Alle inzendingen over Zijn wij die schrandere dieren?

Een plu bij onweer dragen is niet schrander Je weet toch: wie een kuil graaft voor een ander...…

Hij wordt door vloggers graag beïnfluenced, dan ziet men jou als bij de tijd en schrander. Hij praat zijn woordje mee op elk gebied, maar anderhalve meter lukt hem niet.…

Ze praatte zich er fluks en schrander uit, Een kniesoor dus, die haar dit euvel duidt.…

Dieren ongedierte noemen is doodzonde. Zonde jegens de Schepper, die kruipend gedierte schiep, en zag dat het goed was. Dieren ongedierte noemen is laster. Laster jegens Darwin, want ondieren zijn evolutiekampioenen. Superdieren, die slimmer zijn dan wij. Dieren ongedierte noemen is onkunde. Kennis leidt mensen naar respect.…

Het is een schrander dier dat die mijn bloed bekruipt, het is de opmaat tot een kus uit vruchtbare lippen die willig opengaan, het sluipt door de regenboog van alle tederheid , het stuit me op de vlucht van al het plagiaat onbedoeld geschreven, het roemt zijn naam in de dageraad, het schuilt in wellust van mijn werelds plezier…

Dat wij mensen dieren zijn, gelooft bijna niemand. Dat mensen super zijn, gelooft bijna iedereen. Wilde zwijnen zijn schadelijk, voor onze bossen. Mensen produceren varkens, in supergrote stallen. Hoe groter stallen zijn, hoe beter, menen boeren. Hoe groter stallen worden, hoe beter voor het dier.…

Ruimte om je heen. De tijd gaat er dwars door heen. Die heb je te leen.…

hoezo verdwalen lachten de Bosjesmannen wind vogels dieren bomen en sterren ze kennen ons allemaal wij verdwalen nooit…

als wij ze vandaag vieren de beesten en de dieren laten wij dan kijken ook naar gisteren en morgen in het weten allemaal dat over de hele wereld zij steeds nog knokken voor vriendelijk bestaan onze waarheid is wreed zelfs de veiligste oorden zijn voor hen niet veilig waar mensen zich kleden in hun mantels van bont zoals hier de koe…

Geen mens, geen dier om het te voelen. Alleen wij nu even. ----------------------- uit: 'Zeepost', 1963.…

o het dier, wordt wakker hier stem met dat papier op hen, het helpt geen zier op andere partijen, het is geklier maar hier op het dier, kwetsbaar, maar ook fier, trouw, onschuldig als een mier, stem op een dier wij hebben elkaar nodig niet persé om op te eten, dat is overbodig maar voor het systeem waarin we leven van insecten, bijen, vogels…

wát als alle dieren mensen zouden worden en met dezelfde stap de mensen: goden en de liefde zou regeren en wij de dieren zouden leren niet te doden en elke drijfveer om te handelen niet meer de richting zou ontberen die hij nu node mist en elk denken hielp om te creëren ……………… ik kan erover fantaseren maar wou dat ik het…

Wij, kippen van de batterij te Schagen, wij maken zésentwintig uren vol in deze achtbaan, niet voor onze lol, maar om compassie met Johan te vragen want sneuer dan als dier te moeten sneven is het om zó als mens te moeten leven.…

zo 'n enkele slang of hagedis zweefde eens tussen twee boomkruinen dieren schiepen in landen als India China en Japan schone vertellingen waarin gestreden werd met geduchte wezens die alle verschrikkingen en gevaren in zich hielden deze sprookjes sagen en heldendichten mochten de scepter zwaaien over heel de aardbol in het rijk…

Teruggebracht als populatie Tot celdeling in de relatie van dier tot dier Gestuit in het plezier om mens te zijn zijn we niet meer dan uitbraak Wereldwijd In het koude universum zijn we verdacht Worden we opnieuw in kaart gebracht Alles wat ons toebehoort wordt twijfelachtig is verstoord Misschien hebben wij ontdekt hoe de aarde…

Ik schrijf met plezier menig vers op papier dat ik weggooi, misschien niet zo schrander. - Maar een bundel van mij is verkrijgbaar, als jij een paar schrijfseltjes kan kopiëren met een printer - zo klaar! Niet ze dan aan elkaar. Ik zal gaarne die bundel signeren.…

“Maak ik je gelukkig, is er wel een WIJ?” Ik zou je willen vragen, hoeveel je om me geeft. Of je het gevoel hebt, dat je zonder mij niet hebt geleefd. Ik zou je willen vragen, …voel jij “houden van?”. Ik zou het willen vragen, maar ik weet dat het niet kan! Want jij kan mij niet zeggen, wat je gevoelens zijn voor mij.…

dit is de dag de middag tussen januari en februarie een rustpunt een moment ik weet dar er duisterheid kleeft een spanningsveld een krachtmeting dit is de dag de middag weg rustpunt weg dat moment want zonder dat moment geen vreugde geen fijn zijn geen moment van daar geen moment van zijn zal er...…

Elke dag eventjes maar dan praat ze tegen mij en ik tegen haar, zij en ik zijn gewoon wij. We kennen elkaar van het dagelijks mailen, en een dag niet gezien, wat zou er aan schelen? Zo is er een vriendschap voorzichtig opgebouwd, en het is voor ons beide al heel erg vertrouwd. we sluiten dan af met; veel liefs en tot morgen.…

tellen dagen dichter bij, dat ene zekere weten, de kalender wordt dan strepenvrij, gemiste uren worden vergeten de storm die van binnen woedt, laat ongesproken woorden verwaaien tot krachtige akkoorden, wij hebben alles nog tegoed…

Bladeren vallen voor ons versieren het pad waarover wij dwalen herfstkleuren lichten op met de zon wij lichten op met de laatste zonnestralen de laatste regenbui van vandaag heeft regendruppels achtergelaten glinsterende bladeren alsof belegd met kleine karaten zingende stilte om ons heen het zuiverste geluid dat bestaat alleen de wind…

warrige stegen waar schaduw om yoghurt honing en noten vroeg en altijd wel een plek waar het zacht was en zoet en wij…

Zij aan zij jij en ik werden wij.…

niet waar eindig ik waar begin jij maar ongedeeld wij ik jou vast en jij mij jij mijn rust ik die van jou jij die mij kust ik ook van jou die ene hand daar onze ogen voor elkaar perfecte glimlach nacht ochtend dag je haar je adem je zuchten je handen houden vast mijn Waar mijn bodem mijn luchten mijn branden alles…

Is het in de mist mystiek van verleden onbewust `t heden waar wij liefdevol profeten weten klein groot man vrouw zonder vooroordelen mistig verleden onverschillig weggegeven.…

Zeg schat, als ik nu eens in de relatie Het woordje 'ik' vervangen zou door 'wij' Word jij dan weer wat aardiger voor mij En dat ik je dan niet zo vaak meer kwaad zie Daar trap je dus niet .., da's jóuw conclusie IK weet alweer genoeg..WIJ hebben ruzie!…

nerveuze ontmoeting, begroeting beginnen, beminnen verkennen, verwennen omarmen, verwarmen ontroeren, ontvoeren strelen, bespelen, vurig, ongedurig kussen, blussen lustig, onrustige hartstocht; Wij samen.…

we zijn verstild raken elkaars hart niet aan verklaren liefde, vrijheid, boterletters tot de maan weer anders schijnt in de nacht verdwijnt wat angst om ’s morgens lichter te verkleuren fluister ik een zachte lach…

onder de paarse lucht verbrokkelen torens jammeren stemmen op gebarsten aarde splijten huizen in het matte maanlicht vertrekken goden in doodse stilte wie zijn wij mensen?…

hand in hand samen op weg die we nog niet hadden afgelegd in dit leven Je kan nog zoveel geven. Verdwalen we in het bos met de maan als sterrenstof om ons heen dwarrelend verzengend neerstrijkend onze liefde laten blijken.. blijf ik je liefhebben tot het eeuwige…