Groeien bloeien rotten binden

Eerst was ik het kind
Dat afkwam op de geur
Later werd ik de pollepel
Die roerde in de brei
Toen werd ik de pan
Pruttelend op het vuur
Lang hield ik het vol
Liefde voor geur en smaak
Verdwijnt wellicht ooit
En mijn toekomst is het asvat
Waar ieder alles in werpt
Maar waar mijn vlam minder vat
Gelukkig scheiden we het afval
In grijze en groene bakken
Men werpt mij in de groene
Alwaar ik rustig composteer
En snel tot nieuw leven kom
Al ben ik dat dan zelf niet meer
Maar planten zullen warmte dragen
Omdat ik mijn liefde nimmer verteer
Zo doet er iets toch wat minder zeer
In mens en plantaardig welbehagen

kind liefde afval

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 26 stemmen 728