72 resultaten.
Kafka goes (on holiday)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 187 Zijn ogen smoren weg, als aftakelende wielen
spuit lichte kiezel achter zijn banden op.
Als antwoord houdt hij voortaan zijn deur gesloten.…
Defensief
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 353 Dat mijn aftakeling reeds lang begonnen is
besef ik des te meer nu ik na het lezen
van een deel uit een roman van G.G. Márquez
een minuut later niets meer onthouden heb.…
HET PAD
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 350 omhoog
bijen zoemen, vlinders vliegen af en aan
de wilde bloemen geuren
pronken in het zonnelicht
weldadig is de eenzaamheid
hier vind ik mijn eigen ik
zo onvolmaakt, zo verwrongen
gehavend door de jaren heen
mijn lichaam piept en knarst
de stilte vermenigvuldigt zich
doet pijn aan opgelopen wonden
die ik al te graag steeds weer lik
aftakeling…
Gedachten of inzicht
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 168 Dementie, Parkinson, AFTAKELING
Vergeten, niet kunnen, niet WILLEN
Niet mogen, geen steun, geen HOUVAST
Geloven, rotsvast, eindelijk BEGRIP
Danbaarheid, genegenheid, VERGEVING
Einde verhaal, intense BELEVING…
verdoemenis van verandering
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 241 de spanning is eruit
het is een 'slechts' geworden
tussen deze dag
en op een liggen sterven
blaadje na zuchtje
na boompje en een kermen
is het krampen
in een pulseren overgegaan
mijn pink trilt nog wat na
ik begin te geloven in fabeltjes
het inzetten van de aftakeling
haalt mijn niet willen geloven in
mijn hart loopt leeg
en de aarde…
zijn naakte schedel
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 185 Hij wist dat er een verschil was
en las de gevleugelde woorden
“Tegen lichamelijke aftakeling”.
Hij maakte zich niet vlug zorgen
over zijn uiterlijk, maar toch.
Enkele dagen had hij nog een
kennis gezien die geweldig stond
op te scheppen over zijn gitzwarte
haarbos.
Inplantaatje hoor, had hij nog gezegd.…
In en uit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 er zijn weer mensen geweest
ze lopen almaar in en uit
zeker wel drie
wat ze gezegd hebben, ben ik vergeten
is mijn huis
mijn huis nog wel
nu ze zich overal tegenaan bemoeien
wat ik aan moet, in moet nemen
van mij hoeven ze niet te komen
mijn adressenboek, gelijk een begraafplaats
waarin staat wie ik
allemaal heb weggebracht
namen die me…
DE GEEST IS GEWILLIG, MAAR HET VLEES IS ZWAK
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 218 Ik voel me af en toe ’n wrak
Lichamelijk klaar voor de sloop
Maar dan spreekt m’n geest
En geeft het lichaam een duwtje
En dat zijn duwtjes in de goede richting
Zonder navigatie vind ik ook mijn wegen
En mijn wegen zijn talrijk en kleurrijk
Ik blijf nog steeds door de bomen het bos zien
Want mijn geest is niet alleen gewillig maar ook…
Jouw handen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 338 Een leven lang
waren jouw handen
mooi, slank en werkzaam.
In één omdraai
liet je iets gebeuren
of was het steeds zó gebeurd.
Zacht als zijde,
fluweel en ongekend
opwindend zalig strelend.
In het heden laten
reuma en artrose zich voelen
en is de huid rimpelig geplooid.
Toch geniet ik,
net als gisteren en weleer,
van elke zachte…
Urban-natuur
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Vervallen
Afgetakeld
Aan het lot overgelaten
Er vallen gaten
Boomwortels kruipen
Kakkerlakken sluipen
Een vervallen schilderij aan de wand
Verlaten land
Natuur omhult het beton
Stenen muren waar het afbrokkelen begon
De tijden kennen het verval
In muurgaten vind je vleermuizen, overal
De tijd gaat
Het menselijke verlaat
De natuur…
Verwerend hout
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 Je kijkt me aan
In een duister woud
Blijf even staan
Het voelt niet vertrouwd
Schichtig is je blik
Het fototoestel zegt klik
Heb je nogmaals bekeken
Het was al bezweken
Sterk verweerd en liggend op de grond
Alsof er een monster in bevond
Je bent aan het vergaan
Je leven was aangenaam
De tijd van verwering is gekomen
Vertering heeft…
Zon en kou
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 58 Winters ochtendgloren
Een sfeer van rouw
Een nieuwe dag zojuist geboren
Een laagje ijs en soms wat dauw
Een dode boom ligt er te kwijnen
Natuur dirigeert de afbouw
Als het zonnetje gaat schijnen
Walmt het hout al gauw
Zon en kou strijden
In de harmonie van Zen
Walmen die zich vanaf de stam scheiden
Natuur dirigeert en ment…