Alle inzendingen over blank

Dit is het land waar grote mensen wonen Het kabinet schrijft wetten, en is heel vaak boos De verzorgingsstaat willen zij opschonen En altijd is er weer wat anders loos En in dit land zijn alle oude mensen Afgeschreven en verdwijnt de VUT Al hadden zij nog zoveel levenswensen Zo heeft hun toekomst weinig nut En alle dingen hebben hier twee kanten…

't Liefste wat ik weet is dichten, Dat is: van de innerlijke gezichten Woorden maken. Die doen ontwaken In andren wat ik zie; — Zodat van vreemd en menig Wij worden vriend en enig: Zielen raken Elkaar en slaken Een zucht, een melodie.…

De velden, bossen, dorp en stad Zijn achter mij: de zee Is voor me en lokt en troost mij wat Van wat mij 't land misdeê. Zij ruist, zij lokt ; zij trekt, zij deint, Zij murmelt: mee, kom mee, En als uw voet op 't land u pijnt Wees dan een golf in zee.…

Ik rustte in 't holle van een golf, ik plooide Mijn vleugels en ik deinde: ik wist niet meer Bewoog ik mee omhoog of mee omneer En of mij links of rechts mijn schomling gooide. Er was gedroppel dat zich op mij strooide, Er was een hemel en een hemels weer, En ik genoot en leefde in iedre veer, Verheugd omdat zo schoon heelal mij kooide.…

Gij zijt mijn Heer, mijn Vader en mijn Vriend. Als ik misdreef dan deed ik het door u. Ik die misdreef, die van mijzelve gruw, Ik heb misdrijvend u alleen gediend. Ik die misdreef en die, uw straffen ziend, Staan zal gelijk uw zoon, niet blind, niet schuw, Straf mij en duld dat ik als eenmaal, nu Vóór u zal staan, wel bevend, niet ontvliênd…

Er is geen maat die ik in u niet vind. Gij zijt de berg en gij zijt ook het grein, Gij zijt de aardwoning en het hemelplein, Gij zijt de vader en gij zijt het kind. Ik heb mijn ogen die u zien, maar blind Zie ik u ook: in mij het bloedgedein Is zozeer u als de eindeloze trein Van vormen, die nooit eindt en nooit begint. En 't vormenloze…

weer: Geert Wilders wil heel Nederland blank.…

Ten einde raad gaan we huiswaarts, niks te beginnen doe z'n riempje af en eenmaal binnen gaat ie staan op z'n dooie gemak gang blank alsof ie een sloot leeggezopen had Hij keek me aan, zei helemaal niks, Ik zei, je wordt bedankt gast, voor een gang vol pis.…

Blank zijn mijn tranen in jouw hardvochtige gebaren. Het zien zal ik bewaren om onze band los te laten.…

In het vruchtvlees van herinneringen huist de blanke pit van onze tekst, ook verbaal in zachte en tevens harde kern waarin ik mij herken, als ziener naar het lot, ontvankelijk van een gewortelde daad, als het in goede aarde valt zoek de sporen in een verklaring naar die oorsprong als pril begin van oorzaak en gevolg, vertolkt in causale…

't is koffiebruin liqueur Van 't zogenaamde superieure ras Moet ik de eerste man nog op zien staan Die zegt 'ik ben noch wit noch blank geboren' Wist hij van babyfoto's niet tevoren Hoe donker z'n getinte huid wel was Waar hij als een mulat op heeft gestaan?…

Nu zijn gezinnen in Amerika In wéér zo´n soap van huidskleur aan het ruilen Zo blijven ze de beeldbuis maar vervuilen En steeds komt iets waanzinnigers daarná De enkeling die nog zichzelf wil blijven Zal men vanzelf ooit tot een soap verdrijven…

Blank Europeaan kwam met z’ argumenten als kanonnen zo groot Kolonialisme! * Blank Europa staat voor vier eeuwen brutale wereld heerschappij koloniën * Leeg zuidelijk land met handvol blanken op het Aziatisch achterwerk Australië!…

Mooie blanke waterlelie schoonheid van de natuur Drijvend op het water overweldigend en puur Mooie blanke waterlelie lyrisch als ik je zie Omringd door zoveel water perfect in harmonie…

kunstmatig werd ik geboren door jou de warmte voelde zalig zacht ik wist meteen het was door een vrouw je leerde me een taal die ik niet begreep "mama" was het woord dat in me bleef 'k zag geen verschil tussen blank en zwart een ras was mij totaal onbekend ik wist dat je me verdedigde met je hart je voedde me op zoals het moet soms…

Uw aanschijn blank en kalm, uw wezen zacht, ze zijn een stil gebed, geheim gedacht.…

Hij zag ze graag blank staan, de straten……

Reeds mag het warm en broeiend zijn, het lam Is onbeschut op 't groene land gelegen In koele nachten nog. De kersenstam Is met de teed're bloesem volgeregen, Die als een kostbaar uitgestrooide zegen Mèt lam en madelief de leiding nam: Tezamen zullen zij het weiland vegen, De bloem, de bloesem en het witte lam! En in de nacht keert…

we graaien draaien langzaam door te vaak als schouwer in het eigen internetdecor sloffen op de derde wereldschoenen eten vrucht van hun seizoenen die door kinderen is geoogst putten uit in decadentie want ons dienstenwerk is nog slechts preventie van een magere status quo toch galeit het spookschip van de wereld in een speed…

Ik leid doorgaans een ongekleurd bestaan Ik laat mijn huid niet door de zon verbranden Ik mijd daarom de zon gekuste stranden Ik wil het liefste in de schaduw staan Zwart, blank of geel het maakt me niet veel uit Maar wit..help...geen pigment meer in mijn huid…

Ach, dacht men in die Engelse praktijk Wij geven een prothese aan wie mank is En of zo'n onderbeen nu zwart of blank is Dat is voor de patiënten toch gelijk? Maar zwarte medemensen weten beter: Die blanke benen lopen voor geen meter…

In de blanke lonken van de maan zat ik neergezonken langs de baan en ik schouwde verre met mijn oog schouwde naar een sterre daar omhoog en de sterre beefde en lonkte op mij* ‘t was alsof zij leefde en lonkte zij en ik zelve beefde en lonkte op haar peinzend dat ik leefde nauwelijks maar peisde dat ik daar zat daar omhoog waar die…

Lippen lispelen een engelenbode, een zacht en mijmerend verhaal dat spreekt van levenden en van doden in een andere dan mensentaal. Rank en lieflijk zijn de klanken die mijn zintuigen weer wekken tot een staat van kunnen danken, kunnen horen zonder spoorslags te vertrekken. Wit als sneeuw is de welgevormde mond die mij nieuwe sagen brengt…

vastberaden coupeer ik ze bewerk de botte punten met mijn scherpe mes, laat me niet langer misleiden door de zoete geur van beloften in een knop een doornenkroon verliest zijn kracht als er geen wil is om te snoeien de steel laat ik weer dragend zijn wat overblijft is rozenhout en een heel klein vleugje pijn…

In Kaapstad was een blanke minnaar. Een zwarte dame - 't was een stuk - moest hij beschermen. Geen geluk ervoer de man. Hij werd geen winnaar. Z'n opdracht ging niet naar behoren. Een neger kon een plan beramen en sloeg 'r aan de haak. De dame ging voor de minnaar zo verloren. Z'n spel is uit. Hij treurt niet lang.…

Maar om het vloeiende bewegende blanke kleed zal het omhulsel afbrokkelen en priemend zonnebloemenlicht zal de tere pit begroeten en haar eigen kracht in de kern ontmoeten....…

kreeg weer de overhand we speelden met het zand als kinderen zo blij jij was weer bij mij in het springen over golven nam ik je mee naar de einder van de zee het water koelde in het diepe onze lijven ik mocht het zout heel teder van je lippen bijten toen we droogden in de volle zon keerde jij je om naast strand heb ik de blanke…

Daar is het blanke zonlicht overal en vult de dag zijn beker tot de rand. Hij spiedt de kleuren, die in 't fijn kristal spelen, als in een kelk van diamant. Lichtdruppen storten in een parelval ; hij ziet niet, hoe zijn achteloze hand de blanke lichtdauw spilt, een zilverval van zon op witgrijs zilvermos en zand.…

in hun museum (de blanken houden van Ishi) (de laatste) tot aan zijn dood door tuberculose waaraan geen blanke (zij houden van hem) meer sterft alleen Ishi de laatste van zijn stam. ------------------------------------------- uit: 'Vrede is eten met muziek', 2005.…

Oorlog Door racisme Blank tegen zwart Er vallen veel doden Angst…