Alle inzendingen over delen

Maar alles wat eigen is, is vanzelfsprekend alleen dat moeten delen, komt daar nou de gemene deler van?…

Zij dwaalde met haar ogen af om niets te missen van het onbekende waar oplossingen liggen verscholen in het antwoord.…

Als ogen mijn lijf omsluiten voel ik de plussen en minnen al in mijn eigen hart vertaald.…

Ik vlucht in stroken lucht omdat ik even niet wil dat men mij ziet met tranen op en zonder lach. Ik vlucht in iets maar niet voor niets ik laat een ander in waarde en schep een lach al is het niet op het gezicht maar wel in het hart het is het waard ook voor mij. Ik vlucht in iets maar niet voor niets.…

Ik neem het geluk waar op een afstand en niet van mij want geluk dat deel ik niet ook al is het van ons samen. Ik ben een koude, en vrees de warmte omdat het kloppen van je hart mij doet bewegen in die zin die niemand wil.…

Getergd dwaal ik in de straten mijn ziel verloren in het onbekende het geruis dat mijn oren tart is niet eens vervelend te noemen. Waar zonlicht langs de toren schijnt en mijn wangen zacht verwarmt brengt een glimlach mij terug in de wereld die ik nog niet ken.…

Elk moment dat er regen valt heb ik tijd om na te denken de kleur van grijs helpt om objectief te kunnen zijn. Niet te euforisch en vrolijk maar tastend in de realiteit naar ongedwongen feiten die een lach, maar ook tranen kunnen maken.…

Ik speelde met jouw in kleuren plots zag ik zwart jij deelde het met mij in ontelbare geuren.…

In alle bewondering deel ik de stilte jij ligt hier in de grond al zou ik U eigenlijk U moeten noemen respect voor de leeftijd en de mens. Bloemen groeien niet goed op al het uitgegraven zand maar gelukkig houdt liefde kleur vast omdat er altijd een herinnering blijft.…

hij stond en groette de viooltjes zachter ging zijn zucht langs lieve namen in een duister gemoed- de dagen telden niet meer zijn liefde wel, dat gold en bracht zijn ogen terug naar nu ik stond in mijn respect liet een glimlach boven drijven (zonder schroom verviel ze tot mijn warme woorden) toen de zon wat mooier scheen verdween zijn droomloze…

zijn sprong in verte-ogen, toen hij stil verdronk in blauw en dieptes las, als zachte dauw rond zomers gras het was een vreemd moment daar tussen stenen, waar ik werd herkend als meer dan enkel buitenkant in mijn hand de kleine tekens van wat ooit mijn wereld was…

vijvers gevuld zijn met namen roepen hun geliefden dat de wereld weent torens blijven schaduw dragen maar het licht zal schoner zijn, aan elke kant in ieder raam en waar gezichten leven uit één naam kussen doden hun zelfbeeld, immer daar waar terreur de adem nam van velen eeuwig zingt herinneren uit kelen krachtig, door het samen delen…

gezellig een boterzachte kerst verwarmt genoegens onder licht vertier de boom is perfect; zwart met gulden sterren en versiersels als het klatergoud van welstand, binnen pijn mijn ogen fonkelen door alles wat er schijnt lijkt dit feest zo mooi en blij als ik stilletjes wat verder kijk prijken vlinders tussen kleine wensen en het…

ik zit mij voor het raam onnoemelijk te vervelen ik wou dat ik twee homo’s was dan kon ik samen delen…

wat ik met jou deel maakt van verscheidenheid een leefbaar geheel soms splijt het hart, is ver even in de einder * ik reik de hand als mijn schaduw toch weer is geland…

neem mijn hand, wees niet bevreesd als ik trek door levende velden met voelende bossen, rondom vaak is een mens teveel bedeesd zich als delende, roepend te melden…

wacht nog even met verzaken een zijden zwaard hangt in de lucht kraaien bekrassen hun daken met wegstervend gerucht heb je al een vermoeden wat heb je te verliezen wat ligt in het verschiet op de spits van je hoede nu moet je kiezen delen deed je toch al niet…

zijn van heb ik verleerd echt delen heb ik nooit geprobeerd…

De zeven zussen hadden ook een broertje Een broertje dood aan het onschuldig ventje Dat speelde in z’n indianententje en in die wigwam liet hij vaak een boertje dat lachte daar hij erge kiespijn had Met zeven zussen is het altijd wat…

Geheel en deel zijn zeer complexe zaken. Zoals bekend omvat elk groot geheel meer dan de optelsom van deel plus deel, hoewel die samen het geheel uitmaken. De delen zijn geen losse onderdelen. Gehele kennis van de delen naakt, want wat de delen tot gedeelten maakt, is dat de delen méér zijn dan gehelen.…

zoveel mensen kom ik tegen enkelen raken soms mijn hand zomaar onverwachts delen ze warmte geven een glimlach op een moeilijke dag bewust of onbewust is er een woord of juist een ogenblik van stil begrijpen dat er soms een ongenode schaduw ligt zwarte kringen die het licht omringen zoveel mensen kom ik tegen onder een zonnedak…

Valse plooien Tussen plooien van emoties waarin zorgen waren verborgen bewoog zacht een sluier heen en weer zag soms de realiteit niet meer nam alles goed in ogenschouw het een en ander glad gestreken bleef hier en daar een valse vouw de diepte kreeg ze niet meer glad de spiegel echter zei het ware deed me openbaren en ervaren dat…

Als leegte pijn doet rauw schuurt over de ziel ligt eenzaamheid op de loer leegte doet pijn wanneer het bezit van je dreigt te nemen soms is er gebrek aan een goed gesprek of aan iemand die recht kijkt in je ogen en oprecht vraagt hoe het met je gaat dan blijkt dat je eenzaamheid kunt delen het kan werken als helende balsem sta even…

samen wonen samen leven het leven samen delen samen lachen samen feesten het geluk samen delen samen zoenen samen vrijen de passie samen delen samen huilen samen rouwen het verdriet samen delen samen zijn samen trouwen het leven voor altijd samen delen…

Met iemand die kwetsbaar wordt kwetsbaarheid delen werkt wijzer dan het delen van domme kracht.…

De koude oosterburen zorgden dat Het Europese stroomnet het begaf De spanning was er wel een beetje af Omdat ik het verleden nooit vergat Het is in feite toch weer net als toen Dat Duitsers overal het licht uit doen…

Door ziektes of een ongeluk geveld Gaan ze nu nog als mummies door het leven. Je zou ze een verwijsbrief willen geven, Die daar in Assen zijn tentoongesteld. De eerste vraag bij ’t zien van allemaal: “Is er misschien een dokter in de zaal?”…

Het delen van het delen het smelten van de chocolade je tong kent de zoetheid van ieder snoepgoed. Je smelt zoals je nog nooit deed al ken je de toekomst niet het gevoel is nu bijzonder goed vooral ook, omdat je het delen kan.…

Op bezoek bij Tante Gery, 93 jaar oud, Feestdag, 1ste Paasdag 2018, Huizen Ze was weer even terug in mijn beleving mijn eigen moeder mijn overleden moeder Phina Krediet-van den Bos in 2009 overleden op 96-jarige leeftijd en 5 maanden Ook zij was in de laatste jaren van haar leven overlevende geweest op een gesloten afdeling van “De Burcht…

Ik was die dag niet zo verbaal zag dat de bonte vlinder haar vleugeltjes voor me spreidde daarop schreef ik mijn verhaal vouwde ze voorzichtig dicht zo bleef mijn boodschap droog stuurde hem omhoog, keek hem na tot hij niet meer zichtbaar was ik groet de mooie dagpauwoog mijmert mijn lentegeest dat mijn lief ginds in de hemel de…