Geen God heeft grenzen zo gesteld
Bij mij komt niets meer binnen
want buiten ruikt het naar bloed
het land heeft mij verraden
haar witte tanden zag ik wel
nu haar rollende tollende ogen
kinderen worden grof afgevoerd
niet met wapens of in wagons
veel meer met regels en wetten
geen dichter kan het mooier
geen schilder verfijnder alle
mazen van de wet potvast
mijn land waar zijn de mijne
onze idealen
gelijke rechten
geen God heeft grenzen zo gesteld
Geplaatst in de categorie: maatschappij