Alle inzendingen over bloot

Ik had bewondering Voor hoe je het ging dragen Een afscheid kwam niet op in mij Nu 2 weken later En het is al over Een rouwkaart Legt de feiten bloot Zelfs dat halfjaar Is je onthouden En ontnomen Want ik sta hier En jij bent dood Verdomme....…

komt aarzelend op gaat sprankelend ten onder De liefdevolle eenzaamheid zal zonder jou, mijn lief nooit meer dezelfde zijn Ik zie jou zo graag zonder woorden fluisteren naar je ademhaling luisteren alsof voor de eerste keer een nachtegaal zich horen laat Gevangen tussen zon en maan ben jij het baken en boei zelfs op grote blote…

Vader Dood fluisterde hij ik wil u spreken en vragen is het misschien al tijd om het leven te vergeten mijn blote voeten doen pijn van het moeizaam lopen op het scherpe levenspad Het is nog niet jouw tijd mijn kind ga naar Moeder Leven en vraag haar om voetenzalf en nieuwe schoenen en hoop om door te gaan Maar waar vind ik haar ik…

Vader Dood fluistert hij ik wil u spreken en vragen is het misschien al tijd om het leven te vergeten mijn blote voeten doen pijn van het moeizaam lopen op het scherpe levenspad Het is nog niet jouw tijd mijn kind ga naar Moeder Leven en vraag haar om voetenzalf en nieuwe schoenen en de hoop om door te gaan Maar waar vind ik haar ik…

Op blote voeten Loop ik door De separeer, Kamer met betonnen Bed en zwaar Rubberen matras, Wc-pot waar ik Niets aan vernielen kan, Zelfs mezelf niet - Nog nooit heb ik Me zo geïsoleerd Gevoeld, mens in Een betonnen kooi Opgejaagd door Zijn eigen wanen - Ik moet iets bedenken Om deze hel te overleven, En in mijn gepijnigde…

semi woeste krullen de mond met scherpe tong dat irritante likken de spiegel kijkt me aan dwingt me te verleiden ik ben altijd bescheiden nu laat ik me gaan het zijn geen poses die je ziet de welving van mijn heupen ze vragen om te neuken mijn tepels liegen niet ik daag je uit te groeien in de wellust van mijn hand geef je maar bloot…

De golven rolden heen en weer tussen mijn blote voeten en mijn opgerolde broek bovenaan mijn kuiten. De zee nam mijn gedachten mee naar onbekende landen. De wind waaide de wandeling in een onverwachte richting toen ik je zag.…

er loopt een kind uit zijn geweten jij hebt haar ogen zwart omringd ik maak er een rouwrand van kom maar meisje, kom geef je gerust bloot buiten jezelf om ben je nergens zo veilig als op een doek dat leeft stap er gerust uit ...…

Er ligt een naakte man naast me in het mangrovebos hij ruikt naar zoete waterlelies zijn lijf is fris, zijn ogen stralen de spieren van zijn benen gespannen zijn rugzak zit vol met bloemenzaden ik heb hem liefgehad toen ik haveloos was in een vorig leven zonder wasdroger of wasmachine alleen in de rivier met mijn blote vrouwenhanden…

de herfst ligt op de grond een tapijt in alle kleuren met bladeren in het rond verspreiden zoete geuren ik zie wat bomen treuren om de kaalheid van hun kruin ik hoor wat struiken zeuren hun groenheid wordt nu bruin maar ik denk alleen aan lopen met blote voeten op het tapijt mijn gezondheid laat mij hopen geen hindernissen in de strijd…

Een kast vol jassen Mogen wij in ons leven passen De één zit als gegoten In de ander word je uitgefloten Je wordt beoordeeld naar de jas die je draagt Er is bijna niemand die naar de inhoud vraagt Ga je een keer bloot Dan schrikken de meesten zich dood Zien ze je gaan Zoals je eigenlijk in het leven wilt staan Incognito is de jas…

ik wil jouw kleuren in mij voelen verwondering in je ogen zien voortrazend vuur in regen koelen jouw strijd aanschouwen bovendien ik wil de bladeren met je delen rapen wat jou speels verliet stormwind ervaren, mij nooit vervelen genieten van wat 't verval mij biedt samen verkreukelen, vergaan, vergelen elkaar verliezen in bevrijdend bloot…

hij vuurt vele vragen af ontsnappen zal je niet gehuld in oude regenjas wat lichtjes excentriek een wapen hoeft hij niet gebruikt alleen gezond verstand hij is mijn grote favoriet van misdaadfilms allerhand zijn boekje en zijn potlood heeft hij altijd bij de hand zo legt hij vele feiten bloot en voegt ze in verband als alle puzzelstukjes…

Een jonge knaap zag een boerinnetje, zo fris Als melk en rozen, op haar blote benen lopen: ‘Meid’, sprak hij, ‘'k zal u een paar and're koussen kopen, Zodra het paar, dat gij nu draagt, versleten is.’ ‘Is 't zeker waar, mijn beste maatje?’ Hernam de flukse tas.…

je zou nog een vlieger voor me maken van latjes, papier en lijm en heel veel touw zoals vroeger mijn vader op het strand zouden wij weer uitgelaten kinderen zijn rennen zouden we - op blote voeten met wind en vlieger mee ik weet dat je nooit wilde geloven aan wederopstanding maar toen ik je vroeg een vlinder te zijn liet je niet lang…

en ik genoot van de weemoed in zijn oogopslag wetend dat ik zelf ook zoals die pechvogel was niet geïnteresseerd in politiek en sportverslaggeving te slim voor het dagelijkse klootjesvolk dat niet meer kon drinken uit de bron de bezielde bron, waar ik mijn snavel vond om als pechvogel over onheil te berichten nu loop ik hier rond in mijn blote…

ik heb de rots gebroken mijn eigen jeugd gewroken ben mild geworden in een stenig land alles met de blote hand verwond bij het splijten mijn armen laten openrijten aan de scherpte van het puin maar alles is nu eindelijk weg het zicht is vrij en ruim nog groeit er niets uit zaden die op een later leven wachten in blakerende zon en diepvrieskoude…

Als je niets meer hoort of voelt zodat wellicht vroeg onbedoeld je niet meer bent waar je denkt te zijn verdwijnt alle aardse pijn want oh, wat is het er fijn met die gedekte tafels en romige engelen die met blote borstjes boven je bengelen Hé daar is Jezus, Jesses nog aan toe Hier wil ik wel blijven Hier word ik niet moe Die 70 maagden…

mijn dromen zijn weer terug het wit dat maar geen wereld meer wil worden mijn angst verdwaalt in iets dat ik niet ken ik ben al zwart je handen hebben mij verstard, het kind gevangen in schaars rood je maakte mij zo bloot met passies die me brandden je kleedde me met leugens omdat jij de waarheid brak je spookte in mijn spel…

elkaar te vinden iets voorbij het punt dat je jezelf en de ander gunt zachtjes heen en weer keihard ook een keer in komen en in gaan de spanning opnieuw laten groeien in de hoop dat samen vrucht zal bloeien of wil je je zo geven en mij passioneel beleven in de overgave van mijn schoot kom dan bij me lieve kleine geef jezelf maar bloot…

Je loopt op blote voeten langs de rivieroevers om de wilde paarden te zien met eigen ogen dwaalgeest ben je geworden door leugens en het bedrog. Logica die je jarenlang had met ochtendregen verdwenen afgeschud jouw kleurige jas jouw plastic glimlach niet langer jouw gezelschap vrijheid heeft een betere lach.…

Het landschap neemt de vrije hand van de schilder mee in haar zonnebad verfstreken kenmerken specialiteiten die in het groen zo vruchtbaar zijn oker zijn de dromen van de oude man zonneschijn op het eelt van zijn hart een zandpad kronkelt zich in vergezicht zijn blote voeten voelen warm nu wordt het tijd voor een groots gebaar een kleur…

hun voorgekleurde draden aan in sober gaan geleerd om zelf het leven te ontdekken jij zag de nerf polijstte zacht tot ik weer vlammen kon telde alle ringen vanaf de bast tot je bij de kern was jij gaat niet voor het kruis maakt geen nieuwe marionetten speelt geen poppenspel wij willen slechts in samenzijn ons eigen leven bloot…

langzaam liet ik de emoties los die versnellend krulden naar het einde van het leren stuk van de zweep zij knalde gaten in de lucht door een vlucht die te snel was voor het blote oog het foeteren veranderde in snelle drift met de vloek als lokaal taalgebruik waarbij het tempo van de slagen stevig werd opgevoerd in een exercitie…

platte speelbal van hun tot vuist gekropte gal één die ze in nalachen nog wegkwelden onder het vriezen van hun blikken leken zijn ledematen als versteven en was de korte glimlach verdreven in een bad van wat angsten prikken zijn hart dat overtrokken is met een lijmlijn en als een glazen bol het bloed uitstoot kraakt mijn oren de overdruk bloot…

Ik zet mezelf aan de kant En ruim de spullen uit de weg Ik doe een stap richting 't zand En wacht tot ik iets zeg Achter mij staan de bloemen En voor mij ligt het pad Bijen hoor ik zoemen Regen maakt ons nat Vogels kunnen zweven Maar ook zij leveren kracht Mensen kunnen leven Mensen hebben macht Maak jezelf nu van kant En zet je blote…

Vaak weg Dagen niet thuis Niet meer genieten Van de rust in huis 'T is hard werk En al is het ook fijn Er zijn van die momenten Dat ik o zo graag bij jou zou zijn En dan ben je daar Ik zie je gezicht Binnen in m'n ogen Schijnt een hemels licht Je bent zo dichtbij En zo levensgroot Je kijkt me aan En lacht je tanden bloot En ik weet…

Het late avondrood in de ogen mengt snelheid met felheid de tanden bloot..rug gebogen zeer bereid op elke strijd Zichtbaar spant nu elke plooi van de machtige roedel man want de neus vol nieuwe prooi vormt een jacht met duivels plan Verloren ogen..te ver van veilig alle gespitste oren sluiten in het ritueel oogt bijna heilig de snelle…

ook de nieuwe pijn niet kunnen verdragen Eelt houdt niet langer mijn hart gevangen Als een stalker haalt uiteindelijk de monsterlijke angst De geverfde glimlach van mijn gezicht Het koude afscheid doet haar plicht Verdriet verjaart niet, doch duurt het langst Voor het eerst in tijden Neem ik mijzelf op schoot Troostend maak ik mijn hart bloot…

Vanavond zijn de sterren veel beter te zien de aarde precies tussen de zon en de maan vanavond 4 mei 2004 omstreeks een uur of tien Op een Chinese sterrenkaart uit de zesde eeuw na Christus staan de banen exacter beschreven dan op de kaarten uit de Verlichting Sterrelief, eens gaan wij staan op de maan in een regenplas met grote, blote…