Alle inzendingen over bruisend leven

Energie voor het nieuwe leven van het komende jaar.…

Als ik dat kale koppie zie, Denk ik vaak vol melancholie, Even nog aan vroeger terug. Want de jaren vliegen,gaan veel te vlug. Het werken is over, dat is voorbij. Tijd is er genoeg, want we zijn vrij. De liefde van vroeger is nog altijd aanwezig. Maar het houd ons niet meer ieder uur bezig Ik ken mijn maatje nu al dertig jaar, Behoorlijk…

een stuk met de vloedlijn mee En laten ieder onze gedachten gaan Vanuit een ooghoek kijk ik naar je profiel Je mooie bruine huid die heerlijke volle lippen Ik herken weer waar ik op viel Niemand kan aan jou tippen En toch wij even samen op het strand Lachen, praten, al is het voor even Zacht streel ik je mooie hand Jij liefde van mijn leven…

Je kunt elkaar alles geven, maar geen gezondheid of het leven. Konden we elkaar maar alles geven, dan stopte ik met ademen, heel even. Om jou mijn lucht te geven, of een stukje van mijn leven. Zodat jij iets langer hebt, al was het maar even. Ik wou dat ik je dat kon geven.…

Laat toch vallen wat schier onmogelijk wordt te dragen; vat de moed veeleisende moed te dragen wat gedragen moet en vrieskou- koude volharding eist met twee voeten in de aarde.…

Sterren en zwarte gaten de werkelijkheid dichtbij onmogelijk te verlaten alle doelen op een rij Geloven, doen of laten alleen samen ik wij houden van of haten leven is vrij…

klop klop mag ik even binnen om in je hart te kijken wat er is klop klop mag ik even maar echt binnen om te zien of ik er nog in pas klop klop laat je me binnen in je leven of word ik ook door jou op straat gezet…

ben jij hoop en verlangen een traan op mijn wangen de stem uit mijn dromen dagen nog te komen nevel in de morgen het avondrood gefluister in de wind de lach van een kind een hart gegeven met liefde doorweven ben jij het leven hier in mij…

In een magische dans van leven en natuur stroomt mijn wereld in het licht van nu.…

Veel te vaak heb ik het geprobeerd Even vaak is het mislukt om gelukkig te zijn met een man ik had nooit gedacht dat ik dat kan Ik denk dat ik hem heb gevonden zomaar, uit het niets, ineens Wij gaan door naar de volgende ronde vanaf nu ben ik nooit meer alleen Op mijn werk, onderweg en overal denk ik aan jouw lieve glimlach Je mooie…

Vol bloed, leven en verlangen, Mijn verwarringen en mijn dromen, Mijn lust en mijn ziel, Mijn geest en mijn verleden. Mijn knop kan ook bloeien zo voel ik me bij haar, Jij laat mijn binnenste krimpen. Verzwolgen door overmacht, geen bloem die nu bloeien wil, Nu jij hier voor me staat.…

doorspekt met tranen haar eeuwige angst een leven in schaduw duister gemis neergeslagen ogen zien nooit wat er is gesloten haar blik een lach zonder kleur…

Je bent zó ver weg Het bereik is zo klein Je gedachten niet te lezen In een wereld Waar niemand de toegang krijgt Je bent hier aanwezig Met een prachtig lichaam Ik kan je aanraken Maar je voelt geen liefde In de wereld van jouw donker Je bent mijn geliefde Ooit beminde je mij Je passie was ongeremd Het ongeluk maakte alles stuk In…

Misschien is het de aanhoudende regen misschien wel de vervuilde natuur misschien de tv van kwart voor negen ik weet het niet maar het is zuur. Het is maar een lichte schittering die mij hinderend in mijn ogen valt een aanwezigheid die me niet bevalt als een vage contour in de schemering. Ik snap niet dat het mogelijk kan zijn het gaat…

De zon in mijn leven ben jij In hemelblauw gehuld Zweef je in de lucht boven mij In een gouden gloed verguld Verdwaal ik in donkere bossen Jij schijnt door de boomtoppen heen Om de weg te doen verschijnen Al mijn angsten verdwijnen meteen Verdrink ik in troebel water Dan schijnt jou licht op mijn gezicht Meteen weet ik waar ik moet gaan…

Kerst in Irak is als iedere dag patrouilles, mortieren, handgranaten, geen water, geen elektriciteit, tanks en geweren in de straten. Kerst stelt er niet veel voor dit jaar liederen bij een bomaanslag slingers bij zelfmoordcommando’s nee - kerst wordt dit jaar een gewone dag. Kerst wordt een dag zoals iedere dag, niemand kent immers vrede…

En zo bewandel ik, als met de duivel op de hielen, de hel tussen hemel en aarde, mijn Gehenna In ontketend oranje en negen ringen Verzen als rozenbladeren op de bruidsleep van de wind, in het kielzog van dofgrijze wolken, aanstonds te vergeven alsof het zo is dat mijn ziel de dans ontspringt…

waar in het duister de zoektocht naar mijzelf in verhoopte dromen ik verlies aan de nacht raakt mijn toekomst sterrengeruis fluistert de stilte intens verdriet tot die breekt in de val der wensen haar schicht voor eeuwig het leven laat gaan…

eenzaam was zijn leven verlaten door een hart ogen verborgen tranen hij huilde ze elke nacht emotie ging verloren levenszin verdween verwoest waren zijn dromen de dag geluk verdween tot ongeremd verlangen zijn hart vulde met hoop de drang om weer te leven verborgen lag in jouw schoot…

Ruik het blad van vorig jaar het kruid van nu zie jonge scheuten nat van dauw fris in het groen hoor jonge vogels hoe ze krijsen in de wind hun bekken wijdgesperd omhoog ontspan me trek een glimlach neurie blij zomaar een lied mijn ritme denk ik ben een lentekind…

Raar kan het leven toch zijn, om naar zo verschillende idealen te streven, gaat de weg naar geluk alleen via pijn? is dat de boodschap van het leven? Als dat zo is, dan heb ik het leven door, ik ken nu het gemis van geluk en ga ervoor...…

zij konden uiteindelijk niet met corona leven…

wel dansten je voetafdrukken op het zand in een choreografie van zee en een warme zomerdag die golfjes transparant het strand opbracht waar zij en passant de sporen wisten van wandelaars en mensen aan de kant je hebt de ruimte waar jij zeegezichten schrijft tot mystiek decor verheven ook schepping deelt daar de magie van leven…

Wederom breng je kleur in mijn leven, vertrouwen in jou woord opnieuw gekregen, waar heb ik het toch aan verdiend, dat jij je ten volle aan mij wil geven.…

En nog vele jaren te leven. Veel te jong was ik. Toen het boek dichtsloeg. En het bloed niet meer door mijn aderen joeg. En er geen bladzijde meer werd toegevoegd. Wist ik dat mijn leven was, als een boek.…

te vinden in een opnieuw beginnen door loslaten en verwerken fundamenten inspecteren duurzaamheid proberen een structurele opbouw van een filosofisch perspectief met bijhorende temporelen alles leek goed te gaan tot jij plots binnenkwam en vroeg waar haal je dit vandaan zij liet mij de blanco achterkanten zien van het beschreven leven…

Ik stond op het punt oud te worden, voor ik werd bevrijd geboorte uit vervlogen tijd en raakte het verleden kwijt De bron van dynamisch energie gevonden Karmozijn wordt wit Op vleugels van de trompetkraanvogel kom ik aan in het land van licht Verheugend op een lange trek, strek ik me uit en rust op de wind Gedragen door de…

Ik heb opnieuw geleerd waarde te hechten aan het leven het leven zoals ik het zie dat mij opnieuw weer is gegeven. Want angstig waren de nachten door benauwdheid en door pijn ik prijs mij zeer gelukkig dat ik weer hier mag zijn.…

Jouw angst en onvermogen Mijn tranen, droog en zwart Ik draag je in mijn hart Tot ik wakker word Morgen Misschien De haat diep in jouw ogen Het vult mij met jouw vuur Blijf bij mij tot het uur Dat ik wakker word In jouw dromen Misschien Of misschien ook niet Voor eeuwig of voor even Zo leeg maar vol van leven Tot…

In je jeugd besef je niet dat het leven vele aspecten omvat we leren tijdens het spelen met broer en zus te delen op school krijgen we allemaal gym, rekenen en taal discipline wordt je bijgebracht ...wat je regelmatig minacht...…