Alle inzendingen over blik OR boeien OR roos

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Waar eerst gedachten konden gaan en komen heerst nu onmetelijke rust. 't Is als de lucht die boven groene bomen door blaadjes vluchtig wordt gekust. Soms hecht ik nog aan wat ik heb gedacht; ik merk de warboel die het sticht. Dan, als een vogel die de dag verwacht, verwelkom ik het helder licht. Het licht dat zuiver binnen in mij straalt…

Mensen kunnen boeien, Maar ook boeien.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik gooide een blik al naar benee, ' t was er slechts eentje- echt geen twee, een kreet volgde op die gooi, ' of ik wel lekker was en meer van dat moois' het blik had iets geraakt, zonder da'k het wist, weet ik veel dat een blik nooit iets mist!…

Onze relatie Ik probeer hem te lijmen Hij wil niet plakken…

Waarom moest mij dit overkomen met zo'n geweldige vent zelfs niet in mijn dromen had ik dit herkend Wie had dit kunnen voorspellen dat het zo zou gaan dat ik in mijn leven dit nog moest doorstaan Hopelijk gaat de zon weer schijnen en is dit verleden tijd voorlopig kan ik het nog niet rijmen ben ik op alles voorbereid…

Staan op een stil veld Na mijn dood ben ik pas mooi Ik ben een kerstboom…

Uit de koude kille grond verschijnt een klein groen puntje. Ik geef het water, niet een plens, maar voorzichtig en maak de aarde een beetje los. Ik haal het onkruid rondom het beginnende plantje weg, ik zorg dat de zon het niet verschroeit en dat de kinderen het niet kunnen vertrappen. Het sprietje groeit uit tot een prachtige plant. Ik…

Op de fiets naar school. Net het huis verlaten waar je graag bent. Weer een ruzie over onzin. Huilend fiets je verder.…

Ik ben als een klein vlammetje, Ik brand van verlangen Verlangen naar jou Ik kan het niet laten gaan Wat als jij me niet ziet staan? Kon ik het je maar vragen, Kon ik het je maar zeggen Maar ik kan het niet…

Besefte je maar hoeveel pijn je me deed, hoeveel verdriet en stilgedragen leed je me kostte.…

Ze wilde dat ze alleen was Weg van alles en iedereen Wegvliegend as Dat ze gewoon verdween. Ze wilde dat ze in de diepte viel Zichzelf erin verliezen Eenzame ziel het warme boven het koude verkiezen. Op een koude winterdag Toen iedereen nog sliep Was er niemand die zag Hoe zij de leegte inliep. Haar laatste woorden waren Dit is het…

Ineens grijpt het me aan Ik zie hem nog zo staan Is er geen liefde in de mens Is haat en lust de wens En leidt angst ons leven Terwijl we zo veel hebben te geven Een onschuldig leven genomen Hoeveel moeten er nog komen? Mijn kreet gaat omhoog Wie is het die ons steeds bedroog? Is de mens van nature slecht? En zijn we als het ware al berecht…

Ik zou willen schreeuwen, Ik zou willen gillen. Alles eruit. Zodat ik dit alles niet meer voel. Zodat dit gevoel weg is. Maar ik doe het niet.…

Ik ben aan het huilen, De tranen rollen over mijn wangen, Maar ik blijf stil. Ik ben bang dat mensen mij ontdekken. Bang dat ze de ware ik zien, Bang dat ze me een watje zouden vinden, Bang dat ze een mening vormen, Dus ik blijf stil…

Al maanden voel ik me niet fijn als ik alleen ben of als er anderen bij zijn Zelfs in gezelschap voel ik van binnen een pijn besef ik nu, terwijl ik staar over dit plein Zo fijn om niets uit te hoeven te leggen aan de pleintegels, die toch niets zeggen Geluk, verdriet: van alles gaat er door mij heen en het enige antwoord is: steen…

warmte in blikken vingers die schikken in elkaar draaien handen die aaien en van vandaag even schrikken haar uit je ogen speels zijn de vlagen die lokken verleidelijk langs je hoofd laten jagen beteugel mijn storm ik zal bedaren boei met je liefde mijn handen en kus de gevaren tot we de tijden vergeten niet meer weten…

Blijf maar binnen, zeg ik, blijf maar in jezelf, dan kan je niets gebeuren, en ze verbergt zich voor kille blikken en boze buien en blijft zitten waar ze zit Een schrepele kat lijk je, een verschrompelde roos, een gekooide vogel vol onrust, groei maar krom naar binnen, naar jezelf toe, je hoofd naar je hart, je blik op…

Jij, die weet dat ik geen onbeschreven blad ben maar getekend door woorden mij kunt lezen nu ik naakt voor je lig en ik mijn ziel in je lichaam schrijf Jij, die behoedzaam de blaadjes van mijn hart omdraait als ik er hardop uit voorlees ezelsoren vouwt in mijn kwetsbaarheid zodat ik weet waar ik gebleven ben Jij, die weet hoe je onderhuids…

mooie roos laat je niet knakken door de giftige afvalsappen uit de blik die naar je kijkt jouw bloei kent nog een eindeloos respijt in wiegen op de wind het krijgen van een kind gegroeid door zon en licht de plicht van dorens rond je stam toen jij gedwongen afstand nam hij moest bukken om jouw roos te kunnen plukken maar heeft tot…

De aarde is voor eeuwig gehuld in het kleed van de seizoenen en haar blik doorboort wolken, ze is bezaaid met de bloesems der lente en ze bestaat uit regenbogen en nachtegalen.…

Kan de stilte ons niet meer boeien of wat stoort ons in een vogel? De harp zingt terwijl we slapen en doet een roos ontkiemen maar ze heeft ook dorens en prikt de dromen stuk die we bouwen. Kan dankbaarheid nog een schuiloord vinden in ons hart als we te gehaast zijn vanaf de morgen die gloort?…

van anderen vertelt als enige maatstaf van leven val ik telkens terug op de keien word ik in de hoek gedreven niets blijft echt van mij over een ziel zonder mond of die boom zonder lover een niets iets de gedoofde lont het brandend water kan dan niet meer vloeien misschien veel later als je eenmaal bevrijd geraakt uit die goddeloze boeien…

Boei me niet knecht me niet claim me niet laat me vrij zijn komen, gaan en bij je blijven…

Gij wilt, mijn verzen zullen vloeien, En noemt mijn zang een waatrig lied: Hoe is 't nog mooglijk u te boeien! Vloeit dan bij u het water niet?…

drijvend nader tot elkaar, een brug te bouwen om niet meer op te halen die kleine tevens grote stap gevoel vrij te uitspreken te erkennen, die ideologie krijgt toch de overhand in een dialoog is eerste stap dat racistisch individueel of institutioneel gedrag wordt geschrapt uit het logboek van het kleurrijkste schip, die aan de zelfde boei…

Weer treft mij haar schuwe blik. Ze komt iets dichterbij. Ik lees iets van schrik. Steeds weer denk ik dan: Waar zijn haar vriendinnen? Weet dan niemand van wat er daar schuilt vanbinnen? Ik groet haar bedeesd groet ze terug. Verbaasd staat ze daar en weg is de brug. Haar nu stralende blik. Liep iedereen bij haar vandaan?…

Een blik op de weg toont rijen van blik op de weg: ik ben ingeblikt!…