Alle inzendingen over behagelijk

nooit had ze dit verwacht als een zijden sluier in de nacht kwam hij haar behagen om daarna weer langzaam te vervagen zinderend van genot met een glimlach om haar mond wist zij dat hij echt niet bestond…

omdat alle mogelijkheden open lagen, die er waren om haar te behagen, ook die hij zich niet kon voorstellen. daarom lukt het mij niet te voorspellen wat dit voorspel voor gaat stellen.…

Om drugsproblemen uit te kunnen roeien Haalt de politie deze keer haar gram In treinen van Brussél naar Amsterdam Om er geen gras over te laten groeien Waar eerst de blaadjes op de rails vertragen Daar zijn het nu de blaadjes die behagen…

vrijheid proeven op zijn vrijest laat je behaaglijk lang uitgerekt gebaar voor gebaar naakt de vaart nemen uit de tijd met de deining mee verrukking slagen naar open zee…

laat in de middag rust de kat in de vensterbank rekt zich een tijger en spint in behaaglijkheid laat in die middag rust het licht op haar gezicht de wangen wit als seringen kus ik in ondraaglijkheid…

rondom de berken bezingen zij vruchtbare dagen vragen om zonneschijn, kronen in dansende kringen vrouwen die fluisteren, voeten uit aarde ontwringen lijven beklagend die dronken silenen behagen…

Die hebben nog plezier in hun bestaan Maar blijven zij het vrouwvolk wel behagen? Massaal klinkt nog gegiechel en gegil. Zij vinden zelf hun groupies iets te pril.…

Kritiek kan ik zeker verdragen, maar ik ga niemand behagen. Ik ga stug door, ik geef niet op! want ooit is er iemand die zegt jouw gedichten zijn top!…

ik draag links en ruk naar rechts van hand naar hand druppel vatbaar leven op genadige aarde hare majesteit heeft mij niet mogen behagen zij speldt mij niets op ik draag mijn kruis en ben mijn eigen koning te rijk…

Haar kennende kon dat haar niet behagen, dus heeft zij ons met afstand weer verslagen.…

waar hoop het arrangement in tijd en plaats gestalte zal geven is verlangen de fysieke en geestelijke wil om een te worden in voel en herbeleven samen dragen zij een toekomst zonder vragen in het perspectief dat toeval hen ooit zal behagen…

De prestigieuze bieb van Birmingham Kan als gebouw de mensen zeer behagen De lasten blijken echter niet te dragen De dienstverlening moet dus op de rem Men durft nog slechts op gulle sponsors hopen Om nieuwe boeken aan te kunnen kopen…

het oude boerderijtje benadrukt het gevoel van behaaglijk samenzijn zoals dat vroeger nog gebruikelijk was in Twente ach ja...Twente en de vergankelijkheid zegt de dichter met een zucht en iets van spijt…

Het antwoord kon de majesteit behagen. “Wat dééd uw vader?” had ze moeten vragen.…

Schuimend in haar woeste razernij zand overspoelt door golvend stromen braakt zij eeuwigheid door eindeloos dansen raakt zij een grens in haar vormeloosheid en kust zij de stranden als deinend behagen vluchtig ondiep door rafeling heen…

het koren golfde nooit zo blond haar ogen lachten nooit zo rond de wind speelde behaaglijk om haar mond ze bekoorde hem heel prompt maar niemand weet of het sprookje ooit buiten het koren is voltooid.…

Dat je de kamers in mijn hart onbewoond achterlaat met levende afscheidsbloemen dat ik niet zal zwijgen voordat jouw stem weer klinkt in lentezon en vrouwe behagen dat ik zal schrijven zolang mijn geest onvermoeid jouw gemis nog kan verdragen.…

je bent ontgroend en in de kleuren die je koos al jaren uitgewoond verfletst in schraal behagen geen liefde om de werkelijkheid te schragen hoe jij de pigmenten ook vermengde er bleef een kleur die niemand kende pas bij het retoucheren van jouw schilderij kwamen onverwacht die schitterende beelden vrij het was jouw warmte…

een liefdesgedicht Opgedragen aan A en aan E En misschien toch ook aan jou gericht ___________________________________ Voor A & E Het is met alle soorten van genoegen Dat het wederzijds van beider kant Het genen delen mij geenszins mishaagt Integendeel geheel en al de uwe De secundaire kenmerken der onzen Te wegen en gedurig te behagen…

Met lichtgevulde hersens in de tuin, in het verschiet weiden de zenuwen en op kniehoogte snuffelt God wat in een bries van oud behagen. O, tijd van lauwe kranten en gesprekken, het leven klotst stompzinnig uit mij voort! ----------------------------- uit: 'Bij bewustzijn', 1996.…

Ongewoon behaaglijk warm streelt zachte zomerzon haar nog bleke huid in wanhopig ongeduld en vogels zingen ver Zij schrijft haar zinnen van tijd en laat zich beminnen door stralen in kleur, door geur in alle eenzaamheid…

De prille groensluier van de lente Verdiept zich tot rijker loof Een enkele dag doet zijn jas al uit En behaaglijk lopen de terrasjes vol Zorgeloze mensen, allemaal vrij Om te doen waar ze zin in hebben: niets En op de achtergrond zoemt de zomer…

Dochter van de maan in de wereld waarin zij leeft is de vrouw niets waard ze is er om haar man te behagen te verzorgen te verwennen maar in de nachtelijke uren staart ze dromerig naar de maan voelt een zachte kus op haar blozende wangen kan naar zoveel meer verlangen…

de winter schreef geschiedenis het voorjaar waar wij reikhalzend naar uitzien laat vooralsnog wat op zich wachten ik noem dit tussentijd een soort gevechtspauze waarin wij op zoek zijn naar warmte dus kruipen voor even behaaglijk tegen elkaar aan…

het beroemdste levend standbeeld siert niet de straten van New York of de wandelgangen in Parijs maar weet het publiek te behagen met zijn luchtpriemende snater tussen de warme kragen langs duinmeer en moeras in het land van wieken en water…

Vandaag mag het de Majesteit behagen Ze weten nu al wie er waar moet staan De koningin (in ’t midden en vooraan) Moet Rutte rechts en links Maxime verdragen En nu maar hopen dat ze niet gaan vallen (Gênant, toch, van die trappen, met z’n allen?)…

De buxusmot heeft weer eens toegeslagen want buurmans haag is naar de Filistijnen Helaas is zijn haag eveneens de mijne De groene wand kan niemand meer behagen Ik vind het erg, maar buurman dipt en flipt Hij had zo mooi De Haag vandaag geknipt…

ritueel van menselijke wanhoop om de hoogste machten te behagen de grootste offerande een ondenkbare gave het wreedste geschenk over het onbevattelijke sluimert een vliesdun laagje…

Benzineprijzen gaan ze niet verlagen, de aandeelhouder willen ze behagen.…

Het toegeefslijkste lichaam, het ontoegankelijkste voor de zee; zijn oren zijn verzonken schelpen, zijn kijken is nooit afgerond, hij zwemt in donker water waar onraad is en prooi; de leegte van de zee erkent hij niet, behaaglijk wentelt hij zich om. -------------------------------------------------- Uit: Woeste grond, 1992.…