Alle inzendingen over Vrede

In jouw armen ontmoet ik de vrede van het bestaan. Met jou kom ik tot leven. De zwaartekracht opgeheven. Is er ergens een plaats in het universum, waar dit geluk eeuwig duurt? Liefde die over grenzen heen gaat. Ik heb haar gevonden in jouw hart dat je aan mij toevertrouwt. Nooit zal ik je willen kwetsen, omdat jouw liefde zo zuiver is.…

'k Denk aan een land waar vrede niet bestaat. Een land waar oorlog heerst, duisternis en haat. En ik bid dat men daar in vreedzaamheid kan leven en dat ook in dat land de chaos wordt verdreven.…

Laat de stilte je omgeven ook al maakt ze je soms bang; proef haar zorg en tederheden ook al duurt het soms heel lang eer je in dat rijk kan wonen en je blij wordt door haar kracht; laat de vrede wortel schieten nog verduisterd in de nacht.…

Vlabij zijn de woorden, de gezichten, vlakbij zijn de koude nieuwsberichten, een zwarte vogel in een zwarte droom, de regen die valt in de winterboom en plots vliegt de vogel heen... Vlakbij zijn de stilte en 't verlangen, vlakbij is de pijn en gloriezangen, een licht dat ver is en dat wenkt en lacht, een hand die traag streelt en op morgen…

Met verdriet Kom je er niet. Dus voel je blij En voel je vrij. Ga verder als dat kan En maak er wat van. Alles moet je een plaatsje geven. Ga door en leef je leven.…

De vage grens is hier even breed als de tijd breekbare lijnen hullen zich in dekmantels uit zuivere nevels gevlochten de wind die naakt maakt slaapt achter weggedoken dijken het gewas wacht met wuiven totdat de vroege voorbijganger sporen trekt door de ontzegelde dageraad de stilte smoort elk gegeven commando gericht op weg naar deze…

Wanneer ik je streel, voel ik de energie, die ons deed samenkomen. Wanneer ik je streel, ervaar ik de lieve lust, die ons deed smelten. Wanneer ik je streel, ervaar ik rust en liefde in mijn ziel, die ik graag delen wil.…

Dan klinkt een stem… vanaf de and’re kant: ‘Gedenk toch elke dag,’ zegt dode opa ‘De vrijheid en de vrede in Europa!’…

nog bloeit de bloem op de dodenakkers van weleer ze groeide tussen oorlogsdaden in sterven zonder ooit genade haar wortels schoten uit in ondergrondse openheid en vaderlandse kracht zij bloeide vrijheid in de mei die ons na vijf jaar eindelijk bevrijding gaf…

Een laatste zucht van leven wandelt dodelijk de vrede in. Onbekende witte kruisen kreunen als bezegelend teken DE WERELDSE RUST...!…

Gebido is de moeder van geluk en vrede. Libido drijft machthebbers. Gebido inspireert dichters.…

Over vrede. Over leven na de dood. Met kerstmis heerst een geest van samen. Moge het altijd kerstfeest zijn.…

Hier wordt vrede opnieuw geboren, de opstanding van waarachtigheid. De duivel heeft de strijd verloren. Luister, de levensbel klinkt!…

Vrede die we zoeken en willen, van harte voor iedereen. Geloven we dat nog? Hopen we daarop?…

Duisternis gedragen tot bergen van verdriet, wie kent en ziet het niet? Duisternis vervlochten met wanhoop en met pijn wie hoort en voelt het niet? Duisternis geroepen tot licht en vreugdelied wie wil en droomt dit niet?…

De vrede wil geboren worden, al duurt het ook nog eeuwen lang. Wij kunnen slechts in kleine dingen een beetje licht doen zien misschien. Maar al wat klein is, is van waarde, de grote droom vraagt heel veel tijd; laat ons maar knielen en bedanken het Kind dat in een kribje schreit.…

Hij zorgt ervoor, de klokkenmaker, dat een dode klok, weer helder slaat. Hij wil erg graag, de ideoloog, dat een gestorven idee, weer volop leven gaat. Hij zorgt ervoor, de moedige soldaat, dat een levend mens, straks sterven gaat. Alleen de moeders, van de klokkenmakers, van de ideologen en van de soldaten weten. Zij kijken…

Wat als… We met z’n allen zouden ‘vechten’ om vrede, en de oorlog doen vergeten? Wat als we allemaal één zijn, en elkaar weten te respecteren? Wat als een ieder van zijn fouten zal leren en zich tot het positieve zou bekeren? Wat als… We de wereld niet voor een ander kunnen veranderen, maar wel voor onszelf?...…

die vredevogels loerend bij de haringkar azend op afval bij nadering schieten ze in een wervelwind omhoog…

waarin zielen niet gehoord worden ook al schreeuwen ze nog zo hard zelfs zij die zwijgen zijn overgeleverd aan de rechteloosheid die hoogtij viert daar waar vrede geen grondrecht is maar een woord op een stuk papier waarvan de waarde allang verstreek hoe blind zijn wij, die onze ogen sluiten voor een hele generatie wiens leven voor altijd…

de huiveringen van 't geschubd metaal, door 't stijgend maanlicht rimpelend beschenen, waren die nacht op zee het enig teken, dat twintig eeuwen ademloos verstreken en in zijn hart antieke vrede was gedaald.…

En in de bladerstille lucht, met trage glinsters, lichtend-gestrooide sterren blinken, wijl Nacht en Vrede in 't zwellend harte zinken.…

. --------------------------------------- uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

Laat ons maar vrede stichten, hoe moeilijk ook en zingen zonder woorden, laat ons bidden.…

Langs blauwende zeeën en duinige stranden, Tot wij in Vrede-stede landden, Waar mensengelaat Is als een bloem die opengaat, Wijl zij in lichte vrede staat. Daar zou ik je leiden....…

In een wereld van niets, is alles nog mogelijk. In een wereld van niemand, kan ieder schepsel bestaan. In een wereld van nimmer, werd tijd niet geboren. In een wereld van nooit, kan niets ooit vergaan.…

Subtitel: Ik vraag bootvluchtelinge (II) Ik vraag wat haar heeft doen vluchten 'Na drie keer verkracht te zijn' (respectloos) 'En reeds daarvoor verlangde ik al naar een land met VREDE VRIJHEID (GELUK)' Leugens waarmee jij bent geconfronteerd Betreffen nimmer, echt nooit een waarheid Mijn God, waarom vieren wij straks feest'lijk…

schittering drijft nog op het water en zo af en toe dan gaat er in de verte nog een schip voorbij dit voortvarend leven is het beeld voor mij gisteren scheen zo fel de zon dat zelfs mijn tuin het niet meer harden kon nu valt de regen mij niet tegen zie ik de grond al ademend bewegen hier leer ik in alle overgave heel bewust mijn eigen goede vrede…

een boom tot aan plafond slank nog in de taille de voet in bloem vermomd de opschik modieus ballen sfeervol bruin en zilver blinkend er is geen stille nacht tv programma's pieken en aan drie koningen wordt niet gedacht de stal heeft afgedaan de schaapjes worden niet geteld zijn al geveld voor andere feesten toch zal ooit het kind…

Vast in de vrede, die geen angst kon deren, Verdonkren de gezichten, die zich keren Van waar de zon nog flauw in 't Westen brandt Achter het hoge bergkam-woud, als speren En bajonetten, dreigend zwart, geplant.…