Alle inzendingen over apocalyps

zag je armen wanhopig zwaaien vingers vertwijfeld graaien naar het laatste stukje houvast van het leven dat jij nu niet meer in handen had waar ooit je dansante passen en lach synchroniseerden tot innemend zijn brak nu dat beeld tot de scherpste scherven in diep gevoelde pijn je schimde naar het verdwijnpunt van de werkelijkheid…

eindelijk weer een snijdende wind sneeuw die steeds hoger klimt hechtend aan huis en haard zelfs voordeuren niet spaart glitters in een aardedonker buiten de greep van vorst op beslagen ruiten het krakend passeren van hen die kou moeten trotseren warm knettert het vuur in uren die in stroperige traagheid verlopen scherts en lach…

wij glijden af flauw tegenspartelend naar de slangenkuil waarin het vuil van ons bestaan door tijd en rot ooit zal vergaan de dode hoek van het paradijs waar grijs de kleuren heeft verdrongen harmonie en vorm tot karikaturen zijn verwrongen nog is er een weg terug met de rug tegen de muur omdat ons laatste uur geslagen is wij…

De vrouw was vorig jaar nog running-mate, voordat ze maar één ijsbeer had geschoten. Nu heeft ze weer een boek om te promoten, voor wie nog niet voldoende van haar weet. Zij stelt zich over drie jaar kandidaat, dus hoop ik dat de wereld ècht vergaat.…

ik heb je voorzichtig afgestoft het dof openbaarde als eerste een stukje lach alsof ik nu pas echt de hemel zag zacht en warm begon schoonheid te stralen in het raken van je ziel nooit was ons contact zo intens geweest een feest dat over zeven hemelen verspreid de opstanding laat zien naar een totaal nieuwe aarde en…

Ik deelde geld en goed uit aan de armen en zei onmiddellijk mijn baan vaarwel. Het einde naderde ons razendsnel. Devoot bad ik om troost en om erbarmen. Ik denk, nu op die dag niets is gebeurd, dat God die datum bláuw had ingekleurd.…

Nu ook de vierde poging is gestrand, wil hij er, eindelijk, de brui aan geven. Hij kent het einde niet van al het leven, uiteindelijk is alles in Gods hand. Dat hij niet zo geweldig kon voorspellen, Had ik je eerder wel kunnen vertellen.…

Dit jaar wordt elke crisis opgelost, Er komt een einde aan ons bitter lijden, Geen enge ziektes zullen zich verspreiden, De groene aarde wordt niet meer ontbost. Hoe onwaarschijnlijk ook, tòch is het waar, Want dit is ècht het allerlaatste jaar.…

Nieuw-Zeeland kreeg op achttien uren zeventien earthquakes te verduren. Nieuwe vulkanen woeste oceanen. Zal 2012 ons bezuren ?…

Zondvloed, komeetinslag? Kootwijk is voorbereid! Noach aldaar biedt Nog restplaatsen aan Ieder die lijdt aan het Apocalypssyndroom Mag met hem samen De lifeboat in gaan…

de zon is dood de aarde een sintel in blauwgloeiend rood de laatste vogels zijn gevangen in paars glasgordijn de maan verschimt in zwart aanwezig zijn de schepping is teniet gedaan het nirwana de ruimte ingegaan de zon is dood toch zal de mens weer opstaan in een ander morgenrood…

het golft moord en doodslag in het klein intolerantie en isolement nemen weer toe als anoniem onzichtbaar is waar controle nog sociaal kon zijn heerst nu de anarchie van het venijn mensen breken tot op het bot om aandacht vragen voor het eigen zieke lot van volkerenmoord is niets geleerd de menselijke aard apocalypst nu eigen…

de zeis gewet met keihard ijs gaat doden in de tuin ik ben het sterven zat verdwijnen zal dat puin granieten bloemen hakken zich in steen in zwartbasalten dromen zal lava tot zijn stolsels komen mijn stalen hand verploegt de rots tot ongenaakbaar zijn mijn tuin gaat heen en steen ontluikt in stil bestaan de tijd ontkent het…

De holle zolen van mijn voeten tegelen ‘t onbetreden pad. Aan het einde van de route wacht het gapend, zwarte gat, Knaagt des werelds karkas kaal, ontbindt de Aarde in atomen: verwaait het stof, primordiaal tot afgestorven sterrenstromen Als doler over ’t dode zand, voorbij de weg geslonken tijd. Doelloos dwalend over ‘t strand langs…

Het was een zomerdag, een slap begin voor een gedicht dat me verwonden wil. Maar niets zo onbedaarlijk als de spin die in haar web zit. Dus ik houd me stil. Je kwam van ver, pas nu zie ik de draad waarlangs je leven zich toen leiden liet naar waar ik nooit meer op mezelf besta. Onzichtbaar worden, nee, ik kon het niet. Ik zou willen zeggen…

akkoord om overal angst en vernieling te zaaien als verwarde geesten die beginnen door te draaien de stille week werd bruusk verstoord en wie heeft op die gruwel een antwoord voor families die een dierbare hebben verloren zijn er nog spijkers die hart en ziel doorboren de stille week werd bruusk verstoord heeft God het schreeuwen in die apocalyps…

in blauw kristal azuurde je de hemel verschoof het prisma van het gans heelal in kou kwam helderheid de ultra violette stralen konden nu hun gram gaan halen op de onbedekte huid het aardse aangezicht verkankerde voor mens en dier veranderde het leven in een eindeloze hel de zon scheen fel en zonder ozonlaag muteerde evolutie tot…

de hoogste noot brak in applaus zijn echo kaatste leegte tussen sterren de dirigent sloot toen het firmament stilte kwam van verre…

zacht speelde lucht met de laatste vlucht witte wolken raasde schaduw in contrast met grote snelheid langs de aarde zonder te vertragen alleen door donker te dragen mensen waren niet bang hadden door fatalisme al een hang naar destructie er was al teveel gebeurd dat onverklaarbaar was gebleken nog nooit hadden zij…

ik wist dat het rimpelen van de horizon ooit over zou zijn nog voel ik warme golven komen zij schroeiden een werkelijkheid die ik alleen maar kon weerstaan in mijn dromen op de rand van verbranden met een buitenkant zonder korst waar slechts in het vet walmend kringelen van rook de resten van organische materie te ruiken zijn…

wij hebben de aarde geknecht haar schoonheid geschoffeerd de huid van alle waarde en bijzonderheden ontdaan wat er te plukken was is meegenomen zonder enig woord van dank en vergeving vragen voor geleden schade is nooit opgekomen bij veelvraat mens dierlijk en plantaardig leven is misbruikt ten eigen bate werd mishandeld voor pure winst…

er is geen luchthartigheid meer in de oogopslag die mijn blikveld raakt in een verstolen moment dat evenwel geen diepte toestaat omdat contact is geblokkeerd vage dweperigheid heeft ook de geest gegeven omdat die uitstraling geen bron van leven heeft meteen weer vingers aan de knoppen ogen kijken het rood uit hun doppen om de…

de schepping was voltooid overal waren de klokken gaan tikken op het uur nul omdat de mensen anders zouden stikken zonder zuurstof bomen zon en natuur het raderwerk was universeel onvervangbaar door de mens waren er ongewenste haperingen waarna verval was ingezet met kains ezels kakebeen dat abel had neergelegd…

waar onweer en storm altijd gedonderd hebben strijden zij nu voor hun bestaan het samengaan is verleden tijd krachten zijn cumulatief en de pijn die aarde lijdt is onbeschrijfelijk tot dood is bijgeschreven geen secondanten de handlangers zijn gevlucht want de overmacht heeft alles uit de kast gehaald bij het constant weerlichten…

de teerling is geworpen onze kansen zijn voorbij gaya zal nog als planeet kunnen blijven maar wij zijn daar niet meer bij ooit hebben wij de keuze kunnen maken in het evolutionaire spel met als spil de overlever zijn aanpassing redt het wel macht en overheersing vergaarde nutteloos bezit techniek en wetenschap maakten ons tot slaven…

Waarom dromen er mensen van de hel, een woeste wereld met bladloze bomen, beestachtige mensen, dorstige slachtoffers theaters waar de moorden echt zijn en van leuzen in bloed geschreven? Waarom fantaseren ze zo over een beter leven over een nieuw begin? Waarom dromen er mensen van vrijheid, gelijkheid, broederschap zonder prelaten en…

wij mensen zijn te klein geweest voor de schatten die wij hadden de wonderen die ons hebben omringd waarvan wij ons hoogmoedig hebben afgewend omdat wij de briljante gegevens niet konden ontraadselen laat staan ze gebruiken de grootste lithium data base zijn de stranden van zee en oceaan waarbij de golven info brengen en verzenden…

Wee u, oh Aarde en Zee, want de Duivel heeft boos zijn beesten gestuurd en er rest nog maar weinig tijd! De macht ligt in handen van liegende kleptocraten, corrupt en verdorven tot op het bot, volstrekt harteloos, gewetenloos en meedogenloos vermeerderen ze hun vermogens, monopoliseren markten en manipuleren media, wetenschap en publieke opinie…

bleek, bijna doorschijnend van liefde waren wij wij loken de ogen voor de ander en wij hielden van boetedoen vroeg iemand hoe het met ons ging dan zeiden we naar waarheid we schamen ons kapot, meneer wij waren er heilig van overtuigd dat wij ooit onze bloedeigen heer zelf met gesels ineengeslagen en op eigen houtje gekruisigd hadden de apocalyps…