Alle inzendingen over depressies

Mijn hart vindt nu eindelijk rust in de terechte onrust , de woorden geuit met een lippendienst bewezen wat ontsproot en ontspruit nu ook zij het weer uit. Niet langer is tijd en het weten de vreemdeling een afstandelijk of armetierig ding. Als ik gedachten laat kantelen doet het ons nu niet meer wankelen. Mijn hand rust nu met toestemming…

In mijn dromen ben ik Willy Wonka en heel ik alle depressies op de hele wereld.…

Het onzichtbare juk, waaronder mensen bukken moeten. Moeten! De oplopende druk, waaronder we gespannen leven. Leven! Onze ontelbare druppels, die onze emmers vullen wilen. Willen! Wanneer goed niet genoeg meer is. Goed, dat om beter worden vraagt. Wanneer de lat steeds hoger moet. Wanneer we veel meer geven willen, dan medemensen van…

Toegegeven, ons oordeel is gekleurd. Het dragen van neerslachtige grauwe buien, is in eenzaamheid zo vruchteloos enorm moeizaam ontwaken uit illusies. Terecht stel je echter dat 't heel lastig is. Het intense wensen, het echt heerlijke niet meer weten , het domweg zijn vergeten komt ongetwijfeld voort uit koudwatervrees. Vergeten dat buiten…

van de mens begraven in de aarde ontnomen van betekenis waarde de hel die donderde zich voltrok het uiterste kwaad waarin vragen groter dan ons leefden Het Staat geschreven woord voor woord letter voor letter als geheimschrift een code dat nooit kan worden gekraakt Een besef dat in ons diepe bewustzijn ontwaakt geesten vormt depressies…

Help met te leren om het leven te aanvaarden zoals het komt Help me te leren de anderen te begrijpen Help me te leren klein te zijn en daardoor groot Help me te leren om stil te staan bij de nood van anderen Help me te leren blij en tevreden te zijn met alles wat ik heb Help me te leren de positieve kanten te zien en de depressies…

Zonovergoten de wolken Traag drijven bedenkelijke stemmingen Mee met sneeuwwit in hemelsblauw Scarlatti tracht vergeefs te troosten Over de schutting steekt lila Clematis Behulpzaam een groene hand toe In slow motion komen zij tot leven Rekken zich moe gezworven leden In staat weer te nemen de sporten Van Jacobs ladders Een geschenk…

De eenzaamheid vreet aan je hart en laat gevoelens de vrije loop zowel depressies en volle liefde een dichter loopt met zijn eenzaamheid te koop.…

Na jaren van strijd en literair beteugelen had je opeens geen verweer meer tegen die geestesziekte, die men manische depressie of schizofrenie wenst te noemen, het beestje moest een naam hebben, maar wie kon echt jouw depressies meebeleven, zelfs Leonard niet, je manlief, als Braziliaanse roofvissen vrat het psychische leed je op tot het bot…

Ook dit jaar weer, het is twintigtwintig, heeft het ongeluk bij ons aangeklopt. Gelukkig waren we niet thuis. Ontelbare mensen zijn gespaard gebleven. Hun huizen hebben geen vlammen gevat. Op een haar na heeft corona hen gemist. Veel is niet gebeurd wat mis kon lopen. We zijn nog steeds niet doodgegaan. Geluk wordt ook vandaag geboren.…

Ooit was de school de ware biotoop Voor iedere oprecht gedreven leerkracht Maar menige docent verliest aan veerkracht En gaat voor school steeds vaker op de loop Men voelt zich in diens biotoop juist thuisloos En zo verdwijnt men roemloos en geruisloos…

Hermans leidde bij gelovigen tot depressies met hogere sterfkans Uit de manieren waarop men met boeken de pijp uitgaat blijkt tevens dat uitlezen meer eeuwige rust toestaat…

Toch ben je bij jouw Henke nooit tekortgekomen en was ze je grootste steun na al die opnamen in Zuidlaren en Franeker, omdat de depressies je de keel deden dichtknijpen en de electrochocks je geheugen vermorzelde, je emoties afstomden. Ooit schilderde je alle zevenentwintig verpleegsters van de kliniek in Zuidlaren.…

nieuwe sterren bij die eeuwig zullen stralen ter herinnering aan jou en jouw liefdevolle stem Je kon je eerste man maar niet vergeten en je huilde de kussens tot trieste beken waar de haaievinnen rond je hart cirkelden waar het donker van je pupillen de halsbeet van een dodelijke vleermuis symboliseerde Je raakte emotioneel verstrikt in depressies…

Niets weten en alles vergeten kan gelukszaligheid naast depressies in hartkamers enorme armoe geven. Houd je niet van een rustiger gemoed alles wat mag zijn zoals zaken mogen zijn het fijne prettiger ervaren.…

Ik leerde mezelf gedichten lezen en beminnen, ik dacht werkelijk dat dat het hoogste goed was, na een heel leven weet ik wel beter en zie ik in hoe ik mijzelf voor de gek heb gehouden met Boutens, Holst, Kloos en Van Eeden, die stuk voor stuk een manisch leven leden en hun depressies aan de aasgieren overlieten.…

dat ik uittrek als je zo weer bij me bent" De adrenaline borrelt met elke hartslag in me omhoog Terug naar huis gaan, dicht bij haar zijn Dat is het enige wat nu telt Over een uur kan ik bij haar zijn Als ik zo omkeer bij Kreuz Langenfeld Omkeren, wat een mooi woord Iets dat in tweevoud bij deze avond hoort: Daarnet nog als door zware depressies…