Alle inzendingen over autisme OR leven OR delen

Zo alleen in zijn eigen wereld -soms plots zo helder Klimmend op een berg frustratie -soms zo teder en diepgaand gesloten en niet te peilen -zo hard vechten tegen jezelf zo vol levenslust, dan weer in de put -krampachtig claimen zoeken naar houvast -buiten zinnen van woede in een rustig vaarwater -verstrengeld in de liefde twee zielen -…

Kleine jongen, grote vent. Wist ik maar hoe je werkelijk bent. Hoe je voelt, hoe je denkt. Waaraan jouw lijfje waarde schenkt. Het is moeilijk je te bereiken. Kan vaak alleen maar naar je kijken. En raden waarheen jouw gedachten gaan. Voel je helemaal alleen staan. Zou zo graag willen kijken, even over je gedachten strijken. Achter je mooie…

ons rustig stellen Dat zorgen echt niet hoeven Je weet ons te vertellen Er wonen hier geen boeven Je zag die immers nooit nog met hun buiten slepen Met maskers op en in hun jas met zwart en witte strepen Elke dag op onze fiets Twee keer heen en twee keer terug Woensdag hoef je ’s middags niets Daarna gaat de week al vlug Zo orden je je leven…

ballon bidon bedot nee nee hij is niet zot maar hij kijkt de wereld anders aan omgekeerd en binnenstebuiten met scheve neus en snottemond in grijze wolk tegen de ruiten ’t is tijd nu - de blinden sluiten - om in zichzelf te rusten te gaan leven in pakjes dromen gebracht even niet meer om daarna weer…

ik zie de angst in jouw ogen, m'n kind iedere ochtend weer de angst voor lawaai, geluiden, chaos m'n kind iedere ochtend weer stel ik je gerust en zeg dat het wel beteren gaat ook al weet ik dat de wereld niet veranderen zal drukke wereld, reik haar toch de hand jouw wereld m'n kind, is wat anders, maar toch zo…

zijn kleine hoofd stil en onafgebroken gericht naar de geel- oranje parasol wind en zon spelen doorzichtig met het blad van de oude boom in de nabijheid wachten de grootouders kalm op het kind dat niet los komt van het schaduwspel dat zon wind en dansend blad door de parasol met hem spelen…

Ik ben anders Omdat ik misschien anders reageer Ben vaak overprikkeld Het doet m'n ouders veel zeer Ik ben anders Mensen denken mij te begrijpen Ze proberen mij te helpen Zij proberen m'n boosheid uit te knijpen Ik ben anders Geen vrienden om me heen Als ik naar mensen toeloop Reageren ze zo koud als steen Ik ben anders Verdriet…

Mijn broertje heeft autisme En ik heb niks we kunnen niet samen spelen want dat gaat nooit goed maar ik probeer het altijd en altijd en ik blijf spelen met goede moed Als mijn broertje dan boos is Dan ben ik alleen Alleen in een hoekje zonder iemand om me heen Mijn ouders besteden alle aandacht aan hem Terwijl ik er ook nog ben Ook…

ik heb alles gedaan maar nu is mijn grens dus bereikt hier is de lijn, ik ben op jouw autisme niet merkbaar aan de buitenkant maar des te meer aanwezig aan de binnenkant onze voortdurende machtstrijd zo slopend ik wil niet kwaad meer zijn maar kwaadheid is alles wat ik voel…

schaduw was bekleed met kleine reepjes zon die dansten op de warme wind in een oase met licht als bron een stukje paradijs waarin alles vergeten sneller smolt dan stukjes ijs ik kuste jou de nieuwe wereld in met een schitterend perspectief ik heb je al mijn deel van leven zo godvergeten lief…

Leven is delen Laten we licht rondstrooien Het samen maakt sterk…

Wat ademt is dood Als het vergeet te delen Is leven zinloos…

zijn van heb ik verleerd echt delen heb ik nooit geprobeerd…

Op bezoek bij Tante Gery, 93 jaar oud, Feestdag, 1ste Paasdag 2018, Huizen Ze was weer even terug in mijn beleving mijn eigen moeder mijn overleden moeder Phina Krediet-van den Bos in 2009 overleden op 96-jarige leeftijd en 5 maanden Ook zij was in de laatste jaren van haar leven overlevende geweest op een gesloten afdeling van “De Burcht…

ik spon mijn cocon in een autistisch web dat ik in eenrichtingsverkeer kundig had opgezet wist het tegendraadse moeiteloos te omzeilen door lijnen impulsloos te spannen tot mijn perspectief ik heb het leven intens lief dat ik in mijn coconnetje geniet…

haar lach is warm ijs onbegrepen door de wereld de taal is meer een eis waarbij de vraag het antwoord blijkt zij droomt het leven naar haar smaak die raakt aan sprookjes neemt een uitgestoken hand zo in beheer de rest bestaat niet meer de wereld dat is zij wij figureren er kan geen ander bij…

vroeger speelde hij met blokken alleen in de kleur rood handjes pakten nooit een ander die waren blijkbaar dood wilde niet met kinderen praten had ze nauwelijks in de gaten zijn wereld kent geen tijd of dag ogen maken nooit contact een eenling op zijn eigen pad met soms een onverwachte lach die opening geeft waarin de hoop…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

Volgens mij is er niets mis met de jeugd Ze laten zien dat het systeem niet deugt ADHD, ADD, PDD-NOS, Autisme, Dyslexie, Dyscalculie, Dyspraxie, Hoogbegaafd, Asperger, ODD-CD... Het aantal labels is eindeloos...…

niet, 'ech nie' was geschreven Jan Jacob Krediet geboren in Feijenoord nog nooit een voetbalwedstrijd gezien maar mijn Feijenoord staat op top tien dat ingeprente chauvinisme werkt als een plezierig autisme waar geen medicijn vat op heeft zodat het moeiteloos doorleeft Feijenoord dat is je eigen bloed je eigen lichaam en je eigen…

Ik adem onder loverdaken een herfst die nu niet ver meer is de ziel laat rust heel zachtjes luiden en jaar na jaar verwijdert zich mijn strijd ’k Drijf weg - waar niets mij nog kan raken op ’t mos verdampt het laatste restje tijd de besjes smelten vaal als winterbruiden mijn herfst staat voor mij al bereid Hoe oud en moe lijken de bladeren…

meeuwen knopen tapijten uit lachen en nevelsluiers liggen vermoeid op de pier terwijl de geur van hete koffie nog door steegjes drijft aan flessenpost hangt zeeluigaren en de bakstenen van de mansardestad kleuren rood als een roestige dag de zweetnaad tussen horizon en zee is lekgeslagen en laat de zonnestralen diep oranje in de…

er is geen pijn meer in dit land geen angst en ook geen leed maar ook geen lach, geen warme liefde geen leven noch vereenzaamd sterven (wij zijn tenslotte allemaal wel ergens Calvijns erven) die Jezus spelen, minimaal en zelfs voor God en elke ooit gekende dader redden willen, liefst uit de goot (slachtoffers?…

Turend door de luiken van mijn eigen zijn zie ik je daar bovenop de berg. Je wuift rustig met de zon op je huid en het grappige is op mijn lijf valt de regen.…

Er is een tijd van komen ben je al gegaan? Ik voel niets meer bij je woorden geen vriendschap of iets dat er op lijken moet. Ontvlammen zal mijn geest door wijze lessen die gestoken werden met eeuwenoude wijsheid verstoken en nu blind ik ben er klaar mee.…

Dilemma's overwogen is de liefde onbewogen maar verleden tijd hoe ver is dat nog weg en de toekomst begint wanneer? Of was die al begonnen en schrijf ik geschiedenis nu op dit moment ik lees je in het heden ben ik nog tevreden en ga je met me mee? Als elke glimlach die jij me brengt staat voor een rode roos neem je dan de volgende…

Schaduw verlicht mijn ziel waar het zwart van gal onzichtbaar blijft tot het moment dat de bom barst.…

Autisme en nóg eens autisme, ik voel me beroerd, héél erg beroerd van alle onmacht. Soms vloek ik hardop en later zit ik weer op mijn knietjes te bidden om vergeving. Ik kán mijn kind niet loslaten en ik wil het ook niet! Maar het móet een keer en ik vraag me af of de natuur dat zo geregeld heeft.…

Wederom sta ik in deze gedaante Gegraven door de zeven dwergen ooit zal ik de heks verjagen die de boom tutoyeerde. Meter voor meter sla ik de klabanus met een stok die me alles waard is. Doe dit niet geef me een rookmelder pak mijn blocnote maar laat me geef me eeuwige rust.…

Hoe paradoxaal het ook klinkt, om zo te leven vindt hij reuze! Wat anderen ook ervan vinden, Jan-Anne zal zich daarover niet opwinden. ’s Avonds na een drukke werkdag is Jan-Anne vaak moe. Dat Jan-Anne zo kan en wil leven en daarmee gelukkig is, doet er toe! Jan-Anne houdt van veel lezen, daarin kan hij ook veel beleven.…