Alle inzendingen over afwerend

Langzaam keer ik terug naar de gevulde wereld, wanneer een vrolijke echo mijn afwerende ogen weer bereikt. Ik lieg mee in de waarheid en laat een holle lach de stilte verdoezelen, verstard in mijn eenzaamheid.…

met regels uit gedichten Weerspiegelt in grafmonumenten; innige bloemen Treden mijn verdriet binnen, spreken geheimenissen Diep bewogen herken ik de taal dat het geheugen Doet herleven door een zee van schaduwen reiken zij mij De hand, druppels dauw bedekken de trillende rozenknoppen In de ruige wind, perken van waakzaamheid kanonnen voor Afweer…

dit is de dag van zwarte regen bomen huiverend in de lucht duister neerkijkend op de mensen zwarte druppels op hun gezicht dit is de dag van zwarte wegen doodlopend op dezelfde muur van kleurloze, afwerende handen neem zijn leven, raak hem hem heer dit is de dag van zwarte negers trappend tegen elke steen van de zwart behuilde aarde neem…

wel alleen Liep ik door het leven heen Ik was niet van dat zwakke geslacht Deed alles zelf, m`n huis was een pracht Toen kwam jij totaal onverwacht Je mepte me omver met je aantrekkingskracht Ik kon niet meer op mijn benen staan En van wat je zei heb ik geen woord verstaan Rood, verlegen wat niet meer Voor jou had ik geen natuurlijke afweer…

van school bekend" de einder trilt gespannen glimt telkens _ wordt dof bij verhoopte onmtmoeting vestingwallen doemen op wellicht schuilt daarbinnen diep slapende liefde het stadje toont voldaan zijn uitgestorven stegen oude verstilde welvaart boven de loom zoekende fietser zweeft een grote peuter draagt een zware wollen muts afwerend…

een mens te zwaar was en bovendien de trigger tot zelfdoding (ook met analyse resteert de zelfhaat), dus zwoer hij bij veertig procent alcohol, zolang zijn lichaam de aanslag weerstond, en dat was langer dan men dacht, troubadour bij straatkillers en caféhoeren, vrijheidsstrijder in alle vormen, Keltisch, tot zijn stem verdween, de nodige afweer…

coronakiloos globale richtlijnen lichaamsgewicht tactisch inzicht fantastisch uitzicht doelgericht souffleren beweren geweren verweren afweren ijsberen appelflappen flappentapper koekenbakker doorzakker vrij vrijdenken gevaarlijk onbedaarlijk lachen pijn verzachten vallen blok billen bloot berooid goot ruggengraat ruggenmerg bekken…

Verpieter je in een dal tussen bergen van afweer of verkleum je boven op een berg omdat daar verder niemand is en de terugkeer onmogelijk lijkt? Zoek je op de schroothopen en de vuilnisbelten naar een teken van leven? Dool je met een duikboot van oceaan naar oceaan?…

Er volgde altijd een stem die me vertelde welke voet ik het eerst moest neerzetten Bedankt voor het afweren van de kogel tegen de anarchie van de schemering.…

Moeten we ons opnieuw en opnieuw laten vaccineren, om het virus enigszins te kunnen afweren? Dat het wonder van Kerstmis ons mag brengen naar het oude normaal… dan is het geluk herboren voor ons allemaal!…

De deur afwerend met een stalen slot gesloten was de dag, dat ik daar voor je stond. Grimmige grendels hadden alles stevig vast versloten verbitterd verscholen was de voor mij vijandige grond waar elke blijdschap steeds bleek uitgesloten daar men geen licht, slechts schemerduister vond.…

voor het nageslacht te behouden er was vreugde en er was plezier in onze seizoenen onder de zon we hadden samen ook verdriet toen jij jouw maatje Wil verloor met wie jij nu samen zitten mag op een bankje aan de overkant om daar te kijken en te volgen wat jullie eigen cracks nu doen het leven kent geen vacuümpomp die ons jouw afscheid afweren…