Asiel voor een verlangen
tussen ons ligt de leugen te slapen
nog lauw onder de geur van het laken
je ogen vertellen een ander verhaal
dan de weifelende woorden van je ontklede taal
ze verschuilen zich in haperend huilen
getemde tranen als zachte wapens van pruilen
maar je vingers verlieten reeds lang
als vreemdelingen mijn oevers van verlangen
vragen onder een voile, schuchtere emigranten, vertrokken
voordat antwoorden de deur daverend dicht trokken
misschien reis jij ze binnenkort wel achterna
een vergeten briefje verdwaald in een stoffige la
onthult mij meer dan het nachtgewaad
waaronder je doet of je slaapt
Geplaatst in de categorie: liefde