Alle inzendingen over dromen/verlangen

En vreemd: half smart half liefde zijn, maar ik ben toch aan die gevoelens trouw Ik ben van mijn verlangen ziek, ben zonder jou.…

De parfum die je draagt ruik ik nog immer als is het lang geleden dat je simpel bij me was De warmte van je zijn en de kou van je huid - hoe hou je het uit – Samen zijn is zo fijn Je armen en de lange benen een navel als kersje op je buik hoe zou het morgen zijn als ik weer je parfum ruik?…

kan iemand me vertellen, of dit ooit overgaat, dit eindeloos verlangen.. alsmaar weer die pijn.... soms denk ik terug, aan zoveel mooie jaren, aan alles, wat ik ooit achter liet, zijn herinneringen alles wat ik kan bewaren, dit eindeloos verlangen, verlost me niet.....…

'ns niet naar minder maar verlang juist eens iets meer naar jezelf…

Liefde kan niet altijd vanzelfsprekend zijn, maar je blonde haren doen me dromen. Geef ons eerst de tijd om wat te leven, verlang zo naar die eerste kus die toch zal komen. Bezegel die verliefdheid op jouw lieve lach, zodat niemand anders dit ooit weten moet. Misschien zeggen wij dan op een dag, dat jij mijn ganse leven zweven doet.…

Je kust me zachtjes op mijn voorhoofd ik kus je terug op je lippen je trekt me teder tegen je aan god, wat voelt dit aangenaam Ik kijk in je warme ogen en zie er de liefde weerspiegelen mijn hart slaat op hol mijn ziel voelt zich vrij Het branden van binnen de lust opgewekt door jou ik sta in brand ik stijg naar hoogten hoogten ongekend…

Dronken van verlangen Tollend op mijn benen Nuchter in een klap Nu je bent verdwenen De vraag is of je terug komt Het antwoord ken ik niet De toekomst brengt de waarheid Het heden alleen verdriet Ik zoek alleen de warmte En jouw armen om me heen Dan pas kan ik zeggen Ik ben niet meer alleen…

Langzaam lost jouw gestalte op in mist De roep naar vergane tijden valt zo op Weet je nog, jij het meisje, ik jouw pop Jij was mijn alles of heb ik mij vergist Terugkijkend had ik niets te zeggen Blijkbaar tijd mijn gedachten te verleggen…

Wakker worden in de hel Die gisteren heet Mijn blindheid Veroorzaakt door de schoonheid van jouw licht Helpt mij uit bed Woorden galmen op de plek Waar ooit mijn hart gezeten heeft Stiekem stopte ik 't in jouw tas Je hebt het niet gemerkt Achteraf gezien Had ik beter Je tas hier kunnen houden Dan kwam je misschien terug Ik wacht…

brandend verlangen smeulende onrust dampende woorden vurige strijd heet is de adem van kokende sappen warm in handen bevroren in tijd geef mij de zomer de zon en de stranden de zwoele verliefdheid van twintig jaar jong zand kruipend plakkend op schurende lijven parels van zweet als eeuwige bron…

Waar wolken elkaar raken vliegen uren van verlangen langs aderen van eenzaamheid en treuren om wat is geweest sterren raken grijsgrauwe luchten, schijnen schitterend licht langs de avond op weg naar een nieuwe dag gehuilde tranen verdwijnen in geopende armen waar gevlochten vingers elkaar vinden in glimlachend samen…

kan fijne dromen verzinnen In ’t pikdonker aan je denken, dan mijn tranen laten biggelen Jou wel al m’n liefde schenken maar mijn leven aan diggelen…

Dwaas om te verlangen Naar jouw kus Dwaas om te jagen Naar jouw beeld Maar het hart hongert Naar een handvol Zachte woorden troostend Uitgestrooid over de stilte Je kijkt me na Maar zwijgt in alle talen En nog dwazer dan dwaas Groeit de stilte groter…

Zoete kussen trekken een spoor over het naakte lichaam Huivering, de wind streelt mee door het open dakraam Twee lichamen gaan tesamen op in het ritme van de nacht Vurig verlangen in harten gevangen in passie tot bevrijding gebracht.…

Om meer te doen dan louter liggen staren om vat te krijgen op dit tijdsgewricht leg ik wat woorden vast in een gedicht als poging om de onlust te verklaren maar leven in een vers stuit op bezwaren vandaar dat ik mij anderszins verplicht en mee zal trekken met het wijkend licht tot in de eeuw die dichters mocht ervaren een eeuw waarin blank…

Wegdromend in de ramen over iedere avond vol plezier de heldere nachten en een ongekend verlangen telkens maar weer telkens opnieuw 'het' verlangen.…

Het oneindige verlangen Rust is geen gegeven Door belevenissen bevangen De eenwording is het streven Zoveel meer dan alleen het leven Een gegeven zonder rangen Een wereld zonder belangen Onvoorwaardelijk blijven geven Een verloren strijd Een gevecht zonder eind De waarheid die men mijdt Gedrag steeds ondermijnd Tot elke compromis bereid…

vriendschap niet Mix dit samen met een gram teleurstelling En bak een taart vol gevoelens en verdriet Versier hem met een toefje verlangen En wat kleine stukjes zomaar vergeten Snijd er een lekkere grote punt vanaf Weg met die emoties en smakelijk eten!…

Je durft geen stap te zetten, in het doolhof van verlangen. Angst zal jou beletten, om mijn passie te ontvangen...…

voelbaar naakt sta ik in de ruimte en kijk naar de man die voor me staat ik herken hem uit de sprookjes, die mijn moeder vroeger voorlas enge verhalen die altijd op een bloeddorstige manier eindigden en waar ik steeds naar verlangde net zoals ik nu verlang naar de man, die op het punt staat om me op te eten hij kleedt me uit met zijn…

De leeftijd verstrijkt maar soms wil je door omstandigheden even terug naar kindertijd stiekem zieker simuleren warme handen van moeder genezen strelend door jouw haar langs je rode wangen en pa onbetwist de sterkste liefste man kus op linkerwang kindertijd stil verlangen.…

Er is een stil verlangen dat groeit met iedere dag, ik heb je nog nooit gezien maar begroet je met een lach. Er groeit nu digitaal een band tussen twee hele mooie mensen met ieder hun eigen verleden maar dezelfde toekomstwensen.…

tussen ons ligt de leugen te slapen nog lauw onder de geur van het laken je ogen vertellen een ander verhaal dan de weifelende woorden van je ontklede taal ze verschuilen zich in haperend huilen getemde tranen als zachte wapens van pruilen maar je vingers verlieten reeds lang als vreemdelingen mijn oevers van verlangen vragen onder een…

als tranen vloeien over jouw wangen zie ik parels van verlangen langzaam in je ogen groeien behoedzaam zal ik ze polijsten laten glanzen in het licht als regenboogkleuren ze zullen je verzachtend sieren dan zal ik je bewieroken met bevrijdende geuren…

vrij komt door muren heen laat zich niet bezetten ik ben in jou niet omdat jij het wilde of vragen zou ik weerkaats in jouw spiegel een stukje hemels blauw soms gaat licht zijn eigen weg laat zich niet vangen of vermengen door wat Ik zeg maar begeleidt ons wel met verzoenende gezangen handen kunnen het niet grijpen dat onbegrepen verlangen…

Jij verheft jezelf onbemerkt over me heen. Het duister – onze bescherming. Voorzichtig, spreid jij je benen, jouw lichaam leunt met het hoofd zinkend naar achter. Jouw gesloten ogen – een teken van genot. De stilte was onze taal. En ons beider ademhalen. Zij sprak de opgekropte verlangens en nuttigt onze wensen dolend in de lucht.…

in de golven van de storm verdrinken om dan te sterven op een strand de onbereisde kust van het beloofde land als een roerloze reiziger met aangemeerd verlangen…

Soms zit ze naast hem zo ineens vanuit het niets fluisterend in zijn oor streelt ze lieflijk zijn wang als warme wind dit verre elfenkind en hij voelt haar zilveren huid zo tastbaar dichtbij als slaap niet meer komen wil zijn tengere lijf rilt de koude voorbij verlangt naar betoverende dromen…

koud is de kleur die mij nu nog bedekt het raakt soms zo diep die blik van staal maakte mij zo klein toen ik je riep met mijn ogentaal o, ik heb weet van mijn dromerig verlangen woorden slijten dan droog de lippen jij hoort niet mijn liefdesgezangen wilde zo intens graag dat je mij ongevraagd begreep maar mijn duiden is traag…

Geen gevoel is meer veilig Geen gedachte kan ik kwijt Zonder aan jou te denken Ik zie je overal zelfs in men dromen, Me afvragend of je ooit naar mij zult komen. Of zal ik achter jou aangaan, Of ben ik dan te ver gegaan. Geen idee, geef me een teken een signaal, Iets wat ik begrijp, mijn taal.…