Alle inzendingen over dood van een zus

De blik in haar ogen de warmte in haar stem de half opgedroogde babykwijltjes op haar troostschouder van zwarte wollen trui vertellen me mijn zus is moeder…

In liefde opgedragen aan Hennie Dagenlang had ik je hand vastgehouden, Om je tot in de eeuwigheid niet meer los te laten - Ik weet, het was tegen beter weten in, Zoals je weet geeft liefde niet zoveel Om het verstand - Want bij het ingaan van de vijfde dag Moest ik je loslaten, je toch laten gaan, Naar je eigen horizon…

Plaatsen die we ooit hebben bezocht worden in onze ziel verankerd. Mensen waarmee we ons verbonden voelen blijven ademen in onze herinnering. Mensen waaien waarnaar de wind het wil. Omdat momenten tijdloos zijn. Onmogelijkheden mogelijk. Ruimte grenzenloos. Stilte stil.…

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

'n begrafenis is 'n optelsom van hoe je het gedaan hebt tijdens je leven hoe geliefd je was je werd gewaardeerd als buur, collega, vriendin, want er is geen tijd voor onmin oud zeer is voorgoed onder 't tafelkleed geveegd en je weet 't niets dan goeds over de doden tranen worden geplengd anekdotes worden opgehaald want je was zus…

dood al in haar moederschoot de andere zus zet op dezelfde dag haar tweede kindje op de wereld, met een snik en een lach hoe zwaar is dit voor iedereen verdriet en blijheid wisselen elkaar af voor menigeen…

altijd ('//) 'xx je grote zus…

je grote zus ik hou van jou…

het is op het is gedaan wij rijmden woorden onder de maan mischien komt het ooit terug zomaar een dag tot dan mijn zus een knipoog met een lach dag…

Tot as vergaan Ben je, liefste zus Die ik me ooit Had kunnen wensen, Wat zou ik vurig Willen dat je Als een feniks Uit de as weer Op kon staan, En voor eeuwig Kon blijven bestaan…

En al was ze haar zus dankbaar, Haar hoofdhuid deed een beetje zeer.…

aan een tafeltje En worden we vriendelijk Gevraagd of we gaan voor De bal gehakt, dan wel Voor het procureurlapje - Ik heb geen idee wat het Kan zijn, maar kies toch Voor het laatste, en voel Dat het voorlaatste leven Langzaam uit deze zaal Verdwijnen gaat - De dood wacht…

Wassen en watergolven zegt haar grote zus na twee knipbewegingen blikt in de spiegel een heel ander kind met kloppend hartje volgt ze elke handeling de bruin gegolfde bundeltjes niet uit het oog verliezend met dansend korte haartjes verlaat ze kijkend naar haar zus de stadse kapperszaak het plastic kokertje trots in haar hand geklemd…

De dood neemt een prominente plaats in bij Op 1 de dood schuift elke avond aan tafel bij Op 1 “De dood” zegt u?? “Neen ik bedoel de kist niet die van Evangelische Omroep maar van alle gezamenlijke omroepen" de kist zo mooi vormgegeven en in de tafel verwerkt van Op 1…

Een heel aardig meisje in Bagdad Lag met haar vriend in een hangmat Hij zei:"Ik hou van je zus." En gaf haar een kus Toen vroeg ze haar moeder: "Mam mag dat?"…

De bedreiging van de wereld De aarde, de zee, de lucht Ligt zo aan de oppervlakte Is zo aanraakbaar Zo voelbaar Denk aan de zo bedreigde insecten, De dieren aan de Noord- en Zuidpool, De bomen, de bossen, ons groen Dus ook de bedreiging voor de mens Voor mij, voor jou, voor ons allen Anneke Mieke Krediet, beeldend kunstenaar Heeft het…

Mens die schepping is En in wie de grondtoon Van de liefde hoort Door te klinken - Te zeer naar de ogen Gezien en met alle Egards opgevoed in Grenzenloze vrijheid - Tot ondersoort verworden Bij de beesten af…

Als de rododendrons bloeien bij "Amarant", als het seizoen is gekomen dat ze hun majesteitelijke pracht tentoonspreiden: lila, paars, roze in het landschapspark bedenk ik hoe je leven is geweest: bitter, verscheurd, getormenteerd en dan betreur ik je betreur ik jouw leven, jouw lot en kunnen de bloemen die jou eens zozeer troostten; kan jouw…

de ligusterhaag kort geknipt de populieren op een rij de doden zij aan zij de ijzeren ingangspoort het loodzware hek aan kettingen vastgelegd de brede hoofdingang de oude zerken gerestaureerd Of verlaten en verweerd de kapel gewijd aan Jezus lijden achter een gesloten traliehek zijn bloemen voor het kruis gezet het gazon dor en…

IN MEMORIAM HENNIE JONGBLOED-WEGGEMANS * 15 maart 1937 + 19 april 2013 'k Heb je vandaag Laten gaan, liefste Zus die zo lang ik Me herinneren kan Bij mij geweest is, Zus die zich zo vaak Gelijkertijd mijn Moeder voelde - In liefde laat ik Je vandaag gaan Naar de overkant Van deze oceaan Waar de hemel zich Probleemloos…

Met grote stelligheid bij hoog en laag beweerde hij dit en dat zus en zo belangrijke zaken waarover men niet zwijgen kan dus sprak hij op luide toon tot eenieder het zwijgen ertoe deed.…

Een feestje van mezelf of van mijn zoontje Ik heb daar dan mijn zus ook heel graag bij Er moet iets spelen tussen haar en mij: Geen mail, geen brief, whatsapp of telefoontje Als u haar ziet, zeg dan dat ik haar mis En vraag ook alsjeblieft of er iets is…

Ik vind een foto hier doet mamma vast plezier ik sta met zus erop papa weer niet Waar was hij toen toch heen kinderherinnering doe hem de groeten maar als je hem ziet…

rode rozen zomaar vielen op de mat hoort de postman zingt weg Ik geef je ’n roosje mijn Roosje Conny Vandenbosch Negentien zus en zoveel Alles vergeelt gaat dood Alleen de klank Die blijft Weisst du die Rose, die Du mir gegeben?…

En de tiktak kan slaan bovenlangs op de metronoom En de tiktak kan slaan Langs een traagzame slinger onderlangs, van de klok Het is toch altijd de zeef waarin mensen zijn uitgelekt naar de dood.…

, lieve zus tot de volgende klus…

Oude verpakking in het zelfde cadeau We zeggen zus maar we bedoelen zo De ruimte afreizend verlegden onze grenzen hebben wij het toch gered alleen en niets meer te wensen…

baart met doorgegeven leven het onbetaalbare bezit tot kostbaarst herfstjuweel zo tot leven bewogen geven de vleugels van jouw bestaan jacqueline – jouw mama en patrick – jouw papa geluk een nieuwe naam boaz antonie sebastiaan lieve boaz dat jij groter mag groeien in de kracht die in jouw naam schuilt samen met noa – jouw grotere zus…

Die dode zonen hebben ook een moeder die rouwt, maar ach, dat mens is vast een loeder.…

Mijn liefde voor jou hoe vertel ik nou dat ik samen wil smelten tot één persoon geen overleg meer aan een oogwenk genoeg op het zelfde moment elkaar verlangend zelfs ziekten delend voelend elkanders pijn maar vooral voor altijd tot in den eind samen gelukkig zijn Helaas mijn liefde was te sterk nu is Jezus jouw enige vriend…