9014 resultaten.
Even zweven
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 de wolken drijven voorbij
even zweef ik in gedachten
een stukje met ze mee
zij gaan er langzaam weer vandoor
ik laat ze verder in hun waarde
zij laten mij achter met
beide voeten verbonden aan de aarde
zo gaan die dingen
zo zal het altijd blijven gaan
zij zweven richting zee
ik blijf in gedachten staan
heel eventjes maar verbeeldde…
Druppels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 want samen vormen wij
die zegenrijke waardevolle regenbui
allen zijn we van evenveel waarde
op onze aarde
daarin zijn we in principe
allemaal gelijk…
Respect voor de natuur
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 75 hart van de natuur
Waarin je haar kraamkamer mag beleven
In een gerespecteerd avontuur
Waarin de mens zich als gast mag begeven
Het respect voor generaties in de natuur
Liever voor een langere levensduur
Waarin het respect mag groeien
En voor de mens natuur mag boeien
Je staat er niet centraal
Bent zeker niet radicaal
Je beseft dat deze aarde…
Liefde? Ik hou van jou I
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 84 Is het een ster, die onze zon is,
en om schone aarde vraagt?
Bodem, die voeding wil?
Of is het een eenzaam universum,
dat vol is van energie en stoffen?
Vol kosmische toevalligheden,
als compositie in de Planets?
Bedoeld door Gustav Holst.
Gemaakt voor mensen.
Is het liefde op zoek naar liefde?
Is het in mensen die dat zoeken?…
Zoals bladeren vallen
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 75 Zoals bladeren vallen in het bos
laten wij de toekomst los
De zandloper van het leven
loopt leeg eens ‘t einde in zicht
Als ons hart en handen beven
doet de dood onze ogen dicht
Er is nog tijd er zijn nog dagen
en warme armen om ons heen
En vooraleer we stil vervagen
enkel een naam nog op een steen
houden we het leven vast
Zijn we op aarde…
Klimaattop - Glasgow 2021
netgedicht
4.7 met 38 stemmen 1.156 Kritische noten wachten al lang
om dure misstanden te kraken,
wij drijven de ultieme prijs
van ondergaande zon en aarde op
met inkleuren zonder schaamte.…
GEEF MIJ DE DROOM
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 224 Geef mij de droom
zonder angsten te leven
dat geen kinderen onder ’t geweld gebukt
moeten gaan, geen vrouwen op de vlucht
geen mannen eenzaam aan het front
en niemand het zwaard zal hanteren
en zij die de wereld moeten leiden
de boodschap van Vrede verspreiden
’t voorbeeld volgen van de Opperste Macht
en de aarde maken tot een paradijs…
Waar Gaat Het Mis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 een bij doet
wat hij doen moet
elke vogel zingt het
hem toegewezen lied
een muis gedraagt zich
zoals een muis nu eenmaal doet
dit ter ere van dat wat
voor al het leven op aarde goed is
echter tot ieders groot verdriet
houdt niet iedereen zich hieraan
een schakel in het geheel
meent zijn eigen weg te mogen gaan
die ene schakel houdt…
Bekleurenswaardige herfst
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 175 Tijdens lange nachten
vergleden de dagen,
tijd verzadigde de aarde
volmaakte stilte
wakkerde haar in nevelen
gehulde bladeren aan
tot rust, kleur en aanvaarding
van ontheemde zaken,
de herfst begint te dagen
vervlogen tijd
zij is niet meer in te halen,
wel dweepzuchtig genoeg
om haar voldaan bestaan
in woorden te bewaren.…
GESLOTEN OGEN
hartenkreet
4.3 met 10 stemmen 884 is te snijden als ’t rumoer verstomt
we zijn niet langer je aardse reisgenoot
nu van hierboven de nieuwe Leider komt
we geven je graag in zijn liefdevolle armen
maar blijf hierboven ook over ons neerzien
om ons in moeilijke momenten te verwarmen
dan ligt de hemel dicht bij d’ aarde misschien?…
Ouders
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 104 net zo’n hoed
en zo’n kamelenjas
die toen ook zo
in de mode was
en mijn stem
lijkt veel te veel
op die van hem
helaas aard ik
te weinig naar haar
als dat wel
zo geweest was
dan stak ik
pas echt goed
in elkaar…
Spiegels van de tijd*
netgedicht
3.7 met 7 stemmen 119 De tijd vliegt maar de dagen gaan traag en
dan ineens is er weer een jaar voorbij
dagen verschieten tot witte vlekken
hoe meer ik zie hoe minder ik geloof
Achter de dijken onder de hemel
huilen de wolven in de koude nacht
het ettert in de buik van de aarde
spiegels stijgen tegen de klippen op
Meestal is stlte beter dan woorden
stilte laat…
Heelallessie
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 155 Jij bent mijn hemel en mijn ster
Van zon en maan de waarde
Het draait om jou... al ben je ver
Mijn wereld en mijn aarde…
Elementen
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 49 En alzo de rijpe vruchten
van Aarde redde.…
Mesokosmos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 24 De lucht is blauw en koud vandaag
alsof de dampkring dunner is
en ik de lege ruimte ervaar
waaronder de huizen klein en laag
zijn zonder enige betekenis
vluchtig en inwisselbaar
De oude houtfabriek lijkt lek
Rechts opzij aan de onderkant
stijgt er rook op uit het pand…
Word wakker
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 30 Leef! Niet zieltogend
zoals al de mensen
met droevige ogen
maar zoals de hond
die in het raam danst
Word wakker en kijk
Er is zon, er zijn sterren
er zijn madeliefjes
en het wervelt
in je geslacht
Laat je wekken
door een gedicht
Je bloed stroomt
Het wordt lente en
er ligt brood in de oven
Ik zeg niets nieuws
Mijn woorden zijn helder…
ZONkind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Ik ben een ZONkind
Ik draag alle kleuren van de regenboog in mij
Ik zie, ik hoor, ik ruik, ik proef, ik voel, ik weet....
ZONkind, wat ben jij bij-ZON-der! ❤️…
o, ver leven?
snelsonnet
3.9 met 19 stemmen 173 een bio-signatuur: misschien wel leven
op wellicht veel aardachtige planeten
wij dichters zouden dolgraag willen weten
of deze kennis méér dan hoop gaat geven
misschien wel aardig zijn? wellicht zelfs vrede?
dan niet toekomstig maar nog nú, het heden!
*
Met dank aan Bet voor de verbeterde 2de regel!…
Heks III
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 57 Ik ben priesteres
van de Grote Moeder,
haar dochter
en haar hoeder;
Ik wortel in haar,
zij gaf mij leven
opdat ik dat in liefde
door mag geven;
Ik adem haar adem
en zing haar lied,
ik dans in haar armen
die mij beschermen,
troosten en verwarmen.…
Vrede
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 129 Het is zo stil
De mensen vieren kerstfeest
Het feest van vrede,
hemelsbrede
Dus val ik hier
toch even in de rede,
't is goed als men dit leest:
het is pas vrede
op de aarde
wanneer de mensheid
er is geweest…
Vlammend avondrood
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 vlammend avondrood
de lucht staat in brand boven
een aarde die huilt …
De laatste tijd
netgedicht
4.8 met 24 stemmen 39 het was
ook nog te
donker om
licht te worden
de laatste tijd
wakker was er
al helemaal
niet meer bij
voorzichtig
voelen hoe
blij kan zijn
want plezier
en verstrooiing
is nog geen
koning in deze
negorij van ellende
we hebben het
voelen aankomen
wisten dat het
weer van slag was
vol extremen
ook bij planten
en dieren met groei…
De laatste bloem
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 921 Wanneer de aarde
lijkt te bezwijken
heb ik altijd geweten
met mijn geweten, dat er nog
een bloem staande blijven zou,
de laatste bloem tussen zand
en wind van woestijn.
Ik wist immer, dat deze 'Fleur'
zich zou gaan verspreiden:
haar zaden zorgen voor vele nieuwe 'fleuren'.…
Mark en ik ( sterfdag )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.219 We wisten niet wat wij hadden
en daarom hadden wij alles.
Filosofie over historie.
Magie in handen, hoofd en geest.
Muziek tot in de diepte van gelijkenis:
Mark, de vriend die ik immer mis.
Zijn leven vermengde zich
met mijn leven.
Hij gaf, het, gratis en voor niks.
Zijn houding om altijd
van te blijven houden.
Mark leerde mij te leven…
Rudy, mijn tranen zijn op......
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Op 13-1-2016, om 11:00 uur verdween jij uit mijn leven,
na 37 jaar lief en leed met elkaar te hebben gedeeld.
37 jaar elkaar liefde gegeven,
na zoveel jaar, ik heb me niet verveeld.
Samen lachen, maar ook samen huilen, het kan niet meer.
Nu ben je uit mijn leven weg,
wat doet dat ontzettend zeer.
Jouw leven lang, je had altijd pech,
jouw lichaam…
Onvoorstelbaar dankbaar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 65 Stel je voor,
dat je nooit zou zijn geboren.
Dat je niet zou hoeven sterven.
Dat je niet zou willen leven.
Dat je voor altijd dood zou willen zijn.
Stel je voor,
dat je gespaard zou zijn gebleven,
voor alle zorgen, alle pijn.
Dat je de last niet hoeft te dragen,
van een dankbaar mens te moeten zijn.
Stellen we ons voor,
dat toeval nooit…
rozen
hartenkreet
4.3 met 17 stemmen 1.550 Als bloedkoraal zo rood
Druppels
Als tranen op de blaadjes
Glijden langzaam omlaag
Zacht op moeder aarde
Zonnestralen
Op moeder aarde
Zullen deze druppels van tranen
Verzachten en verdampen
Dan bloeien deze rozen
Als bloedkoraal zo rood
En wijken de blaadjes
En leggen hun hartjes bloot…
Ontkennen van later
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 318 Bezinksel op de bodem
Van de aarde
Zijn wij
Een
Onopgelost mysterie
In de aarde
Ben ik
Ben jij
Terwijl we op de orbis lopen
Zonder denken
Zonder hopen
Vanzelf
Zoals de zon bezinkt
Met het licht
In het water
Mag ik denken
Mag ik hopen
Dat ik ooit zwicht
Met het ontkennen van later…
ik, de mens
netgedicht
4.3 met 25 stemmen 725 ik ben geen engel des heren
doch mens, kwetsbaar en klein
geen adelaar met omvangrijke veren
maar aan aard en aarde gebonden
kan onmogelijk alleen het ontij keren
kan mijzelf niet eens bezitten
laat staan een mens, de ander
ik tracht mijzelf wel te delen
in wezen een binding aan elkander…
Wind
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 546 Een
zekerheid
die de
onzekerheid
van het aardse
leven doet verdwijnen.…