Alle inzendingen over Went nooit

'Dan gaan ze ze vast alle zeven sparen!' 'Of gebruiken bij de bingo op café!' 'Of als er een 'n 1 krijgt denkt-ie 'hee, Waardeert-ie me zó laag na al die jaren?' Ík denk wanneer dit plan straks wordt bezegeld: Dat is toch nog niet eens zo slecht geregeld…

Gedichten schrijven is niet schrijven. Is voorbij woorden gaan. Is bruggen slaan tussen woorden en gevoel. Is zonder woorden spreken wat niet kan worden uitgesproken. Gedichten schrijven is tasten in het duister zodat het ongekend geheim dichters kan bereiken. Zo wordt de brug geslagen. Zo gaat het licht weer aan. Niemand heeft geschreven…

Al zult u bij het zien van pitbulls schrikken, Nog nooit heeft Ramses iemand iets misdaan. Met Ramses is het altijd goed gegaan, Want Ramses is geleerd om zich te schikken. En is ie toch een keer recalcitrant, Eén aai en er is niks meer aan de hand.…

Zwaaiend met een vleermuisvleugelkwast In tweedekker die kerosine slurpt Zet hij miss Amy Whitehouse op en dan Na vierentwintig uren in haar graf Van groen en stikkedonker ziet hij vaal Een slaapverwekkend maneschijnsel gloren Vastgebonden, los en vrijgezonden Broeierig in schommelende schuiten De kapucijner mantels en kazuifels Volumineuze…

Ik zag vanaf het puntje van mijn stoel Dat Kelly zich – trendsettend – half ontblootte. Ik had goed zicht op twee behoorlijk grote, En mannen weten wel wat ik bedoel. Emancipeert de vrouw nog even door, Dan zet zij –bloot– haar beste borstje voor.…

Het kan nog van drummen komen, van heerlijk roffelen, van geweldig tekeer gaan op gespannen vellen, terwijl snaren stevig reflecteren. Ja zeker, van trommels komt geluid, durend slaan stokken heftig neer, een lieve lust maakt klappen hard, zin in leven ktijgt in ritme weerklank. Ik zoek nog ruimte, ruimte voor herrie, waar ik drummen…

Stel, het wordt nooit meer licht, de zon verbergt haar aangezicht. Weg met bloei en kleurenpracht, vanaf morgen blijft het altijd nacht. Weg blauwe lucht en regenboog, niets streelt langer nog ons oog. Weg horizon en vergezicht, stel, het wordt nooit meer licht! Stel, het wordt nooit meer nacht, wie heeft daaraan ooit gedacht.…

Het gebeurde altijd bij een ander Nooit bij ons Het gebeurde altijd een stad verder Nooit hiernaast Het gebeurde altijd een straat verderop Nooit hierboven Maar het gebeurde wel, en het gebeurt nog steeds maar nooit hier! En iedereen heeft de mond vol Van ‘snap je dat nou’? En iedereen praat: Dat had ik nooit verwacht!…

Ik kan nooit zonder mijn liefje ik kan echt nooit zonder hem, wat zeg je, wat blief je? Zet die engerd toch snel klem?…

Nooit hebben de rozen zo schoon gebloeid, Nooit zag ik de hemel zó blauw, Nooit was het gras zó blij getooid Met diamanten van dauw. Ik had een rose kleedje aan, En stond bij 't struikgewas. Een vogel zong een lied. Hij dacht, Dat ik een roosje was! Nooit heb ik het veld zó onrustig gezien.…

O, kindren, kindren, die nooit zult zijn Wat baat het eer en roem en glans te dragen, Als niets ons bijblijft, dan een droge dorst… Omdat de martelendste barenspijn Toch nooit zo wreed kan wezen als het knagen, Dat nooit uw mondje ik voelde aan mijn borst.…

Ik zal altijd van je houden tot de dood ons scheidt Dan zal ik je vergeten Dan raak ik je wel kwijt Ik zal nooit meer aan je denken Geen gevoel of fantasie Herinneringen als as vervagen tot ik niets meer zie De tijden van ons leven verloren en vergeten Ik heb je nooit gekend Ik heb het nooit geweten Ga weg uit mijn hoofd rot op uit…

Hoe zou het komen denk je dat ik jou nooit eerder zag je bent me nu pas echt opgevallen misschien door je irritante lach. Je ogen kijken dwars door me heen ik voel ze prikken op mijn huid dat je me nooit opgevallen bent met je veel te hoge stemgeluid.…

Nooit meer jouw glimlach Nooit meer jouw warmte Nooit meer naast jou op ons bankje Dus zo voelt het denk ik.…

Elke dag een lach op haar gezicht Ogen die altijd stralen Met haar lijkt al je pijn verlicht Je hoeft nooit alleen te dwalen Een prachtig hart van goud Nog nooit iemand ontmoet Van wie iedereen zo houdt Er is alleen maar voorspoed Bij haar zijn er altijd zonnestralen En anders is er nog het maanlicht Ze is altijd aan het stralen Nooit…

Leef en Leef Geef alles wat je hebt Al ben je leeg Niets wat ik verzweeg Nooit gelogen Nooit bedrogen Blijf lachen met elkaar Op het plein of in de kroeg Want het leven is al kort en zwaar genoeg…

zo willekeurig, en toch een simpel samenzijn de ontmoeting en daarna verder we kropen levens bij elkaar verloren geen tel uit het oog zo aangetrokken en nooit meer vertrokken onze dagen toen en nu en nooit meer…

Dit soort liefde kende ik nooit, Geen moment verwacht dat ik ooit mezelf zou verliezen in dat gezichtje van jou, nooit geweten, dat ik zoveel van je hou En al mijn vragen over het verleden, worden overstemd door het heden....…

Zo bedroefd was ik nog nooit Zo triest Zo ellendig voelde ik me nog nooit Zo naar Zo alleen voelde ik me nog niet eerder Zo eenzaam Zo in de kou liet hij me staan Zo heel alleen En al wat ik nu voel is Trieste eenzame ellendigheid…

het riet suist nog niet mijn eeuwige liefdesverdriet luister naar de regen wat valt op mij en ik op haar het huis staat in vuur en vlam ja ik kan er wat van maar nooit nee nooit is het hetzelfde als met haar die aanraaking is als bliksem dus hier lief is de donder…

zie ik een lach een hand die wijst en donkere ogen die dieper veel dieper kijken naar misschien spreek maar niet meer van later wanneer lange dagen gevuld zijn met dan, toen en ooit maar nooit met nooit…

Ik sta hier alleen Het is koud Het is stil Voel me alleen Voel me leeg Er is een engel Die bij mij is Die tegen me zegt Jij bent nooit alleen Jij gaat nooit meer weg Je blijft voor altijd bij mij…

De woorden die je zei Achtervolgen mij De woorden ‘ik hou van jou’ Nooit gemeend… De woorden ‘mijn prinses’ Bedoelt voor een ander… De woorden ‘blijf bij mij’ Nooit gehoord… 16-10-'10…

Jan Pronk is niet meer lid van 'De Partij': "Ik wil er tot mijn dood op kunnen bogen Dat ik partijbeginsels nooit verloochen, Dus per direct hoor ik daar niet meer bij. Die socialisten zijn zo diep gezonken, Ze hoeven met mijn naam nooit meer te pronken."…

Doorgaan moet je, Altijd doorgaan, Nooit stil blijven Staan, kijk nooit Achterom, alleen Maar voor je, Niet links, niet Rechts, alleen maar Voor je, recht voor je, Verder moet je, altijd Verder, tot het laatste Lichtje gedoofd is…

Landen waar ik nooit ben geweest. Mensen die ik nooit heb ontmoet. Situaties na mijn overlijden. Tijden voor mijn geboorte. Gebouwen die ik niet ken. Droom ik? Maar ik wil helemaal niet dromen! Wordt er soms in mij gedroomd? Door wat of door wie dan wel? Waarom? Hoe?…

De zon, nam eventjes vrijaf dat mag want ook de zon moet niet aan overuren denken ze wordt nooit betaald nooit bedankt er wordt alleen op haar gefoeterd als ze eventjes vrijaf neemt! maar van mij mag ze hoor!…

uit de categorie van 'alles van waarde is weerloos ' (lucebert) is 'wat blijft komt nooit terug ' (J.Eijkelboom) ook een hele mooie... ik ben nooit jaloers maar hier maak ik een uitzondering voor dit had ik namelijk zelf graag willen schrijven…

Al menige discussie nam ik te baat Om te vertellen dat de zon nooit ondergaat En er is ook nooit een zonsopgang. Het wordt visueel verdraaid, Omdat de aarde in de rondte zwaait.…

Waarom afscheid nemen van waar ik nooit bij stil heb gestaan? De lucht, nooit zag ik er kastelen in. Waarom iets rekken dat al is doorgeknipt en niet uit doolhoven leidt? Met de witte stok sla ik mij.…