Alle inzendingen over Volmaakt

Ruisende halmen een vogel vliegt op en zingt volmaakte schoonheid.…

Ik droom een volmaakte vorm een eeuwige reis naar hier waar ik alles zie en schrijf de vrijheid als behang in kleuren om me heen. Ik leef mijn eigen verslag en begin in het midden waar het heden volmaakt mijn woorden beschrijft. In een magische dans van leven en natuur stroomt mijn wereld in het licht van nu.…

. -------------------------------------------------- Uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis' 2000.…

Ik ben niet volmaakt, ik ben niet perfect, maar zo ben ik. Als je mij wilt kennen, moet je dit onthouden, ik ben wie ik ben en ik blijf wie ik ben. je moet mij soms maar accepteren.…

een volmaakt ovaal blinkend ijs sneeuw drie eenden pure harmonie…

[Senryu] doorwaakte nachten twee lichamen naast elkaar volmaakte vreemden…

Kies je dan volmaakt, de juiste weg? De smalle weg, lijkt zo smartelijk. Je bent op de heenweg. Maar een weg terug is er niet. Een keuze die je maakt. Jij helemaal alleen. Kies je dan volmaakt, de juiste weg?…

De kleur van het licht Dat jouw ogen raakt Komt van een wereld eenogig En is altijd volledig volmaakt…

een ijsvogeltje steelt de vis van mijn hengel - mijn dag is volmaakt Foto van © Robert Moeliker!…

. --------------------------------------------------- uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis', 2000…

Volmaaktheid is als kaf. Het volmaakte is het einde. Onvolmaaktheid is fris begin. Het onvolmaakte is nooit af. Onvolmaakt zijn composities, die morgen pas gaan klinken. Onvolmaakt zijn mijn gedichten, die lezers straks voltooien gaan. Onvolmaakt zijn kunstwerken, waarover kenners twisten. Onvolmaaktheid baart verlangen.…

. --------------------------------------------------- uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis', 2000.…

ik ben niet perfekt, ik ben niet volmaakt. ik ben een ruwe diamant, en ben nog steeds aan het slijpen. het slijpsel op de grond verraadt mijn al jarenlange aanwezigheid!…

------------------------------------------------------------------- uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis', 2004…

zet mijn voeten in balans wil zelfverzekerd lopen naar de overkant fixeer het vaste punt de eerste stap is glijdend staan los van staal kan ik mij niet laten gaan voel het fenomeen word één met tijd en ruimte rol in rust volmaakt een lus zij hebben de loop gezien fragmenten uit bewegen maar niemand heeft mij die volmaakte…

Ik ben mezelf Ik ben ik Ik ben niet volmaakt Maar zo ben ik Ik weet wie ik ben En ik weet wat ik wil Soms ben ik een prater Soms ben ik heel stil Om mij te kennen Moet je dit kunnen leren; Ik ben wie ik zijn wil Zo moet je mij accepteren…

Ik had haar hart geraakt, Haast volmaakt, Opengemaakt. Ze had het niet meer, Haar hart ging hard tekeer…

Volmaakte schoonheid. De Jakobsweg, die wij gaan, kwetsbaar alleen, tezamen.…

Zoeken naar het volmaakte het hemelse op aarde onvindbaar blijkt terwijl het onvolmaakte met geheimen vragend aan je voeten ligt…

Laat mij het lied zijn van de nacht De duistere klanken van de aarde De kille pijn, de stille kracht Weinig zicht maar zoveel waarde De dood is zachter dan het leven Puur volmaakte rust en pijn Laat mij de stille klanken geven Van wie ik ben, wie ik wil zijn Het licht verblindt mijn tere ogen Het land des duivels voelt volmaakt…

Vrijdagmorgen half zeven 'k lig nog lekker in mijn bed wat zal deze dag mij geven niemand die mij iets belet! Leef gewoon mijn eigen leven Naast mij ligt mijn "snuitefruit" 't lijkt misschien wat overdreven 'k vreet je op met haar en huid! Draai me om nog een kwartiertje Mopsenmeisje lekker warm Wat een heerlijk troeteldiertje Dan gaat…

Mijn ego is lief voor mij en ieder ander, wil ieder volmaakt. Volmaakt gelukkig en in de hoogste hemel zonder leed en dood. Voor mij is ieder ego van nature goed voor zich en ieder. Zoals mijn vader boerderij beheerde en ons geheel vrij liet. Daarom geniet ik van het boerderijmodel: het samen bouwen.…

Wat àf was, werd weer volmaakt gemaakt. Daarna mocht ik weer verder slapen, zoals na iedere slapeloze nacht. Vannacht.…

in stille gratie beweeg jij - volmaakt - in Zen jouw ziel rust gevend 19 maart 2010…

waar volmaakt het eeuwig zoeken naar foutjes in schoonheid uitlokt speelt bij jou de lach van zeker weten een eigen spel schuift hemel weer een plaatsje verder is superglans net een verblindend stukje hel dat oplicht waar contrast het paradijsje ziet soms wolkt wat speelse magie aandacht kleurend boven de scenes waar jouw volmaaktheid…

ze hebben je bijna alles afgenomen waarmee je dacht ooit jezelf te kunnen zijn jij kende van kind af aan de kleine onvolkomenheden die soms speelden en je pijn deden gewoon omdat jij anders was op kleine onderdelen niet helemaal volmaakt zoals wij zouden willen zijn waar wetenschap en industrie bezig zijn met verbetering…

na een grijze dag in een zwarte nacht de maan - een wit wolkje…

Naderend tot niets zo klein een kleurenspel dat mij tot zwijgen dwingt zo veel zo vol ik blaas pluizen van een bol verbaasd dat zoveel zaad zo vrolijk aan de adem hangt ik ben verrukt van de beweging van het leven tussen het kruid ik wil maar kan niet schreeuwen wat ik schreeuw komt er niet uit bedwelmd door de bloesem die geurrijk…

branden Over wat eens was en niet meer is en nooit meer komt of toch weer anders Ik ben de baas van dit gedicht Van dit geheel van klanken waarover dikke boeken zeggen dat het woorden zijn van een taal die in dit land gebezigd wordt Ik ben de baas van dit gedicht Dat steeds opnieuw wordt opgeschreven Omdat alles altijd anders kan Omdat volmaaktheid…

Ik huiver en voel me een reclame “zuiver wit”, “zuiver schoon” de volmaakte schoonzoon. Ik huiver, maar dat is mijn straf geen gedicht geeft het gevoel van “af”.…