Alle inzendingen over bewijs van bestaan

Uiteindelijk is dat het einde, van mijn wereldlijk bestaan. Mijn afgeleefde lijf gaat rusten, en kan tot ontbinding overgaan. Toen ik gisteren nog jong was, was ik als de dood voor de dood. Vandaag besef ik...Ik lééf! Een wonder is het dat we bestáán! Levend zit ik dit gedicht te schrijven. Het is al bijna middag!…

Blijf zoeken ik zal het weten nog voor ik eindig te bestaan dwalend pratend tegen straten pleinen dreinend kromme lijnen niet wetend waar vóór is achter of opzij stap voor stap op de tast en alle dagen tranen nevels vlagen broos en boos breek ik door lagen voor 't verder gaan wat is weten in een bestaan…

Het aardse leven een andere boodschap verdient We kunnen immers niet zo door blijven gaan Aanmodderen met het werelds bestaan Inzicht in het toekomst leven Waar we meer om het aardse zullen moeten geven Net zoals het schimmelleven onder de grond zal gaan Voeding geven aan een aards bestaan Roel van Ekeris©…

Getallen zijn geen dromen maar mensen die moorden en doden met dezelfde woorden en straks vergeten omdat ze willen wegkijken als stille ogen vragen waarom mensen bestaan en doden wat niet meer mag bestaan. Met de woorden uit het verleden en de gedachten uit het heden.…

jij hebt mijn bestaan weer vorm gegeven…

Moleculen bestaan niet zonder atomen. Weefsels niet zonder cellen. Er bestaan gelovige mensen, die religie niet begrijpen. Zij voeren een zinloze strijd tegen vredelievende medemensen die geloven in de werkelijkheid. Het feit dat alle mensen van medemensen afhankelijk zijn, is een heilige bron van vrede.…

alsof het nooit heeft bestaan maar niet opgeven doorgaan tot het gemis is gesleten niet opgeven doorgaan tot er weer iets komt om voor te leven…

alsof het nooit heeft bestaan maar niet opgeven doorgaan tot het gemis is gesleten niet opgeven doorgaan tot er weer iets komt om voor te leven…

Oma is het woord toen ik deze foto zag niet van mij, maar toch Een bos vol grijze krullen geen weet van mijn bestaan Geen weet van mij zo lief is zij…

Ik zal sterven in eenzamen wateren Schreeuwen van pijn in de branding Uiteen getrokken worden door de stroming en een eenzaam en nutteloos bestaan hebben…

schrijven om te blijven noemde hij zichzelf niet eenzaam tussen de regels in de woorden bij zinnen niet verloren in het gedicht van mijn bestaan…

Voor mij was het niet gemakkelijk, uw kracht in baren gaf mij bestaan. Mamma hier ben ik dan!…

Was er maar een hol of grot Om in winterslaap te gaan Mijn hoofd onder een deken Geen besef van het bestaan Geen dagen of lange weken Geen gedachten aan ……

daar hang je dan het web kleeft aan, ook al ben je zo'n prachtige zwaan de brekelijkheid van het bestaan ziet in jou een lelijke eend…

begraaf me niet onder verhalen die ik niet heb bestaan laat liever los wat naar beneden zou halen gedenk me zoals jezelf en beloof me…

door te durven dromen weten we te ontkomen aan die mallemolen nemen we klaar afscheid van eerder bestaan…

groene boom in mijn kamer zo groen en ontdaan slechts de lichtjes nog aan besef van het kwetsbare leven vluchtig het bestaan…

Frustrerend onvoorstelbaar in eenvoud zijn woorden van kinderen ook mijn gedichten zullen helpen problemen op te lossen die eigenlijk niet bestaan…

NU zo dierbaar NU vol rijkdom NU in een korrelzand NU in een lach, een traan NU is het volle bestaan NU is dat ik leef NU is dat ik geef NU is U, alleen U Ik dank U…

reikend naar het licht ranke vrouwelijkheid draagt voelbare zwaarte ik stijg op uit dit bestaan en laat mijn leven aarden…

Al, wat mocht bestaan van mij het verging, nadat ik op aarde mocht staan.…

vliegensvlug wijken voor zijn volmondig bestaan een zwaluw scheert weg landerijen voeden vee en duizenden insecten…

Als de liefde Is uitgekust En het felle Verlangen uitgeblust Dan blijft wat Nog over is De essentie Van het bestaan Van hem voor haar - Brede borst, Spinnenjager, Een man…

vrouwelijke kracht innerlijke schoonheden laten haar hart zien zachte rondingen vormen de basis van haar bestaan…

het laatste uur kan zijn geslagen of het eerste van de nieuwe tijd daarom is alles te verdragen zonder wrok en zonder spijt want in het nu bestaan geen vragen…

Woorden breken waar ogen spreken de taal was niet meer te verstaan waar onze liefde ophield te bestaan.…

Het leven Elke keer Weer terug Naar de éénheid Het zijn Het bestaan Elke keer weer Thuis komen…

Het is de gelofte naar jezelf, om het in jouw eigen bestaan anders te doen, zonder excuses…

In een schelp leven als bewegingloos weekdier; soms de zon voelen, dan dat verkwikkende schuim: wensloos tevreden bestaan!…

Waar ook ter wereld Willem wordt gespot Daar moet hij toch wel vrezen voor zijn leven Hij woont misschien dus overal maar even En altijd met de deur op dubbel slot Hij mag, als hij daar echt niet aan kan wennen Voor alle zekerheid ook schuld bekennen…