Alle inzendingen over bries op

Opkomende bries populieren ratelen altijd bijdehand…

Door de stilte geheel omringt vergezeld van een lichte bries die voor mij iets zachtjes zingt waardoor ik mij in slaap verlies. Duurt dit slaapje wat te lang de bries wordt even strakker, je luistert niet meer naar mijn gezang dan blaas ik je wel wakker.…

Wolken drijven hoog de bomen ruisen zachtjes in een lichte bries…

Kronkelend beekje beroerd door een zachte bries vuurrood is de kim…

Rimpelloos water weerspiegelt de volle maan een bries breekt het beeld…

Een bruin blad valt neer op een nazomerse dag door een zachte bries.…

het lichtje in mijn hoofd en hart is gevuld met smart een bries van pijn en verdriet doet veel warmte teniet maar mijn lichtje blijft branden door alle uitgestoken handen een bries liefdevol gegeven dankbaar ontvangen zodat ik mag blijven leven want het lichtje in mijn hart en hoofd heeft die liefde ditmaal…

Laat ons als vogels vliegen in de bries van de wind Laat ons elke keer genieten als de nieuwe dag begint…

Op het water dreven zeilen tussen oevers wuivend riet toegezwaaid door wilgen spiegel van blauwe hemel die vertelde in een zachte bries van nog vele dagen zonneschijn.…

Ik heb je laatste adem gezien mijn schat misschien heb je besloten jouw adem in de wind te blazen mij straks in mijn verdriet als een koele bries zal doen verbazen dat jij het bent misschien om zaden te wijzen waar te groeien hun bloemen prachtige kleuren bloeien heerlijk geuren zoals jij misschien stoeien vlinders straks zacht strelend…

de storm geluwd wrakhout rest puinruimers maken overuren een milde bries het land moet droog de zee had weer eens kuren…

Grenzeloos gekleurd door windvlagen langs het hoofd als een zachte bries gaat elk herfstblad zuurstofloos alleen zweven door drijfveer.…

Winter hangt nog aan takken Vorst haakt al aan knoppen Hoorbaar van lente:het kloppen aan de deur nog geen geur Voelbaar de bries die van lente spreekt.…

ik ken de wind zijn allerdiepst verlangen de storm van binnenuit zijn volle bolle wangen ik heb zijn kracht ervaren bij reizen overzee maar ook de bries vernomen van zachtjes doch gedwee…

lelieblank genot in dit dal vol bloesemgeuren, duinen vol kippenvel een zachte warme bries verlaat mijn lippen wanneer ik nagloei als na een hete zomerdag…

Vorm en lijn onverstoorbaar in de zoele bries. Geluk fladdert in mijn hart als prille berkenblaadjes.…

Geen zuchtje ontsnapt zijn bleek geraamte wit drukt zwaar op z'n schouders Diep geworteld hoopt hij op een warme bries die hem weer laat opbloeien…

De wind is een warme bries vandaag en er is geen reden tot klagen vandaag. Alleen over andere koude gure natte dagen. Tjonge, daarover alleen al kan ik uren aaneen klagen.…

in zachte vlagen laat de wind je gedachten razen in mijn hoofd als een zachte bries geurt het gras naar eerst lief, droom droom mij mijn rozen fluweel donkerrood…

De dag begint met zon belooft zo veel een azuren blauwe lucht met melkwitte wolken een zachte bries door kleurrijk lover de dag eindigt in purpergloed beïnvloedt mensenleven.…

nauwelijks voelbaar is de aanraking van jouw huid met die van mij gelijk een lichte bries die mijn naakte lichaam streelt op een zoele zomeravond nog net voelbaar zacht zo zacht… jouw huid tegen die van mij…

ze fladderen landen heel zacht op de korrels zand van het strand een kleurig bewegende rand aan de zee die om het zout was verkozen wij te midden van de opengevouwen vleugels toch aan de teugels op de bries van blauw op de klapwiek van stilte spreekt schakering zijn spel van verzameling ongelijke delen die toch als kameleons…

De sterke bries van Greenpeace’ demonstratie? Wat is er toch voor prettigs aan de hand? Een feestdag! Drank en joints, geslachtsverkeer! En woeste kreten: Harmsen is er weer!…

Straten geuren naar zoete hemelbloemen terwijl de zon vredig ondergaat aan een oranje horizon een aangename bries streelt langs mijn betraande wang langzaam trek ik dan mijn leed uit… als een gekreukte japon…

zonder ben ik 3 coupletten zonder ben ik paraplu zonder ben ik sigaretten zonder ben ik déjà vu zo zonder ben ik zonder ben ik scheve schoenen zonder ben ik wortel-quiche zonder ben ik zuigend zoenen zonder ben ik lichte bries zo zonder ben ik zonder ben ik dode mussen zonder ben ik oude fiets zonder ben ik kaas ertussen zonder…

Goudgele zon Koele bries Asfalt strekt zich uit Glanzend chroom Lak en leer Donderend geluid Zonder doel Alle tijd Eeuwig wordt tot even Zorgeloos Jij en ik Rollend door het leven…

Levend in een wereld Van onzichtbare vormen Kom je bij me En fluistert mijn naam Ik voel je nabijheid Hoor je praten Wat verzwegen is Uit je spontaan Al ben je zonder gedaante Een warme bries Die zacht mijn haren streelt In mijn dromen Ben je echt…

De hitte ligt met haar buik bloot op het strand herinneringen de scherpe schelpen van toen nu zand geworden laat ik langzaam door mijn handen glijden zee zuivert gedachten fris montert koel bries…

Ik keer terug naar de zonsondergang Waar ze zomaar verscheen en ik toekeek vol leven Roze lucht Koele bries Witte paarden Hoefslagen om me heen Mijn lichaam is blind ... Ze komt me niet redden…

De maan wiegt als wit linnen beroert door een bries uit sterren. Duisternis trippelt op zwarte muiltjes mijn kamer binnen en streelt mijn gezicht. In de verte zingt een minaret het avondgebed en ik, sluit mijn ogen.…