Netgedichten

netgedicht (nr. 38.895):

oude man

hij stond en groette de viooltjes
zachter ging zijn zucht langs lieve namen
in een duister gemoed- de dagen telden niet meer
zijn liefde wel, dat gold

en bracht zijn ogen terug naar nu
ik stond in mijn respect
liet een glimlach boven drijven (zonder schroom
verviel ze tot mijn warme woorden)

toen de zon wat mooier scheen verdween
zijn droomloze blik

zo stonden we
hij en ik

de middag bracht wat bloemen mee, de wind
vervormde bomen

Zie ook: http://www.switilobi.nl

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 7 mei 2011

acm.visser

quicknet.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 4 stemmen

128

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Irmlinda de Vries
Datum:: 8 mei 2011
Email:: irmart140xs4all.nl; Wel een heel mooi gedicht! Prachtig!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 8 mei 2011
Email:: kerima.ellouisegmail.com; een prachtig -gedeeld- gedicht!

Naam:: Gerard Cornielje
Datum:: 7 mei 2011
Email:: gcornieljegmail.com; Echt een mooi gedicht!

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 7 mei 2011
Email:: mamamololive.nl; "liefde bracht zijn ogen terug naar nu"....wat een mooi schrijven Switi!

Geef je reactie op deze inzending: