilen achter 't grote bos met de den waar regen in tederheid zal huilen Vind mij daar m'n vriend bij de beek van mijn verdriet dat ik nooit heb verdiend Jouw woorden zullen spijten dat je mijn gevoel nooit ziet en jouw verraad…

Een engel, stil, haar hoofd gebogen Puur en zuiver in haar zijn Zwarte doeken, rode tranen Ze voelt een diep intense pijn Huilen is haar stille antwoord Op haar lijden en verdriet Ze wil graag dansen, zingen, leven Ze wil wel maar ze kan het niet De Duivel uit haar diepste wezen Troost haar in haar diepste pijn Daar waar God haar heeft verraden…

De rechter speelt met de hamer in zijn klamme vuist Een para staat blauw gehelmd terecht De brandende vlag van het vaderland Waarmee hij honend langs de frontlijn liep Is nu een aswolk, wervelend verstoven Nu staat hij daar te stamelen In de vuurlijn van versteende blikken Bedelend om wat boter Voor zijn milde galg In een waas van verzachtende…

Doorzichtig, sierlijk gedragen door de golven van de zilte zee Ik droeg je in mijn gouden medaillon versiert met een randje van puur saffraan Daar lag je dan gestrengeld met een ander Brak het medaillon en de saffranen dansten in het rond Je tentakels prikkelde venijnig, giftig Jij onsierlijke o zo doorzichtig kwal…

De steen is week geworden geen uur gewaakt en het nachtvuur dooft terwijl een oor nagloeit kust een haan de dageraad een keer of drie in de verte wordt al het kruishout gezaagd.…

allen, die wegkwijnen aan een verdriet verraden het en dat wìl ik niet.…

Wat Christelijker groet bij duivelser verraad! Wie zag ooit zo veel strijd in vredelijker staat? Wie schandelijker hoon zachtmoediglijker wreken? Wie schoner hemelzon door vuiler helnacht breken? Wie zaligender goed bij doemelijker kwaad?…

de twinkel in je ogen de lach op je gezicht de pracht van je karakter waarvoor ik ben gezwicht de leugens in je ogen het verraad op je gezicht je bedorven karakter een ander voor gezwicht jammer van die ogen je had zo'n lief gezicht ga werken aan je karakter maar mijn deur is nu dicht…

Ze kijkt hem aan terwijl ongeloof haar ogen in verbijstering doet kleuren ze slikt en slikt en stamelt dan dus jij laat jouw beste vriend als een baksteen vallen omdat hij HIV besmet blijkt te zijn…….. het blijft stil dan een nors ik wil er niet over praten ze zwijgt weet dat dat hem haar zoon genoeg zegt er staan dikke tranen in…

het scheermes van zijn vader snijdt de lijn van kind zijn door sneeuw valt als gemeen verraad in het dorp aan de IJssel gezwegen wordt er veel alleen die schreeuw als papa bij de kerk wordt doodgeschoten. later volgt de afrekening Film n.a.v het boek van Jan Terlouw…

Negeren, negeren, negeren... tot haar hersens exploderen! Kan een man een vrouw erger kwetsen, dan haar ziel te bezeren en haar daarna stráál te negeren? Vertel het mij maar ...…