31625 resultaten.
Over de scafander
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.305 Ene Willem Alexander
Kreeg als cadeau, deze scafander.
Het is dit apparaat
Dat je onderduiken laat
Als bekende vaderlander.
Je kan hem ook perfect gebruiken
Als het ruikt en je het niet wil ruiken.…
Niemandsdal.
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.827 Je was als een vogel,
als een vogel in de lucht,
luchtig achterna gezeten,
nog net niet op de vlucht.
Wind speelde met je veren,
maakte het vliegen zwaar,
het spoor volledig bijster,
en je zag nooit gevaar.…
Vogelvlucht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 442 Vogels vliegen in de lucht
Als ik weer in gedachten vlucht
Vogelvrij vliegen levenslang
Gedachte vrijheid duurt nooit lang.…
Zilveren vlucht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 Ze zeggen dat jij
Voornamelijk op prooi
Uit bent, altijd op jacht -
Voor mij ben jij die
Vogel met de zilveren vlucht -
Altijd balancerend, schepping
Van ongekende pracht…
Over-Leven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 84 Vogels in de lucht.
Is het een vlucht?
Waar naar toe.
Van vliegen moe.
Geland in gras.
Land of gewas.
Het is om 't even.
Het is over-leven.…
Wisselval
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 De hemel lijkt hoog
maar alleszins bereikbaar
de vlucht geruisloos
als een gladde vogel
op weg naar ultiem geluk
Tot de eerste twijfelwolk
opdoemt in het tegenlicht
zich oneindig vermenigvuldigt
tot een somber schaduwdek
dat elk zonlicht tegenhoudt
de vlucht een vlucht wordt
weg van alle schaduwen
Weer trap je
in de uitersten
van…
Zie ze vliegen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 158 Ze ziet ze vliegen:
ik telde vogels sprak ze,
kwam tot honderd en tien,
zag jij ze ook,
heb je ze ook gezien?
Ik weersprak haar, joh
dat kan niet, 'k heb niks gezien.
Zo snel een vlucht vogels tellen,
heb je niet gedroomd misschien?…
Alles voor jou
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.452 De zon wil ik je geven
De aarde en de lucht
De maan en de sterren
De vogels in hun vlucht
De schoonheid van de golven
De tere droppels dauw
Alles wil ik je geven
Omdat ik van je hou…
Gekooide vogel
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 821 Kleine vogel in je kooi
Zou jij niet willen vluchten
Heerlijk vrijuit buitelen in
Helderblauwe luchten
Kleine vogel in je kooi
Zou jij niet willen vliegen
Bessen plukken uit een struik
Op een takje wiegen
Kleine vogel in je kooi
Zou jij niet willen zweven
Gedragen door de wind
Zoals je hoort te leven?…
Rosse grutto
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 sluit een sierlijk vaarwel uit
maar een aanloop bevrijd je
van al het aardse gedoe nu je
aan één stuk 13.000 kilometer
over eindeloos water van de
grootste diepste zee vliegt
uitgeput en licht
verdwaasd misschien
strijk je in
Nieuw-Zeeland neer
4Blue Blue Red and White
poëtische magie schiet tekort
als ik je mysterieuze vlucht…
Geen woorden meer.
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.492 als longen zonder lucht
als een vis zonder water
als een vogel op de vlucht
voel ik mij
nu niet veel later
gescheiden van mijn vleugels
beroofd van mijn verstand
geen greep meer op de teugels
bij ons afscheid
aangeland…
"Mij"
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 811 Ik ben een sterretje aan de hemel
en een wolkje in de lucht,
een visje in het water
en een vogel op de vlucht.
Ik ben een blaadje aan een roosje
en een ring in een klein doosje.
Maar wat ik nog het meeste ben is "mij"
en daar hoort alles
zo een beetje bij!…
s.vinkenoog i.m.
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 718 zelfs op één been
poogde hij nog
levenslustig
rond te hippen
zong nog gedichten
als een jonge vogel
nu zwijgt hij
met gesloten ogen
op zijn laatste vlucht…
'T MANDJE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.445 Nu is het nestje warm bereid
het blanke lichte zachte nestje,
'n stuk van buurvrouw en van 't bestje
van tante en die overmeid.
Strikjes, lintjes, zachte wolletjes
liggen knus en dottig dolletjes
in het witte zijden mandje,
't mandje met het witte kantje.
Wat al hemdkens, wat al broeken
al die zachte luierdoeken,
wat al lichts…
Thuis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 140 Vandaag kom ik thuis
van een zeer korte reis
die steeds langer duurde
en gepaard ging met gekrijs..
Maar ik heb de hemel eventjes gezien
alleen geen sterren..ik wist
niet dat zij al naar mij lonkten,
van verre...
Straks zal ik arriveren, alleen..
zonder indentiteit, zonder bagage
ik ben niet wie ik ben, ik ben
verloren in ravage.…
Gelukkig zijn
gedicht
3.0 met 61 stemmen 23.852 Gelukkig zijn; en niet weten waarom;
en soms naar buiten kijken
waar de lucht donkerder is dan de steen,
alleen een fabriekspijp nog donkerder afsteekt,
en bang en gelukkig zijn.
Een geluk dat geen raad weet;
men bekijkt een glas
met aandacht, er is een barst in
en lacht en wiegelt het hoofd
als een kindse oude vrouw
die een broodkorst van…
Je dacht met trots dat je mijn page was
gedicht
2.0 met 54 stemmen 20.717 Je dacht met trots dat je mijn page was.
Je hielp me in het zadel
toen ik uittrok, met alles toegerust.
'Nu is voor mij' dacht je
'de tijd gekomen om me klaar te maken.'
Je wist niet dat ik, toen de eerste heuvel
mij aan je blik onttrokken had,
de teugels al liet hangen aan de zadelknop.…
Je weigert de strijd
gedicht
3.0 met 41 stemmen 16.749 Je weigert de strijd waar ik meester in ben:
in holle wegen, in struikgewas
besluipen, bespringen, met onbesliste uitslag.
Op open terrein daag je me uit,
overwint gemakkelijk en rust naast me uit
in vol vertrouwen.
-------------------------------
Uit: 'De harde kern', 1994.…
Dit is voor jou
gedicht
3.0 met 110 stemmen 28.680 Dit is voor jou; nu ik je niet meer spreken kan
nu ik je zoeken moet in sporen
je volgend op een afstand, steeds erop bedacht
mij niet te verraden -
spreek ik voor jou; al zul je het nooit weten.
Ik ben niet wanhopig, ik ben je niet onwaardig.
Ik heb een leven gevonden nu en hier.
Maar een leegte heerst, als een duizeling,
in de kringloop…
Waar heeft het me toe gebracht?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 243 Vluchten kan niet meer heeft ooit iemand gezongen.
Het echte HELP vragen, haalt mij de lucht uit mijn longen.
Wetend dat ik erg blij zou moeten zijn met deze door Hem geboden
Kans.
Zwetend, huilend, roepend, en tierend van angst,
Want tot nu toe ben ik zelfs ik harde tijden door het leven gedanst.…
dubbelportret
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 dubbelportret
mijn secundaire aard
belet mij onmiddellijk ervaren
van gezien, gehoord, gevoeld
pas later kom ik bij
hoe of wat
is binnengekomen
je beelden gaan er niet meer uit
dus dat zit wel goed
ik poog te zeggen
dat ik van beelden van mensen hou
die ze tonen zoals ze zijn
die zijn zoals ze zijn
dat ik van uitvergrote perfectie…
vlucht
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 915 vogels vliegen
voorbij
in een liefdevolle lucht
laten ze mijn adem
wiegen
als een kalme zee
hun zilveren vlucht
neemt mijn verdriet
om liefde mee
wie zou niet geloven
in de hemel die ze beloven
ach, kijk toch goed
zie je dan niet
in jouw hemelse ruimte
vliegen deze vogels niet…
Vluchtende ontroering
poëzie
4.0 met 1 stemmen 535 Verloren in de' avond
Weg van mij,
Vlucht een ontroering,
Voorbij - voorbij.
Was het 't lieflijke
Van een gezicht?
Alleen de weerschijn
Van 't avondlicht?
Was 't de gedachte aan
Iets liefs van weleer?
Of een verwachting -?
Ik weet niet meer.
Een vogel nam het
Mede op zijn vlucht
En droeg het ver heen
In de avondlucht.…
Voor Nono
gedicht
4.0 met 6 stemmen 2.970 het weer
het ontij
en eigen hardheid
verweerd koper dan
als bladerdeeg
zo broos
daar vliegen de vormen
elkaar achterna
als op vlucht
------------------------------------
uit: 'Vlucht van de vogel', 1996.…
Vogelmeisje
gedicht
3.0 met 59 stemmen 17.593 Vroeg in de ochtend
ontmoette ik het vogelmeisje.
‘Waarom ben je zo bedroefd?’
vroeg ik aan haar of zij aan mij.
‘Omdat wie mij zoekt
komt als ik er niet ben
en schreeuwt en huilt
omdat ik niet te vinden ben;
ik kan het niet horen
en het maakt mij bedroefd.’
Neergelegd
staat het meisje op
(laat mij maar eerst
opstaan, ik ken de…
Vogel
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 662 Eenzame vogel
hoog in de lucht
vliegt hoger en hoger
voor zichzelf op de vlucht
Geen wolkje te zien
alles helder en zacht
maar voor zijn eenzame ziel
is het donker en zwart
Hij heeft alles gezien
vloog overal heen
maar waar hij ook kwam
hij was altijd alleen
Er komt geen einde
aan zijn eeuwige vlucht
want zijn vrijheid
ligt hoog…
[ Iets kleins dat groot wordt ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 29 Iets kleins dat groot wordt:
je ziet een schroefje liggen –
dat ergens ontbreekt.…
RITJE
poëzie
3.0 met 5 stemmen 570 Het paardje reed zo klinkend
met hoeven tinkellinkend
al op de klinkerdijk.
Zij droegen róse hoedjes
op roodgeverfde snoetjes
en voeren langs de dijk.
De sleepman had een zweepje, slap,
en zweepte 'hurt' bij elke stap
van 't paardje op de dijk.
Zij hadden gouden zon gehuurd,
en 't tuigje was zo blank geschuurd
dat voerde over de…
DORPSKERKJE
poëzie
2.0 met 8 stemmen 516 Het kerkje is zo oud, zo oud
de zwarte dennen ruisen zacht,
de blanke gouden hagenvacht
murmelt stil en vertrouwd,
naar 't wit-verweerde slanke schip.
En hoog, oud en geslagen, zeer,
buigt het vermolmde hoofde neer
de toren, berstend rib en rib.
De zonne guldt de gulden haan
en 't al met groen en grauw bestoven
verbogen transen…
DE NOOD
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.312 Toen klopte aan de kamerwand
een schuchter ijle zwarte hand
'waak op! ik ben 't! de Nood!'
Ik zei, ik ken u al zo wel
gij met uw grauwe zwarte vel,
hoe? heb ik u genood?
'k Heb lang gewerkt, ben moegeslaafd,
wens nu dat rust mijn lijf wat laaft,
hoe stoort gij mij zo snood?
'Gij hebt mij niet genodigd niet
maar ik heb u…