Alle inzendingen over bloed

afscheid nemen van de oude pijnboom doet zijn bast rillen naalden op het klinkerpad steken hem, weg moet hij, ver weg van de opgefokte straten in een zieke stad waar dood normaal schijnt bloed en blauw door aders razen vogels met een scalpel de nacht opereren weg moet hij, ver weg, op zoek naar die plek waar witte windveren wedijveren…

ieder woord zal enkel naar mij leiden ik zal voor u staan, vol onmacht en naakt aanschouw wie ik ben, in ziel en 't strijden zo vreselijk nabij maar ook nimmermeer zuiver door het onbeschermde lijden zie naar uzelf en wat ik ontbeer waar u mij in het verstaan ontmoet slechts tijd beschrijft ieders verweer treed binnen in mijn bewogen bloed…

ieder woord zal enkel naar mij leiden ik zal voor u staan, vol onmacht en naakt aanschouw wie ik ben, in ziel en 't strijden zo vreselijk nabij maar ook nimmermeer zuiver door het onbeschermde lijden zie naar uzelf en wat ik ontbeer waar u mij in het verstaan ontmoet slechts tijd beschrijft ieders verweer treed binnen in mijn bewogen bloed…

de deur van kunst staat open en ik ben naar binnen gelopen en wandel nieuwsgierig door de kamers en lange gangen met imponerende doeken en in leer gebonden boeken op de tafel van wortelnoothout ligt een witte veder ik hoor het ruisen van mijn bloed warm en zoet dat als een rivier door woorden stroomt klei in hand van de…

de pijn die in mij snijd, is hard scherp en kil het mes die sneeën maakt heeft geen verschil die liefde die alles verzachten moet is er niet die warmte die alles moet laten vergeten is verdwenen het enige dat er is is een hart met sneeën een hart dat bloed en pijn leidt niets kan het helpen of genezen alle medicijnen zijn al gebruikt niets…

Heb nooit van dat feest gegeven,maar dit jaar valt er iets met hem te beleven Ik ga als de film uitkomt zeker kijken ,dan zal het blijken neemt hij ons dan mee of mogen we blijven,bloed vloeien zal er zonder overdrijven kan niet wachten tot hij gaat komen,tot die tijd ga ik er van dromen niets voor kinderen dit jaar,want de tijd voor horrorsint…

de geur van zweet sterker dan de gang van de laatste ronde in mijn goede jaren wanneer ik gewonnen mijn hoek opzocht en het geronnen bloed met de handschoen van de bovenlip schraapte de pijn was niets bij het nu beleden leed wanneer ik gestrekt op het canvas de hemel in mij probeer te dromen en de laatste blauwe lucht tracht te drinken al…

Soldaten hebben pijn die zij niet voelen, bloed dat niet vloeit, grimmig gevecht met slechts een schijn van woede. Krakend verscheurt een paard het ijs, galop gestold. Alles zit klem en nooit komt het meer goed. Zie het vuur verwaaien zonder warmte op de torentrans.…

TUSSEN DE AVONDEN Eens zullen we ons afvragen wanneer wordt de aarde één zoals hij dat heeft bedoeld kijken elkaar in de ogen zien de rechte weg haten de met bloed doordrenkte aarde zien de vooroordelen geen leugen uit de waarheid is gekomen om fouten toegegeven in het eigen geloof diepgeworteld in het jong alkoof bitterheid en…

galmen door de stille kamer het schreeuwt – het is hier overbevolkt, mijn dood heeft geen wensen in de kieren van zijn adem en ontnuchtering zetelt de wens die dan toch ongenoeglijk maar duidbaar de kans creëert door hongerige staven te scherpen die het lichaam zullen breken het heeft gebietst, gezadeld in zijn eigen octrooi hecht het bloed…

Is er iets anders dat het bloeden stelpt? Ik heb geen ruimte meer om over zaken te verhalen. Nu niets meer helpt, wordt het tijd om gedachten te vermalen.…

waar mijn bloed tot uiting kwam in een liefdevol verpozen, is heel mijn hart gedompeld in jouw zoete nat afkomstig uit de bron waar jouw dijen zich ontvouwen maar wat zich spreekt is de eenvoud van het verleden, de ware toedracht herkent het verbond van kracht en waanzin doch jouw schouders vleugelen mij langs diepten zonder stem, zelfs…

religies zijn het houvast van angst en verloren momenten, eigengereide machthebbers die het zwaard laten spreken zijn de wereldleiders in alle kleuren gebeden herinneren slechts fantasieën de antichrist herleeft in de handen van de messias, een schizofreen fenomeen die de nacht onomkeerbaar zal maken door het vuur te doven met menselijk bloed…

Heer, ontferm U Over de man die ik mijn vader noem Zijn vlees en bloed in mij verankerd Zijn kind te dichtbij Om van te houden Heer, Ontferm U Over de man die ik mijn vader noem Gesneuveld voor de oorlog Zich veilig wanend in glazen loopgraven Heer, Ontferm U Over de man die ik mijn vader noem Schraal getroost en zelf niet kreeg Nooit…

Die zucht naar avontuur die tintelt in mijn bloed, die maakt dat ik wel kijken moét naar elke mooie knaap of heer, die maakt dat ik ze stuk voor stuk begeer. Maar als een jongen mij passeert, wat spottend en geamuseerd, sla ik betrapt mijn ogen neer. Ik, met mijn uiterlijk van al wat oudere dame, ik moest me schamen!…

de stervenden in het zicht van mijn witte handpalm, was er een god dan zou ik bidden, maar de hemel heeft de christenen gespleten tot spijs die reeds gegeten werd wat nu rest is de aftakeling van de burgerij, de zonde van het vorstendom, een monarchie met dubbele tong het spreken kan geen kwaad in de gloed van van oranje dat als bloed…

Spontaan op internet sociaal media ach leuk toch het is toch iets anders Dan is het niet leuk meer personen nemen je leven over Ze noemen het hacken je telefoon en je indentiteit En de dichters leven ervan ze kunnen schrijven Maar een ding vergeten ze het gaat over een persoon van vlees en bloed Ik heb het verlaten Denk daar eens over…

de dag erna is er de melancholie van overvloed als gevoelens zijn uitgeput door veelheid in nuance lijkt de de ziel beboet door de aangereikte kansen van woorden die nu rusten in de geest of een enkel hart van vaak gesloten ogen de dag erna roep je in de leegte van een woestijn met vergane glorie terwijl in het bloed nog wat chocolade…

ik cirkel verder langs de zelfkant van mezelf lusteloze vingers graaien in de scherven op zoek naar scherpte om een kerf te snijden door dunne huid amper vloeibaar bloed zal uit mijn aders wegebben een laatste donker kleurspoor dat weldra in het rulle zand verpulvert tot vergetelheid.…

Niet vandaag naar ik vermoed, kan geen diagnose stellen: te veel alcohol in ‘t bloed.~ ~Dokter dat is toch geen doodwond ‘k dank U vriendelijk en beleefd, kom ik morgen nog een keertje als U niet gedronken heeft.~…

boeken kropen in het rood mijn rekeningen sloten zich verloren wanend in balans een aantal bladzijden is wit gebleven we hebben toen elkaar in pijn beschreven maar we bloedden dood geen tekst om tranen vloeibaarder te maken geen zin om scherper de gevoelens te gaan raken in dit rancuneus bestaan zwijgen kreeg geen letter op papier…

ik heb mijn hart gezien de fundamenten kloppend in hun groei de boezems kwamen later in mijn jeugd volledig tot hun bloei zo ook de kamers waar mijn schatten naast de zorgen veilig zijn geborgen mijn donker bloed heeft jou ontmoet het samen ademen van zuurstofrijk deed goed jouw warmte en je rode gloed trok door mijn hele…

De kerstster die dan weer voor iedereen straalt; plaatst voor het voetlicht het verhaal van een nieuw kind dat eens voor een zondige wereld met zijn bloed betaalt. Een geboorte van toen op weg naar het kruis; geeft ook nu met kerst het hart van ieder mens een nieuw thuis.…

Tempo doeloe zit het westen niet zo in het bloed. Het lijkt haast wel Oost-Indisch doof voor ieder advies dat het veranderen doet. Haast je, rep je, is wat het leven activeert. Dubbel bewerend wordt met haastige spoed geconsumeerd. Het schrokken, het haasten zonder te verteren. Een ziel vindt geen rust om wat van zichzelf te leren.…

Als ze de zaal betreedt verstommen alle mensen vrouwen, mannen, kinderen een stiltekleed valt over hen neer zij heeft zo'n scherpe blik het snijdt door iedere huid niemand kijkt op of gaat zomaar de zaal uit haar hart is vol vergeving als zij jou aanraakt voel je de gloed van die beleving zij is ongemerkt in ons bloed gekropen zij…

het tegenovergestelde ook nooit iemand van wie de huid spierwit is ik heb echt alleen mensen gezien in allerlei gradaties van natuurlijk bruin bruinverbrand soms in de zomer eigenlijk zijn alle mensen dus gewoon bruin voor velen is dit vervelend niet zwart of wit zijn maar een gradatie van bruin we delen dus meer dan de kleur van bloed…

Als de volwassen mensen, die ik tegen kom weer eens oervervelend doen en mij het bloed onder de nagels vandaan halen, dan herhaal ik vaak de wijze slogan van Calimero en voel ik me daarbij gek genoeg heel groot worden.…

Ooit zal je het mij vragen Hoe diep het zat bij mij en meer Ik zal je zeggen hoezeer het pijn deed Mijn hart bleef bloeden, keer op keer Een breuk die ik nooit meer kon lijmen Spijt om wat is misgegaan Het viel toen al niet te rijmen Met lege handen daar te staan Het was niet mijn keuze om te stoppen Niet mijn doel om weg te gaan Soms kan…

je stralende glimlach die me nooit heeft bedrogen Je maakte een uurtje vrij en ik zo gelukkig hiermee en blij hallo mijn lief zeg je tegen mij Mijn armen om je heen en de jouwe om mij en geen een is in mijn gedachte omdat jij het meent Ik voel je warmte je liefde ook jij bent het die in mijn hartje dook naar jou verlangend en mijn bloed…

Ach, help mij toch voordat ik breek Hij noemt mijn zorgen hersenspinsels Mijn duisternis en angst verzinsels Hij maakt me met zijn taal van streek Hij hekelt woorden, pleit voor daden Zegt tot een hinkepoot, kom, ren Ik ben een vleesgeworden pen Gevuld met bloed en vloei balladen Ik hoor hem aan, maar kan niet meer De zieke, diep in mij…