Alle inzendingen over compliment kraai

Yes, al 3 weken niet gerookt ik word door complimenten bestookt nachtmerries, iedere nacht nooit had ik dit verwacht ik ben er klaar mee en dit is echt geen cliché…

Eencelligen is nog een compliment En te veel eer voor tuig en halvezolen, Voor voetbalhooligans annex mongolen, Maar het O.M. is streng en consequent. Een aso zonder identificatie? Een taakstraf wegens geen legitimatie.…

Iemand, die tegen je zegt: ‘Je bent niet alleen’ Zomaar en opeens een compliment. Gewoon, omdat je bent die je bent. Een tekst, een lied dat je vanbinnen raakt. Het lijkt wel speciaal voor jou gemaakt. Iemand, die je ontmoet ergens op straat. Die naar je lacht en vraagt, hoe het met je gaat.…

Je zag de bergketen, gestaald in de morgen. En je zag de zee Donker en grijs, die op stranden beukte. Je zag de sterren, in de zwarte lucht. En je beefde, overweldigd als je was. Toen het leek of je hallucineerde Zag je dat boek, zonder kaft, verregend, Dat in het bos lag. En er was daar die fiets, weggeroest, Een speelbal voor de wind.…

Eigenlijk heeft het niets om handen Het is gegeven voor je het weet In goeie aarde zal het landen Als je dat maar nooit vergeet Op zich is het een kleine geste Niet verplicht maar mierezoet Je weet het zelf toch wel het beste Wat een compliment-je doet…

Een kraai vliegt langs en krast de kantjes van de dag in avond af. De nacht wiekt zwart van boom naar boom, zijn grens is schaduw, zijn nest is graf. Een kraai vliegt langs en krast de restjes slaap naar wakker weg.…

stukken slaan bij 't kraaien van de vroege haan.…

de hanen kraaien kraaien in het donker donker is het buiten buiten kraaien ze ze weten van de tijd tijd heelt alle wonden wonden in jouw ziel ziel ik zie je niet niet alles heelt hij hij vliegt harteloos harteloos de hanen hanen van het licht licht jaagt het duister duister weg van jou jouw ziel nu lichter lichter in besef van…

“Geef elkander eens een compliment, bij voorkeur op een onverwacht moment”. Aan wie een rode knoop draagt zie je dat. Het wachten is op politieke snaken die Balkenende complimentjes maken.…

Verdient Geert Wilders niet een compliment? Hij heeft zichzelf onmiddellijk herkend.…

Een ambtenaar moet immers heel hard werken En krijgt daarvoor haast nooit een compliment. Ik heb met deze sukkelaars te doen: Ze mogen ook niet vroeg meer met pensioen.…

de kraaien krassen hun zwarte rituelen in oude bomen niet stuk te krijgen al die metalen stemmen mijn mond vol tanden krah krah koppiekrah kraai houdt het koppie erbij ik houd mijn snavel…

Nu in Europa 't bankgeheim wordt opgeheven En overal de boeken opengaan Heb ik uiteindelijk maar aangifte gedaan En bij de FIOD mijn tegoeden opgegeven Kreeg van de Fiscus nog een warm compliment En ook een naheffing van 55 cent.…

Gekras in de lucht als regende het kraaien niet te bedaren…

neem gewoon een willekeurige vrouw maak haar een compliment ze antwoordt nee hoor dank je wel voor geen goud ik ben al getrouwd met een kei van een vent toch compleet gestoord dat je dat zo vaak hoort alsof je er om vraagt…

Gaf ik je straf, als je iets fout deed, daar leerde je van, gaf ik je een compliment als je iets goed deed, daar groeide je van gaf ik je een knuffel als ik dat moest van mezelf, daar bloeiden we beiden van op, jij kleurde en ik, was en ben, trots dat ik: je moeder ben!…

hoe grondig de kraaien het zaaigoed belagen de akker weer zucht onder het zwarte juk…

De Zwarte Kraai komt er aan U had er nog meer geroepen, o, daar hoor ik de bel gaan. We spreken elkaar nog wel zorg goed voor mijn meisje zij was alles wat ik had. Bedankt voor het luisteren. Die Kraai wordt ongeduldig ik ga even naar de voordeur. Dag Heer, tot de volgende keer.…

bekijk mij, in afzondering en spreek dan kwaad ieder woord zal enkel naar mij leiden ik zal voor u staan, vol onmacht en naakt aanschouw wie ik ben, in ziel en 't strijden zo vreselijk nabij maar ook nimmermeer zuiver door het onbeschermde lijden zie naar uzelf en wat ik ontbeer waar u mij in het verstaan ontmoet slechts tijd beschrijft…

bekijk mij, in afzondering en spreek dan kwaad ieder woord zal enkel naar mij leiden ik zal voor u staan, vol onmacht en naakt aanschouw wie ik ben, in ziel en 't strijden zo vreselijk nabij maar ook nimmermeer zuiver door het onbeschermde lijden zie naar uzelf en wat ik ontbeer waar u mij in het verstaan ontmoet slechts tijd beschrijft…

die laan met bomen villa's kijkend naar elkaar met zoveel kraaien…

Een aai over je bol je hart slaat op hol hoe zal dat komen zit ik te dromen men is enthousiast je bent verrast ze geven je een compliment dat is iets wat je niet bent gewend het geeft je wel een enorm goed gevoel tjonge wat is dat cool.…

Want ik besef me best “wie schrijf zal blijven” Door jouw heb ik dit zomaar neergepend Bedankt heer Overweg: me compliment…

Een slaande ruzie in de lucht kraaien krijsen huiveringwekkend…

Mijn kraaien krassen een klein beetje met hun bekken op de lak. Ik scheld ze vol, vervloek ze strak: “Verdoem die vogels, Herejeetje!” De stoethaspels choqueren, veren en schaven, schrapen, raspen luid. Stijf van woede vaar ik uit: “Een echte kraai behoort te scheren!”…

het is de haan die het ochtendlicht een roestige aubade brengt zijn driemaal kraaien tot een wakkere weeklacht verheft een langwijlige litanie de slapeloze liep in Morpheus armen vast hij hoorde het kraaien niet…

Normaal voert ons geliefde parlement ten aanzien van wat in ons land steeds mis is, beleid dat in de regel vlees noch vis is, maar nu vist het toch naar een compliment. Ik hoop maar dat met deze kloeke daad het aalglad babbelwerk óók over gaat.…

Ik geef ze allemaal een compliment zij die de moed opbrengen te reageren op regels en zinnebeelden als missionaressen. Kijk er ligt een naam in deze kamer herken je jouw karakters.…

Wat houd ik van beschaafde complimenten Zoals -bij goed gedrag- een dikke pluim, Of een terloopse opgestoken duim Strijkages zelfs ervaar ik nog als krenten. Van mij mag in ‘oké’ voorgoed de bijl, Er is niks mis met vleierij met stijl.…

Het nest vond ik leeg het mereljong lag op het tuinpad dood geen heen en weer geen op en af geen trafiek meer de merel zweeg ergens was het stiller in mijn tuin er krasten kraaien hoog op het dak schor en hees kraaien krassen heel het jaar zei mijn vrouw…