Alle inzendingen over deep throat

Ik wist van geen schip in nood, hoorde geen alarm dat floot, ik lag bloot onder Rusalka, genoot van haar deep throat. Ik ontwaakte pas uit m’n natte dromen toen de zee kwam binnenstromen; verdronk in de ogen van Rusalka, die daarbij leek klaar te komen.…

ja zucht u maar en daarna zegt u ‘aaa’ aha, ik zie de oorzaak van uw klachten het leed is zeer eenvoudig te verzachten met bedrust en wat farmaceutica clitoris in de keel, wat doe je dan neem elke dag een lepel Nattermann…

Men bidt de Heer hartstochtelijk om hulp. Maar wát wil men in godsnaam nou bereiken? Wil men misschien dat Hij bij hen die kijken met harde hand straft achter elke gulp? Maar zou God van zo’n film nou echt niet slapen? Hij heeft toch zelf die vreemde keel geschapen?…

Godbetert, Trump grossiert in lijpe streken Hij blundert, liegt, verdraait, zet mensen uit Die Creep Throat heeft het echt allang verbruid Hij wordt zelfs met Bokito vergeleken Maar dát vind ik ten zeerste ongepast: Zo wordt Bokito’s aanzien aangetast!…

How deep is the ocean, als verdienmodel Die vraag werd al heel lang geleden gesteld Het gaat om veel water, meer water dan geld Nu zoekt men naar wrakhout, is dat wat dan telt?…

Je bent een schim van de liefde zie de sponningen het hout breken ik dep jouw woorden met de was in hun oren met de kracht van plenzende spanen ooit waren wij samen nooit kan de wind in het zeil dat beamen…

de kom in mijn handen trilt en zabbert als de verschoppeling op de mat verwoed dep ik streel ik vervloek ik de schoft water druppelt langs de blessen van het beest versnijdt zijn bloed en mijn hart ‘t meest .…

Geef mij de warmte weer de ogen van een kind verwondering voor leven breng me woorden die gebroken wachten tot de klank ze vindt dep mijn wimpers als de ochtend dauw niet drogen kan en laat me niet gehurkt in huiver van mijn schaduw…

Door fake zijn wappies domweg te bedotten: corona door 5G, the Pizzagate, de zogenaamde leiding door Deep State. Bespottelijk vind ik al die complotten! Maar Huxley zou zich in de handen wrijven en zonder uitstel ‘Fake New World’ gaan schrijven.…

------------------------ ------------------------ 0 tot 25 jaar: de opening, zoveel kanten, zoveel tijd op de klok, 25 tot 50 jaar: het middenspel, offeren om vooruit te komen. 50 tot 75 jaar: het eindspel, herhaling van zetten of word je geslagen uit het niets? 75 tot 80 jaar: alles netjes in het houten doosje, al je medespelers gingen al…

Zijn laatste hoop danst schuchter binnen de zoom van het leven dat hem smoort het ritme ruw gestoord koestert de goede momenten naast vallen en opstaan dat hem dagelijks parten speelt moeizaam wandelend langs de Tarn de geur van kabbelend water en pas gemaaid gras tilt hem op hoop gloort in het vooruitzicht en hernieuwd evenwicht…

dan zal ik elke avond zorgeloos mijn kleren uitdoen en ontspannen slapen dan zal ik geen vuurlopen en vaandels meer zien in de musea alleen nog de rode knoppen dan zal ik ongenode gasten ontvangen en alles wat ik wens omdat ik lang geleden nu ben begonnen niet meer te luisteren naar harde woorden nu voorzichtig het wondvocht dep…

ik kus mijn Mariabeeldje en smeek haar me toch vast te houden vooral me voor te gaan door dit diep en eenzaam dal en ik zal vol vertrouwen volgen waarheen het pad ook leiden zal I kiss my Virgin statue and beg her to hold me most of all to lead me through this deep and lonely low and I will follow full of faith where'er the path may go…

jou missen is niet iets van voorbijgaande aard langs buiten lijkt het te gaan maar als je eens wist hier vanbinnen ben ik niets waard ik wil niet blijven hangen in het verleden maar als ik gewoonweg verder ga ben ik bang dat ik je vergeten zal in het heden deep down weet ik wel dat dit nooit zal gebeuren maar betekent…

Zij kwam bij Oprah, zag en overwon Zij kende the Deep South, het arme zuiden Zij wist dat na Katrina klokken luidden En dat zij wat zij in zich had ook kon Had met gebaartalent een streepje voor Met bet-overgrootouders uit Uganda En een Ghanese oma uit Rwanda Die 'We Shall Overcome' zong in het koor School in haar fraaigetinte huid haar…

Jouw doekjes zijn allang droog maar ik laat ze rustig wapperen dan gebeurt er tenminste iets op deze uitgestorven plek Jij zit maar voor je uit te kijken en neemt af en toe een duik Daarna dep je voorzichtig de haartjes op je schedel In de bar vond ik je leuker al zat je wel op te scheppen over jouw huisje en het strand helemaal voor…

Hoop stiekem dat je nog terugkomt, terwijl ik mijn bloedend hart dep. Als dit het was en er niet meer is weet dan dat ik je mis. Maar als je je liefde niet kunt geven denk ik dat dit beter is. Je was de nieuwe liefde van mijn leven al vanaf de eerste dag. En dacht zeker te weten dat ik dat ook voor mij in je ogen zag.…

Zij zong van paradiso Indië En eenmaal in haar nieuwe vaderland Van cimeroni en van brandend zand Zelfs 't nieuwe volkslied van Maleisië In 't kikkerland bezong ze soerabaay Haar private dancer was een liefdeslied Al rees haar ster, proud mary zong ze niet Te zoet voor river deep en mountain high Zij was geen podiumbeest als miss…

geef dan de hoop niet helemaal op, kom maar bij mij, bij, dan leef je weer op 'k dep je wondjes met duizendblad, masseer je sprietjes met wat rozennat 'k vul je kussen met potpourri, zing zoete wijsjes met jou op m'n knie 'k geef je drankjes van kamille en zorg voor je was en was je billen 'k poets je korf, neem bloemetjes…

Zwalkend anno 0120 a.m. dep ik wolken van spree droom ik fietsend een blauwe allee zoals opa een woord van de toekomst vond Groene Golf sprak hij trots en wij alom hmm Ik zwoeg door bochten door polder bevochten van boven gevlochten door handen van handel en -Miljaar!…

de kamer lijkt zwaarbewolkt het licht is spaarzaam waar schaduwen lijken te verspringen ik dans over de muren en verdwijn in de vloer van mijn gedachten geen beeld is dromeriger dan kleur gedoopt in inkt het handschrift dat fantaseren heet schilderij in schilderij het beweegt tot acrobatisch woordgespeel ik dep mijn kwast in een zomermeer…

psychosen In simuleren zijn het bollebozen Wat zeg ik sterker nog zelfs virtuozen Die gretig putten uit hun trukendozen Al naar gelang de act waar ze voor kozen Zijn het dus mankepoten of leprozen Of s'nachts aan wal gespoelde lichtmatrozen Ontsnapt uit twee Siberische kolchozen Daar waren vers geplukte abrikozen Nog voor je A kon zeggen al deep-frozen…

Deeper and deeper as I journey to living a life that seems to be a lost reality that I can't ever find no way to reach my inner soul esteem is low how deep can I go in the ground that I lay if I don't find a way to sift to the grey that clouds my mind this time I look to see what's between the lines...…

“I dream of journeys repeatedly: Of flying like a bat deep into a narrowing tunnel Of driving alone, without luggage, out a long peninsula” Theodore Roethke – The Far Field Het open veld is weergaloos. De aarde raakt de aarde aan alsof het aarde was, stof van het bestaan.…

ik hou van deze plataan wellicht door zijn dwarsheid hoe de boom balorig en met lak aan regels zich vergrijpt aan het verbodsbord... bomen laten niet altijd met zich sollen blijkt hier weer eens en daar heb ik dan weer een zwak voor Lejo van Kuijeren…

Liefde is niet verplicht alleen maar lief, zeggen ze als je ruig en zacht maar in evenwicht houdt en je fantasie gebruikt Wij doen dat wij houden van fantastische films met een beetje horror diepe kloven, hoge bergen het fijne smeken naar meer meer, naar een happy end Wij zijn aardig en zacht zeggen ze, dat zijn we ook maar thuis…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

Tot diep in de nacht las hij, diep de woorden in – We graven hem op.…

Ogen vonken harten bonken onbezonnen hazensprongen Geen berg te hoog geen zee te diep valse beloften violet verdriet De zon draait rond schaduwen vallen regen, regen, regen de dijken breken Platgetrapt gras onvaste grond zonder houvast geen halm, geen mast Bed van stilte de nacht tast blind eenzame vlucht geen weg terug…

Luisterseance: handenwrijven, tongklakken -- en luid geschuifel.…