Alle inzendingen over berm

Op school werd Je niet voor vol Aangezien, grote Moeite had je met Rekenen en taal - Na de basisschool Werd het de laagst Denkbare vervolgschool, Voor jou het hoogst Haalbare - en nu ben Je een volwassen man, Uitgerust met een Motormaaier van het Werkvoorzieningsschap En mag jij de bermen maaien En de kanten van de sloot…

Die trieste monumenten in de berm die vormen op den duur vanzelf een scherm.…

Eenzaam ligt hij daar, de stakker Weggeworpen in de berm Vroeger was hij iemands makker Iemands trouwe regenscherm Zwart verfomfaaid zijn zijn vleugels Een vleermuis met verbogen beugels Was er dan nergens meer een plekje Voor een pluutje met een lekje…

Het fluitenkruid fluit altijd door de bermen te sieren met hun schermen zo vol en zo wijd, het voorjaar te geuren. Daarachter de tulpen in kleuren, de bomenrij in pril groen... waarom zou je niet fluiten, waarom zou je 't niet vieren, 't niet doen?…

Verwrongen staal belemmert zicht sterren stralen in dood glas Blikken knipperen in een richting die gekozen was maar niet bereikt Bloeiende bermen vergroeien met sporen een boeket en een kruis laten een leven achter…

De pluimen groen en paars, een bewegen in de berm, kromgebogen door de wind, nederig bijna, en zo stil. Elke spriet, haast barbaars, beknabbeld door een hele zwerm, die opvliegt in de morgenwind; alleen nog leegte nu, zo kil...…

Al lopend langs de vaart hoor ik iets fluiten het zijn de kruiden met een kanten scherm ze groeien zo maar gratis in de berm dus bivakeer ik vele uren buiten. Geluk is volgens zeggen niet te koop vandaar dat ik als bijstandstrekker loop.…

Als een kortstondig schouwspel In veld, langs berm en poldersloot geven de narcissen haar wondere schoonheid bloot met parmantige kopjes op ranke steel in oogverblindend zonnegeel dansend in de wind koesterend in de zon als een lentekind…

Lunchpakketten In bomen hangend Naast plastic Van firma Mac Koning van Zwerfvuilland Big Mac aaanwezig In berm en sloot Dan is 't contrast Met zoiets onbestaanbaars Als 'n voedselbank Onuitstaanbaar groot…

Lunchpakketten Hangend in struiken Langs de Nederlandse Autobaan - Voer van de Mac, Koning van Zwerfvuilland - Het kan je niet ontgaan Rondgestrooid in berm en sloot Contrast met de voedselbank Die naar 't schijnt echt bestaat Onbestaanbaar groot…

het land berust de winter riep de stilte tot getuige langs kale bomen tast ik de bermen af onkruid sluimert onaanaantastbaar als het is altijd hebben kraaien het recht op het laatste woord ik luister naar verdronken letters in de sloot…

Heren onderweg In glimmende bolides Zwaargewichten Op de zakelijke weegschaal Liggen op topsnelheid Om handen te schudden Papieren te tekenen Te klinken op succes Blind voor de berm Waar pechvogels staan Te zwaaien Naar beren op de weg…

Als een kortstondig schouwspel in veld, langs berm en poldersloot ontwaken de narcissen En geven haar wondere schoonheid bloot met parmantige kopjes op ranke steel In oogverblindend zonnegeel Dansend op de wind Koesterend in de tere lentezon Als een zondagskind…

Als overdag de vogels excelleren En het nieuwe kabinet de netten ruimt Dan moeten we naar buiten - goedgeluimd Om tijd op bos en heide te spenderen Maar wel waar WiFi is in bos en berm Want paddo’s check je voortaan op je scherm…

In bermen radeloos, Op grenzen gestuit, Achter hekken opgesloten. Op weg naar Waar... Zonder juiste papieren, Verleden om te vergeten, Toekomst ver uit zicht. Op weg naar Waar...!…

Het lukt nog niet met die medailleoogst Uit vorm, de berm, de drank, een pols, de regen De tegenstanders zitten ook flink tegen Dus moeten we nog verder, harder, hoogst Maar zonder plak op vlinder, rug of crawl Gaan we voor goud met oeverloos gewauwel.…

Gisteren vloog de zeemeeuw verzilverd door zonnestralen hoog tegen de blauwe lucht Nu ligt zijn geniale verenpak ontvleesd door soortgenoten in de berm langs de weg Donzige veren bewegen springerig in de wind, dansen in de echo van zijn laatste vlucht…

er is de smalle reep asfalt waarop men fietst de stilte van de oeroude dijk de kleine vogel in de rietkraag de berm vol boterbloemen er zijn de gefilterde lagen waaruit we bestaan de dagen van de zeepbellen de overscherende zwaluwen de grillen van de zee…

bij Blijham zag ik ze staan toen ik langskwam Lutjeloosterweg hoek Nummerlaan die boer heeft er aardigheid aan akker en bermen vol zonnebloemen en een overvloed aan wilde bloemen, planten een paradijs dat het goed doet bij de vlinders, insecten die stierven, verrekten door bestrijdingsmiddel dat menige andere boer zo nodig gebruiken…

Het zijn de kleuren van het wonen het oker en het blozend rood Het is de geur van versgebakken brood en pizza uit een hete oven Het zijn de kruiden aan berm kant van holle wegen Het zijn de bomen in bloei in glooiing,op hoogte bij malse regen Het maakt me verwonderd en verlegen in deze onvergeten streek.…

Wollige wolkjes scheren het groen onder gegolfde lucht, gouden gloed verteert in bermen. Tussen klavers sterft oktober in bladvormig bruin. Drassig staart de aarde de laatste grassen na. Schaapsgewijs nadert het grijs, de herfst is zacht dit jaar.…

plaatsen waar ik niet meer kwam waarvan ik dacht dat ze voorgoed versleten waren ze spleten mijn gedachten open vreemd als oude bloemen in kleuren die ik eigenlijk niet kende van een tijdperk van bittere stilten en mijn hand die ik nu steek in verborgenheden van rijkdom pluk ik de herinneringen langs de bermen van heimwee…

ik telde dertien zwarte kraaien allen zwart, als dichte nacht maar één droeg witte veren en ik -onverwacht- zag hoop hij vloog er naar het hek daar langs de weg en in de berm bloeide geel een boterbloem op lange steel ze stond zowaar te zwaaien…

De sneeuwzee heeft zich in het landschap neergevlijd, de slaperdijk is sepia getekend, sneeuwkoppend buigen bermen over kratervormig ijs. Een grijs vlak ganzen rust uit in golvend wit, sneeuw stuift van land naar land, we rijden glijdend, de Schepper prijzend over de winterduinen door het ruime Lauwersland.…

In de berm. En kijk en luister naar het geluid van rook in een zwerm. --------------------------------- uit: 'Parmentier', 12/3 2003.…

Een molen die domineert tussen wolken die drijven een paarse kleur klimt in stroken naar boven op 't land hoe trouw is het groen van de berm en het riet dat zal groeien het water zo trouw aan haar blauw, zo donkerblauw als die ogen van jou en ik denk aan het strijken van een hand over de huid die daarna landschappen toverde…

Blikjes liggen Half leeg gezopen Zich te koesteren In de zondagochtendzon, In de nog maagdelijk Groene berm hebben ze Alle ruimte Om op te vallen - Een eindje verder Ligt een half leeg Gezopen wijnfles Waar de geest is uitgekropen Van de zombie die Met het glas Zijn eigen ziel Vannacht Op de schroothoop Heeft gegooid…

ik heb in je sporen bloemen zien bloeien hun harten kleurrijk oplichtend in tal van vormen voluit waar jij in een teder moment het kleinste bloempje in je handen liet groeien bloeien nu struiken de bermen uit donker ruizelen reuzen hun weemoedig refrein want jij was hier en zij willen zo graag ook hoog bij je zijn…

de kleine vingers plukten lief zo lief handjesvolle blijdschap straalde; geel in wit kantjes bloosden langs de roze snit van een volle zomerjurk mijn glimlach rond haar witte haartjes en ik, die langs de bermen hurk in alle kleine jaartjes -vroeger toen de wereld nog niet rustte in haar graf…

Een snelheidsduivel ziet niet waar hij vaart oude wijven, mooie jonge grieten, hij kijkt niet om zich heen of op de kaart die vrouwen vóór hem, die kan hij wel schieten, maar dàn trapt hem de duivel op z'n staart z'n middelvinger hoog of op het scherm schiet hij op hoge snelheid in de berm…