Alle inzendingen over aftakel

Zijn ogen smoren weg, als aftakelende wielen spuit lichte kiezel achter zijn banden op. Als antwoord houdt hij voortaan zijn deur gesloten.…

Dat mijn aftakeling reeds lang begonnen is besef ik des te meer nu ik na het lezen van een deel uit een roman van G.G. Márquez een minuut later niets meer onthouden heb.…

omhoog bijen zoemen, vlinders vliegen af en aan de wilde bloemen geuren pronken in het zonnelicht weldadig is de eenzaamheid hier vind ik mijn eigen ik zo onvolmaakt, zo verwrongen gehavend door de jaren heen mijn lichaam piept en knarst de stilte vermenigvuldigt zich doet pijn aan opgelopen wonden die ik al te graag steeds weer lik aftakeling…

Dementie, Parkinson, AFTAKELING Vergeten, niet kunnen, niet WILLEN Niet mogen, geen steun, geen HOUVAST Geloven, rotsvast, eindelijk BEGRIP Danbaarheid, genegenheid, VERGEVING Einde verhaal, intense BELEVING…

de spanning is eruit het is een 'slechts' geworden tussen deze dag en op een liggen sterven blaadje na zuchtje na boompje en een kermen is het krampen in een pulseren overgegaan mijn pink trilt nog wat na ik begin te geloven in fabeltjes het inzetten van de aftakeling haalt mijn niet willen geloven in mijn hart loopt leeg en de aarde…

Hij wist dat er een verschil was en las de gevleugelde woorden “Tegen lichamelijke aftakeling”. Hij maakte zich niet vlug zorgen over zijn uiterlijk, maar toch. Enkele dagen had hij nog een kennis gezien die geweldig stond op te scheppen over zijn gitzwarte haarbos. Inplantaatje hoor, had hij nog gezegd.…

er zijn weer mensen geweest ze lopen almaar in en uit zeker wel drie wat ze gezegd hebben, ben ik vergeten is mijn huis mijn huis nog wel nu ze zich overal tegenaan bemoeien wat ik aan moet, in moet nemen van mij hoeven ze niet te komen mijn adressenboek, gelijk een begraafplaats waarin staat wie ik allemaal heb weggebracht namen die me…

Ik voel me af en toe ’n wrak Lichamelijk klaar voor de sloop Maar dan spreekt m’n geest En geeft het lichaam een duwtje En dat zijn duwtjes in de goede richting Zonder navigatie vind ik ook mijn wegen En mijn wegen zijn talrijk en kleurrijk Ik blijf nog steeds door de bomen het bos zien Want mijn geest is niet alleen gewillig maar ook…

Een leven lang waren jouw handen mooi, slank en werkzaam. In één omdraai liet je iets gebeuren of was het steeds zó gebeurd. Zacht als zijde, fluweel en ongekend opwindend zalig strelend. In het heden laten reuma en artrose zich voelen en is de huid rimpelig geplooid. Toch geniet ik, net als gisteren en weleer, van elke zachte…

Vervallen Afgetakeld Aan het lot overgelaten Er vallen gaten Boomwortels kruipen Kakkerlakken sluipen Een vervallen schilderij aan de wand Verlaten land Natuur omhult het beton Stenen muren waar het afbrokkelen begon De tijden kennen het verval In muurgaten vind je vleermuizen, overal De tijd gaat Het menselijke verlaat De natuur…

Je kijkt me aan In een duister woud Blijf even staan Het voelt niet vertrouwd Schichtig is je blik Het fototoestel zegt klik Heb je nogmaals bekeken Het was al bezweken Sterk verweerd en liggend op de grond Alsof er een monster in bevond Je bent aan het vergaan Je leven was aangenaam De tijd van verwering is gekomen Vertering heeft…

Winters ochtendgloren Een sfeer van rouw Een nieuwe dag zojuist geboren Een laagje ijs en soms wat dauw Een dode boom ligt er te kwijnen Natuur dirigeert de afbouw Als het zonnetje gaat schijnen Walmt het hout al gauw Zon en kou strijden In de harmonie van Zen Walmen die zich vanaf de stam scheiden Natuur dirigeert en ment…