Alle inzendingen over arme Eva!

God's stap op weg naar genadigheid naderde krakend in 't grint zoekende de kus van Zijn kind toen Zijn oog viel op een vijgenblad dat iemand laten vallen had een schaamlap Eva ?…

het ochtendblad was blank, de ether zweeg geen mens op straat, geen auto was te horen de telefoon had het contact verloren de schappen in de winkels bleken leeg de trams en bussen stonden als bevroren vanuit de onbewogen singel steeg een dichte muur van damp, ik keek en kreeg het vreemde beeld opnieuw te zijn geboren het oude leek bij toverslag…

Vrouwen, fanatieke hoedsters van familieband en nageslacht leverden de grootste bijdrage, door hun invoelend vermogen roddelen en netwerken, aan samenleving en haar normen De mens, vlees geworden taal maakte samen leven mogelijk zoiets complex in stand houden vraagt om een groot brein niet het verzamelen als apen of het jagen als…

Een pasgewassen ochtend hangt te drogen aan de hemel. Mijn hand verkent je lichaam als een slang. Er is geen appel te bekennen, geen vijgenblad ligt in de weg. Maar bij elke aanraking wijk je van me vandaan, je bent een lichaam van mist. Ik wil je bevriezen maar er is vannacht teveel zomer in mijn slaap zodat je als regen op me neerklettert…

Wie wint er NPO of RTL Wie weet het kijkersvolk aan zich te binden Wie kan de beste tafelgasten vinden Wie...Jinek of een publiek omroepstel ´k Heb keuzestress...wie laat ik nu alleen Staat Welmoed of toch Eva straks op 1…

's Avonds zijn we er: grauwruwe muren, rillend – kleden we ons aan.…

hij schept wat stof tot wereldbol bekleedt haar met planeten hangt zon en evolutie aan haar op zaait verstand in eden hij draait zich om en zucht tevreden want uit zijn ooghoek kan hij zien hoe adam zacht in eva is gegleden…

Als het ooit met Adam en Eva begon, zijn zij iedereens ouders, en wij dus familie van elkaar. Sommigen zeggen dat God hen schiep, maar op afbeeldingen hebben zij navels, dat vind ik wel een beetje raar.…

Het was in een ver verleden dat ik je tegenkwam Zo ver weg, en toch dichtbij gevoel, gedachten, geluk samen en toch alleen Pijn, verdriet en onmacht boren in mijn ziel een donker gat Misschien kom ik je opnieuw weer tegen op een verlaten weg En is er weer licht aan het einde van de horizon En kunnen we samen herinneren, voelen…

Geraakte ziel diep van binnen scherpe pijn immens verdriet Beschadigde ziel kapot gerukt een gat geslagen onherstelbaar? Groeiende ziel ruimte vullen met 'zijn' hier en daar Ziel ik ben liefde... ...al dat is…

De spiegel is mijn vijand, van maten word ik bang. Dit is geen bevlieging, ik denk dit al heel lang. Zonder een blik in de toekomst, kijk ik alsmaar achterom. Ik kan er niet meer tegen, wil mooi zijn en niet stom! Maar iemand gaf mij goede raad, die ik nooit vergeten zal; Iedereen is anders, dus klim altijd uit het dal...…

In jouw ogen lees ik Zonder woorden Van het afscheid Dat gaat komen Als jouw lippen Eindelijk De woorden spreken Onze band Voorgoed Verbreken Onze harten Van de warmte Beroven Het verdriet Tijdelijk Verdoven Rest ons niets Dan samen schuilen Samen huilen In stilte Om de kilte Van het afscheid…

Verloren dromen Levend in de nacht Vervlogen dagen Jaren Eeuwen Verborgen schatten Liefde Jeugd De tijd staat stil De stilte leeft Schaduwen van mensen Mensen uit mijn dromen Dromen verloren In de stilte Van de Eeuwigheid…

Kus mij Laat het een kus zijn Die mij beven doet En achterlaat met lieve pijn Een kus zo zoet Dat het mijn lichaam Doet verlangen Laat mijn lippen De belofte vangen Van jouw liefde Kus mij Zonder schaamte Laat jouw lippen Mijn lippen zijn Kus mij om te kussen Maar kus alleen maar mij…

Elk woord Is één teveel Een glimlach verwijderd Van het doel Bonkt het hart ons in de keel Gaan we verder Op gevoel Nog geen woord gesproken De stilte niet verbroken Twee die zich verbinden Met slechts één doel voor ogen Elkaar beminnen De stilte onbewogen…

Enkelhoog Was het gras De zomervruchten zoet En onbespoten De wolken Wit en zacht Als katoen Zojuist ontsproten De bijen Vlogen bedrijvig Van bloem, Naar bloem, Naar bloem En te midden van dit schouwspel Lagen wij Zonder Iets te doen Onze eerste keer samen Als man, Als vrouw Geen ring die wij droegen Of belofte van…

Ik had eens de behoefte Om mij te bezatten En deed dit met champagne En rode wijn Gewoon Om los te komen Heel even Vogelvrij te zijn Ik ruste wat, Vermoeid van al dat vliegen, Op wat mij een hangmat leek En liet mij heerlijk wiegen Aan een boompje bij een beek Uren later, Bij het ontwaken, Voelde ik mij niet zo 'hot' Ik had…

Het dansen Op een koord Zonder vangnet Als je valt Ben je verloren Haal je de overkant God weet Wat je dan nog te wachten staat…

Twee vrolijke oogjes Glanzen blij Voorzichtig Duwen zijn kleine handjes Een grote wolk Wit kant opzij Hij kijkt me aan En vraagt: Is dit mijn zusje? Ik knik van ja Hij lacht En zegt dan zachtjes trots: Wat is ze mooi, hè mam...…

Alles Wordt mij duidelijk Als ik je stem Weer hoor Je handen voel Die mijn lichaam Zachtjes strelen De vragen, De twijfels Vervagen Zonder meer Het simpele woordje 'Liefde' Borrelt als een zeepbel Door mijn hoofd Het duwt mij hoger Steeds hoger Totdat ik, Net als jij, Ver boven de aarde zweef…

Zoveel mensen Om mij heen Ik zie je niet En word wanhopig Langzaam kruipt de tijd Voorbij Ik voel me bedrogen Maar dan Voel ik een warme hand Op mijn arm Ik draai mij om En glimlach, Je bent toch gekomen…

Ik ben gevangen En kan niet ontsnappen Aan wat ik voor je voel Ik mis je, En wil je dit vertellen Maar na al die jaren Weet ik niet hoe Toen ik je zag Stond de tijd weer stil De herinneringen Kwamen tot leven Je stem, je lieve lach Je streling Waarom dacht ik Dat ik ze kon vergeten? Wat zul je doen Met mijn hart Als ik het…

Jij bent de zee Ik ben het zand Jouw golven Sterven Op mijn strand Jij bent Het witte schuim Dat mijn lichaam siert Ik ben het zand Dat keer op keer Jouw welkom viert Van de zee Een tedere streling Die hart en ziel Vervoert Van de zee De hoogste golf Die mij steeds Tot tranen roert Ik ben het zand Jij bent de zee…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Hoe kan ik verder Als ik nog steeds denk Aan hoe jouw lippen Mijn lippen waren En ik warm en veilig In je armen lag? Waar ben ik, Dat ik niet eten, drinken, Slapen kan En ik niet weet Wat ik doe of zeg? Versuft, verstomd, versteend Sinds jouw verlies Kan niemand mij zeggen wie ik ben? Zonder jou Weet ik het niet.…

Ik sluit mijn ogen Voor de waarheid Denk enkel alleen Aan wat ik voel Hoe kan ik kiezen Tussen beide? ‘K weet niet eens zelf Wat ik moet doen…

Ik geef mijn leven Voor het jouwe, Hetzelfde Deed jij ooit Voor mij Onze zielen Zijn onsterfelijk De liefde Gaat de dood Voorbij Wat we ook doen Waar we ook gaan ’T is de ziel, Die niet veranderd ’T is de ziel, Die blijft bestaan Treur dus niet, Mijn lief, Maar kus mij nog een laatste keer Dit leven Kus mij En bedenk…

De zon komt op in jouw ogen In een kaleidoscoop van kleur Ervaar ik duizend regenbogen Kloppend aan mijn deur Wanneer jij mij bekleedt met licht Verdrink ik moedig in jouw kussen Je strelende handen, een gedicht Die 't vuur van binnen blussen…

Liefdevol beschildert hij Haar witte doek Met passie weet hij Haar pracht te vangen Zij leest hem Als een open boek Hun beider ogen Vol verlangen Als hun kleuren Zich vermengen Zij hem Meer dan ooit begeert Wil hij Het genot verlengen Geeft zij zich Voor de eerste keer En hij gaat mee In haar hartstocht Als zij zich…

Ik kan niet langer blijven Ik ga aan mijzelf twijfelen Want ik kan er niet meer tegen Maar wie dwingt mij zo te leven? Ik ben het meer dan zat, En heb het compleet gehad Ik wil weg van al je leugens en bedrog Het is tijd om te gaan, maar toch Nu dat ik moet kiezen, Al heb ik niets te verliezen, Is het gevoel van echt voorbij Me vreemd…