Alle inzendingen over actualiteit maatschappij welzijn

Om van te leren een dag in mistige lanen, met omhaal verzonnen regeren Geenzins begrepen de letterdwang op de steen geschreven "sta op, schavuiten" Stem lijst één!…

Lofzang voor de kabouter die links dan wel rechts gaat, in haar keuze de weg laat der verleiding van de Bos(s)…

Nieuwe dauw op het veld glinsterend zonnevocht een knipoog van het land het jaar nog ongepeld…

Binnenin haar hoofd alle vogelgeluiden overstemd door gekoer van witte duiven Buitenom haar hoofd alle vogelgeluiden overstemd door gekras van zwarte raven…

hun kind vermoord doodgeschoten hun kind nu blind granaat ontploft het is niet eens genoeg te willen vluchten het leven de omgeving gezuiverd achterlatend zelfs recht op vluchten hebben zij niet meer is dit ver weg? telkens als ik opzie vers beeld van redeloze moordenaars uit haat ver weg is al onstuitbaar dichtbij wanneer ik grenzenloos…

weer een boom minder in de rij gegroeid naar mensleven te meten een mens minder met zijn warmte ofschoon hij lichtjes bevroor - van angst (als ik ‘t mij goed herinner) elf graven meer waar nog het eerste mij op het gemoed en aan mijn voeten groot, grauw en vredig lag onder zoveel verloren jaren niet de mensen niet de plaats…

steeds dwarrelt nieuws als blaadjes naar de grond gekleurd en half beschreven triggeren zij ons geweten vaak niet te lezen door geweld uiteengereten plak het bloed van mensen aan daders zonder leven zelden zijn de kanten zonnig in de dag van het seizoen want het echte nieuws kan daar niets mee doen pas als het kind is uitgespeeld…

Een bijna-rechter in Ter Leeden gebruikte haar onbevoegdheden misdadigers vrij slachtoffers niet blij Vrouwe Justitia omstreden…

Ik noem je blank en rond je heupen en je mond je heet Isabelle en je blankheid verlicht de nacht De maan zegt daar niets over de wolken halen hun schouders daarover op, verdoezelen je borsten, die opvliegen tussen blad van bos loofwoud in winter dat zichzelf verliest droomt van maretakken…

Heb je lief, daarom moet ik je verliezen Wat blijft zijn ankers wankel ingeslagen in een weerbarstige, zanderige bodem waaronder een tapijthaai, zeepieren, een slak een naakte, van wie de kleuren blijven bekoren zichzelf niet meer zijn zoals zand verschilt van rivier en zee, in meer of minder rond versleten zijn tot er weinig meer overblijft…

Weggaan heeft iets van blijven je weet van terugkomen en daarna opnieuw vertrek Denk aan de benenwagen niet aan auto of trein vertrouwen op eigen kracht Hoeveel kilometer loopt een mens zodra hij weet dat hij voortdurend op het lichaam bouwt De grenzen liggen bij dromen van wolken en water dat in zee samenkomt…

'De stoet der zotten' is weer uit het zicht verdwenen Prins Carnaval met zijn gevolg en allerlei bontgeklede muzikanten Confetti, serpentine daalden als regen op ons neer Oor en oog mochten we de vierders lenen We kennen uit ons hoofd de kleuren van lawaai Het blijft fraai en is het niet het interessante? Het komt…

"Gebruik de vrede niet om een oorlog te beginnen!" men had hem nimmer zo gezien de voorganger was buiten zinnen in de stilte na het laatste woord van de spreker die wapens etaleerde was de voorganger, nu als gast, opgestaan en hij protesteerde gezeten tussen een 1000-koppig publiek had hij het hoofd der strijdkrachten aangehoord de generaal…

Groot sprookjesboek Om de kinderen koest te houden De dag te temmen in het hoofd Nog lang en gelukkig voor het slapengaan Nee dan mijn krant bij het ontbijt Roodkapje verkracht en kermend opgevreten Assepoesje verkocht aan de hoogste bieder Grietje kotst haar snoep Wanneer mag ik verder lezen?…

weer laat de natuur zijn teugels vieren om de ondraaglijke saaiheid van het leven te versieren de rivieren zijn geknecht hun speels meanderende bochten afgesneden en weer recht gelegd maar een stortvloed zal de vele dijken doen bezwijken water zal zijn overloop weer krijgen hagel gaat de oogsten stenigen terwijl storm bossen rooit en…

Zien hoe je terugkijkt vol vertrouwen, terwijl ik niets meer zeker weet De aarde voelt bewegen zelfs de regen niet meer troost het laagste punt opzoekt Vervolgens stromen naar zee en verdampen tot lucht en verder zweven…

het bier in de winkels en kroegen wordt schaars dat lap ik persoonlijk vierkant aan mijn laars doch, hoe lang gaat de drooglegging nog duren dorstige kelen beginnen te schuren de schuld ligt meer dan duidelijk bij Inbev werknemers ontslagen met winst, dat vraagt lef (staking in België van brouwerij INBEV)…

Je lacht en huilt en schrijft dat op. Het floept eruit. Heb je geen knop met stop of pauze? Geen vergiet? Schrijf lekker door en lees mij niet. Je vindt je vondsten geniaal. Je lezer moet ze allemaal, allemaal lezen. Zo geschiedt. Doe dat een ander maar mij niet. Je houdt van taal. Grammaticaal? - Nee, muggenzifter, muzikaal, dat moet…

Haast! Achter elkaar. Acht, negen, tien. Zo veel heb ik nog nooit gezien. Zo snel! Vluchtend? Voor wie? Voor wat? Tien hazen op het hazenpad. (op 1 mei in de wei)…

Te veel testosteron? Schrijf eens een distichon! (Te veel hematocriet? Doe het dan liever niet!) (Nieuws van de dag - Ready made - Ontruiming tehuis in Hellevoetsluis.)…

Die Floyd Landis, de mennoniet, won die de Tour nu wel of niet?…

Hoe holler de taal Hoe voller de zaal (En ondertussen schrijven de stuurlui aan wal hun distichonnetjes!)…

een donderwolk breekt kletterend lichten straten benen vluchten weg…

Vanuit de PVV klinkt het geluid Om veel meer zware straffen op te leggen Dat is merkwaardig want je zou toch zeggen Die lui zien er vaak zelf niet zo braaf uit Dus als Geert zorgt dat ’t veilig wordt op straat Verliest hij dan niet zijn electoraat?…

drainagepijpen hangen werkloos aan de kant klaar voor opname…

donkere ogen vragen stil om verlichting laten we zorgen…

Loom Ineengestrengeld Doodgemoedereerd Klaverblad van kalveren In een groot bed van gras Vandaag monumentendag…

In zonnestorm en rukwindregen klemden mijn handen om het stuur. Het was een sfeer van laatste uur. De weilanden zag ik bewegen. (12 november 2010)…

Onder die vreselijke ziekte ging je gebukt je wilde nog zoveel maar wist niet meer hoe plots werd je uit dit leven weg gerukt een kind vraagt: waar is mamma nu naar toe? Krampachtig trillend houdt hij zijn zoontje vast de wereld verdwijnt onder hun voeten de dood als een onverwachte nare gast die komt en neemt zonder te groeten Zoveel prachtige…

De sterren kijken ons vriendelijk aan; in oranje en oker glimmen duizenden ogen. Er tussendoor een lichtje dat schuift! Een satelliet, een ufo die wuift? Wel, buitenaardsen kun je vragen iets te doen. Dans sterretje, dans, in paars of in groen. Opeens schiet een schotel-boemerang door de lucht; moederschip met lichtpunten: verheven spel…