Alle inzendingen over composteren

verwaaide bomen bladeren m’ n hoofd tijd nemend composterend tot voedingsbodem voor nieuwe gedachtekiemen al bomend schiet ik wortel en vertak…

verwaaide bomen bladeren m’ n hoofd tijd nemend composterend tot voedingsbodem voor nieuwe gedachtekiemen al bomend schiet ik wortel en vertak…

Mijn ‘levensvraag’ wordt simpel opgelost: Ik laat mij niet begraven of cremeren, Mijn lichaam laat ik netjes composteren, Wim Overweg wordt na zijn dood compost. Dan hebt u na mijn dood nog wat aan mij: Ik sta garant voor vele joekels prei.…

Angel’s share ik ontsnap nog voor compostering uit het gesneuvelde blad en voel mij opgenomen korrels zand kriebelen schuren mij schoon ontdaan van alle opsmuk klaar voor de eeuwigheid tilt de wind mijn bladergeest op het Engelendeel voor de hemel residu voor de aarde zo ben ik in alles en overal ooit verwaaid en meegetroond…

Geestelijk ga ik op tot Gods altaren lichamelijk ga ik tot het gaatje ja het gaatje en geen gat geen begrafenis ook geen crematie mezelf composteren is het nieuwe afscheid in dat afscheid zit vooral een nieuw begin en ik verbeeldt me op christelijke basis dat de woestijn zal bloeien als een roos die verse roos is gecomposteerd met mijn…

je valt als herfstblad de mooiste kleuren dwarrelen langzaam in het natte gras er is geen wind of storm die jouw rust op komt jagen om jezelf behoedzaam los te maken de vruchten zijn geoogst voordat jij de nazomer genoot in een eindeloos afscheid nemen en weet er is geen graf wel hoop om in het composteren weer naar het lenteleven…

Nu weet ik wat ik wil met mijn laatste wil ik wil gecomposteerd worden na mijn overlijden en dan als mest de aarde dienen ik dien de wetenschap al door mijn hersenen te hebben gedoneerd aan het Nederlands Herseninstituut dat ze veel mogen ontdekken, leren of niet maar het restantlichaam van Krediet, dat krijgen ze niet en dat overblijfsel…

met ramen die al decennialang in vage verten turen dwarrelen vleugjes geur mengen zich zonder kleur tot een database van alle liefde en leed dat in de wereld gebeurt pas als de grote schoonmaak komt in het seizoen van stormen worden de geuren geüpdatet door het blad dat in de herfst gevallen is en meegenomen als rest in warme compostering…

de pollepel Die roerde in de brei Toen werd ik de pan Pruttelend op het vuur Lang hield ik het vol Liefde voor geur en smaak Verdwijnt wellicht ooit En mijn toekomst is het asvat Waar ieder alles in werpt Maar waar mijn vlam minder vat Gelukkig scheiden we het afval In grijze en groene bakken Men werpt mij in de groene Alwaar ik rustig composteer…

Er komt een eind aan de schuld van appels (en slangen), gegeten (en gevreesd) door dames en heren, die compost verwarren met het composteren van de geest De dichter plant een pit van de Adams appel en Eva verzoekt hem herhaaldelijk Maar de Godheid laat het zaad groeien tot onmetelijke hoogten die de appel doet verbleken Tot in verre…

Als pluimvee eet je graag een hapje mee Een tijdje later scheid je niet maar schijt je Voor een bevrijde kip is dat een eitje Dan pik je alles, ook ons gft Het mag pas officieel recyclen heten Als ook de kippetjes zijn opgegeten…

gaan ik ervoer het alsof ik 'Jezus' moest gaan volgen maar als seculiere is het milieu voor mij geen geloof toch draai ik snel ook mijn openstaande radiator uit trek een dikke trui aan en ga verder met scheiden van het afval: glas, papier, plastic, groen, en grof chemisch afval naar de gemeentewerf koffiedik en eierschalen apart voor 't composteren…