Alle inzendingen over Vrienden in nood

Een echte vriend in nood. Van wie je vroeger al zijn belevenissen las. Hij is bij jou en vergeeft je al jouw zonden. En doet als een zaalarts iedere dag zijn ronde. En legt zijn helende handen op je neer. En dan denk je plotseling weer aan zijn lijden aan dat ruwhouten kruis.…

In tijd van nood, leert men vrienden kennen, ik zit in nood en heb niet eerder zoveel vrienden gehad.…

In tijd van nood leert men zijn vrienden kennen, maar toen de nood het hoogst was, kwam de redding nabij, ik won de loterij! Ik heb nu bergen vrienden, hoe ze heten, geen idee maar ze vieren allemaal mijn redding met me mee.…

Benen wegen als dieplood, maar hier is een mens in nood en dan: maakt water niet uit!…

En toen werd de nood heel groot!!!!…

Buren kunnen je in nood omarmen. Je met hun vriendschap innerlijk verwarmen. Buren zijn beter dan die verre vriend. Het is de buurman die je vriendschap verdient. Want oordelen en veroordelen is makkelijker dan je denkt. Het zijn toch de moeilijke tijden waarin je je ware vriend herkent.…

Pims vrienden zijn uit financiële nood zeer binnenkort genoodzaakt tot het veilen van de private spulletjes van wijlen de diepbetreurde grootste landgenoot. En nu maar hopen dat dan onverwijld al zijn gedachtegoed óók wordt geveild.…

Een vriend is iemand, Die een lichtje aansteekt in de nacht Als al je sterren zijn gedoofd. Die je omhelst Om je toch weer los te laten. Die je neemt zoals je bent. Vandaag goedgezind, Morgen weer moedeloos. Hij is een troost en altijd vlakbij En probeert je tranen te begrijpen. Een vriend is als de lucht in je longen.…

de wind speelt in het zand tot aan de kade van steen het licht lacht gelig in een schaduwloze lucht mijn hoofd zit alweer vol van ongenode gedachten mijn hartslag stort zich in de diepte van de zee komt terug als een vochtige golfslag met het aanstromende water maar geen nood mijn onrustige gemoed volgt gewoon de weg die het volgen…

Oog in oog met jouw dood, is mijn ziel zwaar in nood en god hoort mijn S.O.S. niet !...…

er blaakt weer hoop op witte wanden tegen de lege vlakten van te vaste banden die ons binden aan de nood waarmee het late licht naar binnen schoot…

Wanneer de nood het hoogst is, is de redding nabij, maar wie bepaald nou de grootte van de nood bij jou en mij, moet ik de D vervangen voor een T, is dat dan een idee? Want als mijn nood hoog is, is de T mooi de dans ontsprongen!…

Klagers geen nood sprak Oma vroeger, edoch, hoe gevaarlijk is die uitdrukking? Want wanneer men niet klaagt, wanneer men niet vraagt, komt men nergens! Wanneer ze naar de voedselbank loopt, denkt ze aan Oma en haar zinsnede over nood, en weet, dat die vlieger NU niet opgaat!…

Haat en nijd ergens de ondergang van alles en van ieder Dat dit besef toch eens door moge dringen Reik me je hand, ik schenk je de mijne gemeend Alles wordt dan milder en ietsjes zachter en het heelt Tal van lieve vrienden, zaakje dat nimmer verveelt Rijker worden naar hart en ziel Arm of rijk dus ieder gelijk Geen onderscheid in kleurtjes…

Een vriend luistert, ook al zeg je niets een vriend is tenslotte, niet zomaar iets een vriend koester je, zoals jij hem koestert een vriend vertrouw je, zoals hij dat jou doet Kortom: een vriend is niet alleen een vriend als ie wat nodig heeft, maar een vriend staat ten alle tijde voor je klaar! Afz. een vriend.…

Met hongerige blik en holle kaken En tot de draad versleten kleren aan Heeft mijn notaris mij te woord gestaan Toen ik bij hem mijn testament kwam maken. "Ik hoop," sprak hij, "dat u in uw legaten Veel geld aan uw notaris na zult laten."…

dode ogen spreken boekdelen in hoofdstukken gesneden kost voor kenners, brood ontzettend Leids komijnen kazematten ik beleg heel weids voed de korsten aan mijn katten nodig uit, heel blood melkwit gesneden dicht ter lijk kan het niet bevatten…

Begonia's in 't felste rood twee duiven baden in de goot 't is net alsof het regent een merel kiest de hoogste noot aan inspiratie nog geen nood…

geen woord in mijn kop nee, het zat me niet mee: ook mijn schrijfblok was op mijn brein dat maar zweeg nee, het zat me niet mee: ook mijn ballpoint was leeg wat had ik een pech nee, het zat me niet mee: ook mijn potlood nog weg zo'n hoofd dat maar staakt nee, ik zat er niet mee: toch een versje gemaakt…

zo stopt de nood in weke woorden die het dichte zingen van het duister hoorden in een droef en wrang refrijn o lege stilte ik ben zwak en klagend klein…

Toen ging er langs de kamerwand een schuwe ijle zwarte hand: grauw-luidloos vlood de nood.…

Misschien loopt hij te huilen van heel intens verdriet hij wil zijn vrienden zoeken maar ach hij vind ze niet. Denk dan kleine jongen “zit jij zo in de nood.” zet dan niet je voet op hem trap hem dan niet dood.…

Een korrel los zand in mijn hand helemaal vrij om te vallen maar de korrel ben jij die blijft liggen altijd dichtbij…

Gefluit, geknal, Een schreeuwende pijn Even de ogen open Om dan te verdwijnen, In de mist van eeuwigheid Een kreet in nood Een kreet om hulp Een fractie te laat De sneeuw kleurt rood Een traan welt op Het was een vriend Waarmee ik m’n miserie deelde Waarbij het vele lijden dragelijker werd Iemand die me verstond Die in al het gedonder…

Hij verzocht haar toen..zich uit kleden en uit liefde gaf het meisje zich..bloot Ze gaf zich bloot, bloot aan zijn vriend haar vriend had haar al zoveel gegeven Waaraan had haar joch ‘t toch verdiend Dus stapte ze in bed..En deed het even Ze had zo zijn geldelijke nood ingelost en zich verkocht aan ‘t joch uit zijn klas Toen bleek dat…

ach mens vol smarten het nood-lot werpt je vroeg of laat terug op je ware zelf maskers zijn afgerukt je naakte pijn wil erkend worden taaie , zelfgesponnen draden moeten verbroken het zal door merg en been gaan als elke vezel in je schreeuwt zal in je hart gefluisterd worden welke weg te gaan Voor een vriend…

Van je bed, trein en boterham, alles zit vast. Wat zijn we anders dan een specht in de bast. Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur. Leeft van eigen waarde, authentiek en puur. We zitten vast, onder de plak van het leven. Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven. Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…

Een vreemde wellicht een vriend, die je nog niet kent Een vriend schaars geluk…

Oma zei vroeger altijd " klagers geen nood" Nooit gedacht, dat die Uitspraak me nog overvallen zou. 'k ben zo duf als een konijn, Zo suf als een wezel Zo traag als een slak Kortom: vandaag overvalt Oma me met " klagers geen nood" Want het kan altijd erger.…

drank had zacht zijn web gelegd rond mijn bestaan ik had me bijna laten gaan liet me wiegen op zijn draden zou ook zelfs mijn vriend verraden voor een laatste glas maar uit hoeken loert de dood die met zijn spinnepoot de trilling aanvoelt van mijn hoge nood ik laat me nog niet pakken kap nu met het vatten van de glaasjes vrijheid…