Alle inzendingen over Vincent van Gogh

Zo ver ging Van Gogh nooit. Jij wel. Alleen vonden de kunstcritici de naam Klaas inferieur aan de naam Vincent. Kun je nagaan hoe subtiel je bent benadeeld!…

De maan schijnt Haar licht loopt Over het water Naar me toe En biedt me een trap Om naar de hemel Te klimmen…

blauw er uitgehangen had, halve gare fanatiek zo goedgeluimd mij ten deel gevallen was en valt mijn werk niets te verwijten was het waardeloos geweest dan had ik het uit raam doen smijten zonder oor voor krijsen want wat moest ik nog met mijn gehoor het rood doorbloede mijne, stuur mijzelf wel naar de duivels gele hel, zoveel teveel te veel Vincent…

In het grote blauwe woelen van de wereld schitteren okergele Zonnebloemen in een vaas Hun uitgesproken zeggingskracht in drie tinten geel bijeengehouden Door moederlijke troostrijke armen zachtjes wiegend in ongeschonden samenzijn…

FOPPE OVER VAN GOGH Van Gogh was een knappe schilder je moet wel een beetje gek zijn om het eerste moderne schilderij te maken maar hij is er later toch beroemd mee geworden maar maakte er een einde aan dat zelfs eerst mislukte en schilderde maniakaal het franse landschap met de felle zon ik vind het geniaal maar je was zo ongelukkig in…

Ik zag een veld vol stevige zonnebloemen, verbaasd dat zoiets hier mogelijk was en daarboven zwarte kraaien, je kent het wel, deze keer als levend schilderij van mijn beroemde zielsgenoot Van Gogh, Vincent ja, een depressieve aap zonder prozac helaas, de trein raasde voort, maar dat gele beeld raakte mij als nooit tevoren, boezemde mij angst…

Wij maken er nog bij, als eerbetoon aan Vincent, die zichzelf een oor afsneed. Hetgeen de Deense weerzin mooi verklaart: één Euro is niet eens twee Øre waard.…

Het schilderij heeft een magnetische Uitstraling, het neemt je op in een Hypnose, die hypnose heeft te maken Met de gele sterren en de halve Maan, de sterren zelf zijn net Lichtgevende Draaikolken, dit alles boven een klein dorpje.…

Amper laat het dakraam licht door of het met de geest iets heeft beklonken overeenkomt met mijn streek en sfeer van: steek het licht maar op in boerendonkerheid de tijd speelt mee dat kleuren zijn verworpen na de schemer van het Drentse avondrood alsof het groen pigment zich heeft verplaatst niet zo zeer rondom de dooie dood en dis van meelderige…

Pa, nu u er niet meer bent is het leeg stiller dan stil en grijpt mij alles aan mis u vreselijk nog elke dag ondanks u mij als hond en voetveeg gebruikte gegeseld met woorden u mij niet begreep, als ik het zeggen mag niet eerder eenzaam zo gevoeld en grien onder het schilderen: spittende boerin die nooit meer overeind komt schram versteend…

Vincent had het prachtig gevonden, zijn 'De aardappeleters' als in het echt, in brons gegoten door Peter Nagelkerke, maar er zijn ineens giftige monden, die krijsen 'blasfemie en slecht!'.…

Vincent wil nog wel eens een beetje melig uit de hoek komen.…

Vincent had een homofiele vriend die ook als schilder naam had verdiend. Die impressionist bleek een syfilist en bovendien bijzonder bijziend.…

Hobbelt daar niet die vogelvrije Van Gogh Met klapgomkauwende drommel om zijn nek? "Hallo Beo" wauwelt Theo gedistingeerd Doorheen het holklinkende vertrek Repeterend in zijn ouderrol "Hallo Beo...Hallo Beo" Maar Gracula Religiosa Wacht zich voor elke directe rede Met dolkstootgrote bek…

ons kind is daar zo min je sámen het jonge leven dat je samen schiep tot dat kleine wonder dat vincent geheten nu in jullie handen ligt ----- (voor vincent) vincent onwetend nog van wat het leven te bieden heeft weet dat de liefde van jouw ouders papa en mama dezelfde is die aan jouw oorsprong als basis ligt liefde zo sterk…

angst kan ik me niet permitteren zei Van Gogh de Dood pakt me tóch…

(elfje) zonnebloem zo groots zo Van Gogh kijkt op mij neer zomerweer…

Je schilderde in blauw en geel de wereld aan je voeten Je wanhoop voor het leven versmolt met je eenzaamheid op de grens waar waan en werkelijkheid elkaar ontmoeten Je keek naar de sterren en de tranen bevroren op je ziel O wereld, bad je; heb erbarmen met mij, Vincent die al zwervend uit Gods handen viel Je korte leven werd een hel van niet…

is gemaakt stil wacht de laptop op inspiratie maar daar moet je wel koffie en nicotine bij hebben foppe eens was hij in het huis van van gogh in arles en nu liggen de boeken op de grond en maakt foppe er een boekje over het is al zo lang geleden en het heden is met zijn hersens zo beperkt maar door van gogh voelt hij zich gesterkt…

Haar vasthouden in sepia, in tweevoud zelfs en dan met jou delen, wat opkomt bij jouw woorden, eens gezegd blijft Het licht ontsnapt aan haar sluier werkelijkheid is het schuim van giftig wier op het zand van het strand Dubbelzinnig in drievoud kijkt zij mij aan geeft antwoord op mijn vragen, herinnert mij aan dagen van venijn en zeurende…

Je voelde altijd wel de provocatie De overschreden grens De botte bijl die hakte dat hoorde bij Van Gogh als Een bijzonder mens Waar anderen stonden Liep hij door Waar anderen hielden Ging hij voor Onder aversie of bewondering Met minachting of roekeloos Al naar hij verkoos Waar anderen doorgaan Werd hij gestopt Waar anderen vervolgen…

zonnebloemen in een aarden vaas stilleven in drie tinten geel vernislagen vermengden zich onlosmakelijk met wie je van origine bent bewogen over verre grenzen reizen uit de comfortzone het fragiele overschrijdt niet langer grenzen het kostbare oude verplant men niet zonnebloemen in een aarden vaas stilleven…

Hoi, ik ben het braafst van heel de klas! En als ik naar school ga heb ik op mijn rug een tas! Ik ga telkens op tijd naar school! Ondanks dat ik zo braaf ben heb ik ook veel lol! Ik haal allemaal tienen voor elk vak, dat is natuurlijk helemaal niet zwak. Mijn rapport staat vol met tienen, en die heb ik eerlijk weten te verdienen. Ik luister…

Met hoeveel gemak je keer op keer vastberaden op de verkeerde plek staat te wachten aangeslagen de weg niet meer weet te laat op komt dagen alweer je sleutels vergeet hoe door de was op 60 graden oen ik te strak ondergoed moet dragen hoe je op je allerbest de helft vergeet bij boodschappen doen verzonken in gedachten het eten verpest…

Een zeilschip zonder wind is een zee zonder boot. Een zon zonder zonnestralen, is een universum zonder sterren. Een rivier zonder wateren is het land zonder aarde. Een boom zonder blad is een dag zonder dat ik jou heb gehad. Zonder jou ben ik vrij, maar ik voel me meer een lege batterij.…

De drie scheidt zich van de rest Wel kent hij veertien vrienden Vijftien zou te veel zijn Negen is familie De hoogstaande twee zorgt voor het verschil Zes hoort ook in dit gezin De vijf zorgt enkel voor ellende Uiteindelijk komen we weer bij drie Het blijkt echter niet compleet Er zal telkens gezinsuitbreiding komen…

Naast me lig je hier Met je kleine dikke beentjes in de lucht en je lieve kinderlach te kirren van plezier in je wereld alles mag je oogjes wrijft en tevreden zucht je blik zonder zorgen Vol verwachting in de dag van morgen…

Dwalend in mijn gedachten zoek ik naar een antwoord. Een antwoord dat zo simpel is dat het makkelijk te vinden is. Maar een geest zonder kracht is een dwalende geest. Een niemand, een mislukkeling! Je bent op zoek naar de kracht, om een richting op te gaan. Om niet meer te dwalen in het luchtledige. Om te gaan voor successen, om te gaan voor winst…

Kom eens van die wolk Van onwetendheid, dromen en oneindige zonneschijn Tijd heeft hier beneden niet stilgestaan Dromen zijn inmiddels begraven en van de baan Kom eens van die wolk Van negatie, zelfzuchtigheid en vallende sterren Tijden zijn veranderd De wolk kan jou aanwezigheid niet langer verbergen Kom eens van die wolk Verplaats je…

Niemand weet waar ze precies is Ze ligt daar wel en ze is nog bij ons Maar verder is het voor ons een grote gis. De ogen in haar oogkassen gaan heen en weer Haar armen slaan in het rond Vol in actie en in het geweer Met haar benen stampt ze op de grond Tegen obstakels Debacles, op haar weg. En toen ze er weer een verslagen had Deed ze…