Alle inzendingen over Waarom OR raketten

,’ sprak Poetin uitgelaten ‘Ze hebben antidepressiva nodig ’t Raketschild is volkomen overbodig Een lachertje, een paraplu met gaten’ Wij plaatsen echter tegen die raketten De altijd dodelijke snelsonnetten…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

links rechts heen en weer in beweging constant zweven tussen twijfel en daadkracht van het ene naar het andere onderweg donkere tunnels passerend neonlicht flitst voorbij als een raket op weg naar jupiter…

Met raketten uit zijn stoel geschoten gerol beviel die Israeli niet de Palestijnen staan nog lang niet quitte Sharon's kop zijn ze aan het verloten moet de wereld de Hamas nu vrezen of wordt hen de les nogmaals gelezen?…

In stilte zweeft de vrede over oorlog heen de raketten de geweren zwijgen niet de vijand zoekt het wit van de ogen van de vijand niemand kijkt omhoog in stilte zweeft de vrede hen voorbij.…

Bush wil voor zijn raketschild blijven strijden Maar Poetin is helaas niet zo amused Zijn vechtlust krijgt hierdoor een flinke boost Wat het klimaat verslechtert tussen beiden Bush gaat de global warming overwinnen Door weer een koude oorlog te beginnen…

sport warmt bloedloze tenen zijn hoofd ligt prinselijk op de diamanten raket weelde slaapt zachter zijn kartonnen maat brengt een teug wodka uit zijn winkelkarretje in ruil voor een sjekkie het sneeuwt zo mooi…

De kastelozen juichen in de straten Wie honger had, heeft nu een dooie mus Er breekt een orgie uit in elke bus (een enkele Transporter daargelaten) "We krijgen nu de ruimte met raketten En volgend jaar riool en zelfs toiletten!"…

Dus heb ik maar een doosje koud gezet, En keer op keer lanceer ik een raket.…

Wij schieten graag raketten op u af, Wij hebben tanks, geachte Talibaan, En vliegtuigbommen zijn ook toegestaan, Maar bermbommen vindt Balkenende laf. Dus als u onze jongens toch wilt doden Gebruik dan wel een dappere methode!…

Gekromde ruggen en zweepslagen gaven dagelijks brood waar hij, als verlosser een kroon krijgt aangereikt toont een zwart gelaat kracht om gisteren te verscheuren en dollars te verpakken in vergeten de raketten vallen niet in de achtertuin…

Ze bluffen met hun bommen en raketten, Want Noord en Zuid zijn angstig voor elkaar, Het Westen, dat het land ziet als gevaar, Wil Noord-Korea op z’n nummer zetten. Is er, naast wapens vliegend door de lucht, Geen woord meer dat de afstand overbrugt?…

Wel miste ik, toen die raket vertrok: Uhura, Scotty, Chekov, Bones en Spock.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Werd vroeger wel een platform opgericht Om soms 'ns een raket van te lanceren Je kunt er anno nu op protesteren Bijvoorbeeld tegen mooie banen licht Een taart van licht die straalt, tot hoog, tot ver En gister zelfs bekroond werd met een ster…

Amerika komt dolgraag binnenwaaien In and’re landen, dan zijn er raketten Die heel precies hun doel weten te pletten Zo’n land gaat dan in no time naar de haaien Maar thuis wat water en wat voedsel droppen Dat kan niet één van al die knappe koppen…

Wanneer ik iets met u heb uit te praten Gebruik ik de methode Kim-Jung-Il En knutsel een ontplofbaar projectiel Om dat vervolgens op u los te laten Dan denkt u, voor u in de heg belandt: 'Tijd voor een onderonsje met Trawant'…

Drie mannen zijn verwikkeld in een strijd, De eerste zijn, dat is waar zij van dromen, Wie zal het verste in de ruimte komen? Wiens naam zal klinken tot in eeuwigheid? Zo voelen zij zich beurtelings verheven, Gewichtloos en gewichtig, voor heel even.…

Onmenselijk gedrag Het lijkt helaas de orde van de dag Raketten op je huis We zien het te vaak op de buis Een ver van onze bed show? Laten we het hopen Je weet nooit hoe het zal lopen Gaza, is nu na Oekraïne, ook in zo'n nachtmerrie belandt! Was het maar een nachtmerrie...…

een niet-begrijpen een koppig zwijgen je laat de pijn ontwaken en verft een landschap waarin ik alleen nog maar wil slapen je steelt mijn dagdromen onzichtbaar gevuld met een stamelend hopen maar met elke hartslag sterft mijn ademhalen in een zwellend wanhopen met één vingertop beroer je mijn koude lippen die koortsig tasten naar…

Vertel het mij, waarom? Maar niet, ik hoef het niet te weten. Ja ik huil en schreeuw, zoals je ziet. Want ik zal het nooit kunnen vergeten! En blijf achter met mijn verdriet.…

Laat me nog een maal iets goeds doen god, Waarom?…

Waarom zouden we zo verder doen, ik geef je zo veel liever een zachte zoen. Een zoen die zegt dat ik om je geef, een zoen die zegt dat ik voor je leef. Nu doen onze beide harten zoveel pijn, de pijn van emotioneel verwijderd te zijn. Laat ons aan elkaar beloven, iets waar we allebei zo hard in geloven.…

Zoveel mensen, evenveel gedichten Schrijven om hun leed te verlichten Of anderen te laten zwichten Voor de liefde die ze op hen richten Zoveel dingen om over te schrijven Haat, verlies, geluk, liefde bedrijven Zou graag willen meedoen met diegenen Als ik die gevoelens maar even kon lenen Heb die gevoelens niet gevoeld Ervaringen niet meegemaakt…

wil ik eigenlijk weg van haar Met mijn tong tussen mijn tanden maak ik een hulpeloos gebaar En zo sta ik dan te zwijgen in mijn eigen dode taal Ik kan de deur niet open krijgen en voor de zeventigste maal voel ik haar ogen in mijn rug Ik beloof,voor het donker ben ik terug voor de ochtend keer ik weer om Ik ga maar weer naar huis en vraag waarom…

Waarom zijn er steeds weer mensen van wie ik lage cijfers krijg die geen commentaar durven geven wél beoordelen met 'n vier of vijf. Is het wellicht jaloezie of die zich thuis vervelen laat ze zelf gedichten maken kunnen we gevoelens delen.…

De ijzige wind blaast door me heen Straatstenen lijken aan mijn schoenen te kleven Lieveling ik ben bevroren van onzekerheid Je antwoord ligt ergens op de wind Ergens onbekend Toch neem ik deze weg Die geen einde weerspiegeld De onzekere splitsingen neem ik Als en kleine jongen op zoek naar zijn thuis Maar de keren die ik jou passeer…

Waarom kan ik je niet vergeten je spookt steeds door mijn hoofd Had niet zoveel van me gehouden en had me niet zoveel beloofd Waarom ben ik zo met je bezig je wilt me toch echt niet meer Ik weet het ik moet je vergeten maar daarin faal ik telkens weer Waarom, zal ik me altijd afvragen en hoop dat er een antwoord bestaat Op de vraag waarom…

Ik heb je veel gegeven de beste jaren van mijn leven Maar waarom doe je mij zo'n pijn als ik gewoon mezelf eens wil zijn Altijd tekst en uitleg geven als ik eens wil gaan zo kleinerend, wat is de zin van het bestaan Ik laat jou ook in alles vrij doe dat dan ook eens een keer voor mij Velen zeggen, meisje ga toch bij hem weg maar kijken…