Alle inzendingen over dier

Haar man belde die middag en vertelde haar gedwee dat zijn baas ook mee naar huis kwam en hij at een hapje mee Haastig pakte ze haar fietsje en ze trapte fanatiek voor een haasje naar de slager want zo'n baas eet vast wel chic Na een uurtje was ze thuis en maakte snel voor het vertoon met een sopje heel het huis en ook de hamsterkooi…

Gracieus en rustig zwom in de vijver Een schone o zo mooie zwarte zwaan Naar mij toe zwom zij met veel ijver Toen zij mij daar zo stilletjes zag staan Met haar slanke hals omhoog geheven Keek zij mij een ogenblik doordringend aan Onzer beide geesten leken voor heel even Vervlochten tot hetzelfde dierlijke bestaan Haar ogen leken door mijn…

Ik wou dat ik een vlinder was Uit mijn gespinde cocon zou ik dan kruipen Ik zou vliegen over het groenste gras Mij tegoed doen aan dauwdruppels die van bladeren druipen Ik wou dat ik een vlinder was Dan zou ik mijn vleugeltjes zo hard bewegen Dat aan de andere kant van de wereldas Een orkaan zou ontstaan met de zwaarste stortregen Ik wou…

in deze kleine gondel vol gedrochten boven de omgespitte dierentuin hangen op zoek naar het vogelbekdier dat spartelend zijn aquarium ontglipt. je had je eigenlijk een gedicht voorgesteld met herinneringen aan de bronx aan de caribische zee aan een creoolse uit de antillen: aan joséphine of aan napoleon daardoor - op elba had je willen naslaan…

aard van het beestje Moeder Aarde, herinner mij woordeloos te spreken met dieren, onze broeders, levend en stervend als wij alle beesten zie ik: de wezens met bont, wezens met vinnen, gevederden, vierpotigen, de kruipende wezens ik voel hun grootsheid samen met hen zing ik het lied van de schepping Titelgedicht…

De padden en de kikkers zijn vandaag bijzonder blij: de zwemles die zij kregen is eindelijk voorbij. En lieve juffrouw Roosje geeft iedereen misschien – al duurde het een poosje – een 9 of een 10.…

"het zit me tot hier" zei de kip zonder kop, "ik ben zo dood als een pier" en nam nog een slok.…

Een tor bewoonde al een poosje het hulsje van een lucifersdoosje. Totdat een koe een poot verzette en zo de torrenwoning plette. Het hele huisje uit het lood. De kleine tor, nog net niet dood, bewoont nu ietwat uit zijn hum een parallellepipedum. ---------------------------------------------- uit: 'Wis- en natuurkundelyriek', 2000.…

De wereld was van louter water de bodem trok en ook de maan Je stelde voor om te overwinteren ergens in een verre oceaan om ons voor later te bewaren als we uit elkaar zouden gaan…

Geen kop of staart meer te zien: een hoopje veren Geplet als deeg in een wafelijzer. Er is amper iets dat een weinig aan de dood doet denken, De naam oproept van een duif zo dun als een hostie. -------------------------- uit: 'Blind Vuur', 1995.…

Ik zeg je een stem die je legt in de nacht, een wolk om de ster die je bent en je glimlacht een naam. Zo stil in de nacht huilt dus kracht en zo koud is de maan in je macht tot je zwijgend inslaapt. ----------------------- uit: '(speling)', 2004.…

dat ik het verhaal kwijt ben dat ik opnieuw moet beginnen ik was de weg kwijt maar begin het terug te vinden kom terug als een waterrat zwemmend in het verhaal als een vis in het kanaal en zwiepend met z'n staart onder de brug door en dan eruit stappen als een rep- tiel, wegvliegen al flapperend als een wat vreemde vogel weer…

'k Ga blootvoets door zand van duintoppen bij de waterkant. En ik zag beneên, dicht bij bruin verpulverde blaren getij bedaren, gentianen en ’n drieteenstrandloper. ’t Is ook al stiller, later in ’t seizoen, een hazenkoppel onder braamstruiken bij wilgen grijsgroen. En heel gedwee zag ik dicht bij zee boven bij ’n duinpan bij het vervliegen…

Vlinders sterven Storten in het water Die niet naar karkassen Maar bloemen ruikt De zee gevoed Door schepselen Mooi als engelen Schreeuwt in wanhoop Witte schuimkoppen razen en bulderen Terugwaarts Omarmt alles in zijn koele woede Berusting Gadegeslagen door Vliegende creaturen Die aan de hemel Zijn getijde volgen Verworden…

Met een lichte mate van onverschilligheid haar voor het gezicht wegschuiven Kussen tot je naar adem hapt aan een goudvis doet denken schubben tot oneindigheid tellen De mens terugbrengen tot een holbewoner, die uit verveling beesten kleurt op de muren van een grot in Zuid-Afrika waar af en toe nog Hottentotten komen In de…

Al die kleine grijze mussen in de tuin, hoe ze dapper gravend vechten en naar eten blijven zoeken. Op geoogste boerenvelden en in edele puinen van arduin nemen zij met alles hun genoegen. Naar waarde weten zij te schatten volle halmen met gele rijpe granen verloren en achtergebleven op het veld. Als je wat langer naar hen kijkt.. op wijde…

koude mistnevels ademen de bomen wit de winter trekt een bontjas aan ik ook maar dan nep!…

Een koud gevoel in de winter de ijzige zee vriest dicht troostloos smelt niet waar het ijskoud water bedreigt de toekomst van de noordpool. Blik op het noorden volledig uit het evenwicht. IJsberen de grootste zoogdieren ter wereld schuilen ingegraven in het pakijs, hier en daar verloren gravend wild en vrij en onafhankelijk zijn zij…

Joho, hij was luid zingend onderweg En vrolijk rinkelden de kleine klokken Voor aan zijn slee, door rendieren getrokken, Maar toen had onze brave Kerstman pech, Want door een stel gewapende malloten Zijn al zijn trekrendieren doodgeschoten.…

In het noorden een stille tocht de rook trekt als nevel voorbij de zon breekt door en kan best samengaan met hoogwaardige magische natuur en alles wordt weer licht. overwinteraars door de grote diepte uitgeput de wintergasten moeten kunnen rusten ongestoord word gewandeld, gefietst tevens in het winterparadijs waar voetstappen in…

De kracht van de natuur verbijt haar angst, in elk woord ligt ongekende kracht gruwelijk moordend. Huilend, voel ik de zachte wolvenvacht. Terwijl hij, die voor mij staat, danst en speelt met blakende vuren, de groene ogen staren fel, zinderend en met vraatzuchtig hese stem, zijn vreugdevuren verwarmen, en mij doden kon, mijn hart opetend…

Zelfs de haan kraait niet En zit op stok Warm tussen de kippen In het te kleine hok Een slimme haan Die begrijpt Dat mensen het liefst Naar bed willen gaan Om te kukelen is het te koud Een sneeuwlaag dik Bedekt het dak Hij vrijt nu liever op z'n gemak Alle dieren Groot en klein Kleumen van kou En houden ook van zonneschijn…

de mol graaft zijn gang maar als de boer zijn hoop slecht moet hij zich bergen…

dubbel glibbergroen duikt de koude modder in kikkerdril op komst…

gakkende ganzen ritsen hoog in het strak blauw de hemel open…

zand stuift duinen top meeuwen krijsen tegenwinds al bollend leun ik…

L am en kalf E et men N iet T ot ze E cht dood zijn…

nek aan nek geringd koeren twee Turkse tortels samen de lente…

met complexiteit, die met gratie geweien dragen over de bosbodem rennen grote, trotse hooggeplaatste dieren, sterfelijkheid van een korte periode.…

vlinder dagpauwoog warm je hart met bloemenzoet nectar voor de nacht…