Alle inzendingen over bewust zijn

streel de nacht onder de lakens bemin de warmte in diepe rust want in de ochtend vroeg zal de zon er zijn die je wakker kust slapen is genieten onbewust bewust…

De laatste dagen zilveren het grijze aan je slapen bewust over de houdbaarheidsdatum heen gedragen in het nieuwe nog onbevangen reikt een kind een suikerspin aan allen die het vragen…

Het waait maar zij is bewust en maakt een buiging voor de eenzame toeschouwer.…

Ik irriteer me als men 'zich beseft' - Een taalfout die mij wederkerend treft, Bewust ben ik van al die struikelblokken. Wat vaak gebeurd is indentificeren, Dat moet natuurlijk zijn legimiteren.…

Een waarschuwing is echt niet overdreven: Het vergt wel moed om zo, bewust, te leven.…

ben ik me zeer bewust van hun bestaan.…

Denken we bij "Onze" bewust aan allemaal dan klinken door de wereld gebeden voor elkaar, vormen we verenigd Zijn grote kinderschaar.…

Toch is men er mee bezig, bewust of on- bewust. Het steeds weer balanceren tussen drukte en rust.…

Om alleen maar bewust te zijn. Om mogelijkheden te zien. Om samen bij te dragen. Aan het geheel. Laten we ons eens voorstellen, dat we één zijn voor allen, allen voor één. Heel en al. Bewust. Zo stel ik me dat levendig voor. Met zo een beeld voor ogen, durf ik ons leven aan.…

Langzaam trekt zij haar jurk steeds ietsje hoger zich nauw'lijks nog bewust van de feiten Vermist besef de reden dat dit continent immer wordt getroffen…

Mooie lange benen met fitheid ten top Met soms bewust de tijd die zich niet laat vangen Met weloverwogen tijd die echt niet Opzij gaat, laat staan, teruggaat zonder besef Tijd, zich bewust dat mensen involueren Zeker moeten inboeten op hun bestaan Aan het eind van elk jaar Wordt de balans Opgemaakt Haar mooie, lange benen tellen echt…

de druk van het bestaan een helder moment weet het afglijden de druk van de ketel een helder moment weet van gaan de druk te en dan verlang je naar rust heel bewust…

Kolderiek periodiek (nr. 38 uit een reeks van 100) Nadat een medewerker tijdens een raadsvergadering getrakteerd had en iemand was "vergeten" bleek de bewuste collega van de taartbodem te zijn verdwenen……

op een wilde stroom Een natte droom van kanovaarders zich van geen gevaar bewust? In schijn wellicht als heldendaden? Voor het oog van de fotograaf een lust De afloop laat zich raden?…

Ga bewust met het leven om, wees bewust van je capaciteit. Het klinkt nog niet zo stom, want je voelt je dan bevrijd. De weegschaal blijft altijd bewegen en komt nooit geheel tot rust. Balans is leven in voor en tegen, totdat ook dat is uitgeblust....…

Vind je mij vaag als ik je vertel dat ik bewust ben van mijn bewustheid? Dat ik anders om ga met mij gedachtes dan jij? Ze orden en opschrijf in boeken die nog leeg zijn? Kijk je raar op als je ziet dat ik een kale plek heb op de muur? Dat er geen familieportret hangt maar enkele eenzame foto’s van nu?…

Waar zouden we bewust voor kiezen? Voor onbewust en ongeboren zijn? Voor de liefde en het leven? Voor onze eigen dood? Bij al die vragen even stilstaan. De antwoorden ken ik al. Onvoorstelbaar. Onbewust.…

Die bij gelegenheid de kansen biedt bewust te leven met een hartsverlangen naar lieve lust. Grijp dus die levenskans om iets van een glorie te oogsten onder de voortgang van de snelheids- waan. En opnieuw voor wat rust te kiezen, zodat ons evenwicht zich hersteld en op nieuwe bewuste wegen kan worden voortgegaan.…

Voorgeschreven regels Vrijheid binnen vormvaste Gewaarwordingen Mijn haren, recht Overeind mijn ei Kan nooit kwijt Scheldend, kerend Onmogelijk tij En dan toch, bewust, strijd !…

Het Lijkt Scheef Oneerlijk Pijnlijk genoeg Is het de waarheid zijn leugens gevangen In een driehoek van woorden En ik voel me gekwetst Ben steeds bewust Van de leegte Het verdriet De stilte Zonder Jou…

verwekt werd ik door mijn vader verwekt werd ik door mijn vader mijn moeder droeg mij moedervlekken herinneren mij aan mijn menselijkheid: onverwachte plekjes van kwetsbaar zijn ik geef ze door aan mijn kinderen zo ben ik hier in tijdelijkheid bewust van mijn leven en sterven…

in mijn slaap vlieg ik vooruit en achteruit overal en nergens voorbij dualiteit in onbegrensd zijn is geen ruimte mijn wachtend lijf voelt mij terugglijden als ik wakker word ben ik aards bewust…

Wantrouwen dat alles Bepaalt van vroeger Tot nu, angst die Me niet veel bracht Dan onvrij te zijn Vijandsbeeld van toen Dat opdoemt in de Morgen van elke nieuwe Dag, en me niet verder Brengt dan schermutselingen Met de mens van nu, Die zich van Geen kwaad bewust is…

een eeuwige strijd tussen die twee door alle tijden tot in de eeuwigheid, steeds de persoonlijke keuze tussen Goed en Kwaad, Kies bewust, doe je mee ?…

Al ben je je er niet van bewust, ergens in jou tikt polsslagprik- kelend een zonnewetensvolle biologische klok je bestaan aan. Uit lijfsbehoud beeft al wat leeft binnenlands met oergrond mee.…

Even dwong het virus ons tot bezinning, een moment van ons gedrag bewust, even werd de aarde gekust, maar snel greep de economie de overwinning. Ik heb de blauwe lucht gezien, iets meer bewust - misschien -…

Trek me even terug Adempauze, recht mijn rug Ik wil bewust Een beetje rust Geen onbekwaamheid Geen eigengereidheid. Ik zeg u gedag Minder kan ik niet zeggen Gelag, gelach (?) Het is aan u, Grens verleggen.…

bewust van het ongewisse fiets ik naar Lisse ik heb lampjes, gevoed door batterijen bij me zie ik het licht, mocht de avond vallen zover is het nog niet zover ga ik ook niet de les van mijn ouders, voor donker thuis…

ze kan nog vragen zegt ze maar haar mond zoekt tevergeefs in het stille heden er is geen lijn die zij nog volgen kan verbanden breken met verloren tijd zij is kwijt geraakt en omgekeerd haar zijn verleerd al minder zich bewust…

Zich van ramen in de trein niet bewust Een treinreis lang op hun scherm gefocust…