10525 resultaten.
Herfst (haiku 3)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 236 Het laatste blaadje
verrijkt het kleurig grasperk
en kust het herfstkleed.…
Hoe groent nu ook
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 194 Zo groent nu ook het kleinste blaadje,
maar ja, je hebt het druk…dus ‘k laat je.…
ode aan een blaadje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 127 Ritselend in de wind
Zo onbevangen als een kind
Puurheid, au naturel,
Veranderend ieder seizoen
Rood, bruin en schitterend groen
De cocon als tijdelijke metgezel
Een dauwdruppel vindt zijn rust
De regen die je vluchtig kust
Een vergeten detail in het levensspel……
Het lot van loof
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 194 Vandaag ben ik een onbezoedeld blaadje
Nog vrij van vogelpoep of paardendrek
Lig ik te rusten op een mossig paadje
Ik ben wel één van veel en dat is naadje
Het deert geen ene mens als ik verrek…
Ontluiken .....
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 428 Blaadje voor blaadje
zacht als fluweel
vouw ik je open
heel voorzichtig
zoek ik mijn weg
stap over doornen
kijk vol liefde
in jouw ogen
verward doch teder
vind ik mijn weg
gehuld in nevel
raak ik de roos
teder ontluikt
hervonden gevoel
wijst groei de weg…
Het verdorde blaadje
poëzie
3.0 met 7 stemmen 989 Blaadje, door de noordse vlagen
Van de stengel afgeslagen,
Werwaards gaat gij?
" 'k Weet het niet!
Wind en Zefier doen mij dwalen
Naar een onbekend verschiet,
Van de bergen naar de dalen,
Van de vlakte naar het riet:
Nu eens in de zonnestralen,
Dan eens waar de regen giet.…
Bijna kaal
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Of de wind 't doet of niet
't wordt steeds minder
zoals je ziet.
Bijna geen blaadje
meer te bekennen
ja, op de grond, daar:
zie je ze rondrennen.
Alsof ze een boodschap
brengen willen, je
hoort ze nog net niet
gillen.…
Het eenzame blaadje
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 73 Het blaadje dacht diep na
en zei: ‘Nu ik dit weet,
vind ik het niet erg meer.’
Terwijl hij naar beneden gleed.…
Op zoek
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 639 Ik ben als een blaadje in de wind.
Tuimelend door velden en bossen
ga ik op zoek naar de lente.
Maar ik blijf aan tranen gekleefd
en daal neer op de wangen van een kind.
Ik ben als een vlinder.
Fladderend tussen bloemen en struiken
ga ik op zoek naar de zomer.
Maar ik sterf voor de dag om is
en zijg neer in de haren van een kind.…
Een slak...
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 255 Een slak volgt een slak
’t gaat er slijmerig aan toe
een groen blaadje lokt…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
met niet meer dan wat liefde
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 273 voor blaadje
om dan weer opnieuw
te beginnen, tot in het kleinst
van één seconde…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 222 Zij bestaat op gratie van...
Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.
Als…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 438 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
nachtzwaluw
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 765 ik leg een zwaluw op mijn mond
en verbreed de zomer
van tuin tot tuin
waar stilte niet zwijgt
noch verwondt
blaadje voor blaadje
en zonder haast
vertraag jij de aarde
voorbij het houten huis
waarin ik jou en mijn dromen
laat wonen
ik raak je aan
juist voor de herfst
als regen valt
wel duizendmaal
jij bent er niet
ook nooit geweest…
Bladvulling
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 743 Een naaktmodel in Milaan
Heeft veel voor haar loopbaan gedaan:
Zij ging voor de heren
Steeds grif uit de kleren
Om in een goed blaadje te staan…
vlinderbloemenblad
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 471 ik ben een heel klein blaadje
tuimel langs tranen
naar de grond
blijf hangen bij de lente
in de stilte van de velden
aan de haren van een kind
ik ben een krokus vlinder
dwarrel met de wind
op broos geloof
in een zomer vol frambozen
waarin ik stop met zwerven
op de wangen van een kind
ik ben een rozenknopje
geur…
Dwarreltaal
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 371 Als schepen in de wind
zo waait mijn blaadje voort
de woorden weggeblazen
in groene wij- land grond
de stromen stormen tergend
het laagland lachend uit,
maar op de schuinste helling
heeft grond zijn taal verbruid
De zwarte zwaluw schemert
die zware luchtig zin
maar kan de kans niet vinden
voorruit daar slaat het in.…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Haast en de wind
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 354 , net als de
mensen in hun bolides haast om
thuis of bij hun klant te komen
en aan het einde van zo’n haastvolle
dag, weet eigenlijk niemand waarom
er die dag zo’n haast nodig was, ook
niet het blaadje, wat onverminderd
langs de straat raast door de wind,
die als enige, nooit thuis komt.…
Waarom?
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.097 Een kriebel in mijn nek, een blaadje
Een reiger voor me langs, zo snel
Een wolk schuift langzaam verder, een blauw gaatje
De zon die vindt zijn weg wel
Kleine mannen, een duim zo hoog, lachen en ravotten
Een bluesman speelt gitaar, ik hoor het in de wind, de wilg verliest zijn knotten
Twee oude mannen, ze fluiten eensgezind
Mijn ogen dicht, ik…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.645 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.220 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.100 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.697 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.647 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…