Alle inzendingen over dromen/verlangen

breek het glas scherven sturen lichtsignalen in de taal van bloed vampieren zoeken en verstaan het onderbreken van de schaduw donders goed hangen aan de keel drinken je gedachten halen krachten uit het pulsen van je hart het ogenzwart verkleurt tot lijkenwit en echoot het gebeuren van de zieleoverdracht leeggezogen zwerft…

slaperig schuif ik mijn horloge -een analoog geval- onder het bed het zal mijn tijd wel duren in mijn droom geuren vastgeroeste stoffige uren tot Nox verschijnt godin van de nacht zwijgzaam giet zij de wijzers in lood terwijl ik zweef in stilgevallen tijd…

ik huis in pluizen wol hoor het oeverloos gemekker ze maken me steeds gekker en ratelen me horendol woorden dansen op de hei een lied dat niemand ziet of hoort, de melodie wordt in de wollen vacht gesmoord de kudde blaat en drijft gedachteloos voorbij verzamelt zich al eeuwig worteltrekkend in een rij makke schapen achteraan die…

genegenheid zal naar mij komen zelfs als mijn wereld al dood is ik moet mezelf bevrijden van mijn gedachten en alleen mijn dromen volgen waarvan alleen de ziel weet dat ze bestaan ik open mijn armen wijd en sluit mijn ogen mijn woorden vullen de leegte ,, ik word terug gezogen in een schaduw…

het schilderij is klaar een droom in perspectief de verte ingekleurd met wensen en verlangens je domineert de voorgrond en drapeert je schaduw in de rafels aan de horizon alsof ik ooit met jou begon, een grof penseel vol lusten, in streken die niet rusten je stapte plotseling in vertrapte de structuren en verbleekte toen de achtergrond…

jouw tijd maar nu drijf ik op rimpels water, lichtblauw getint alsof de hemel mijn glimlach bemint ja, ik ben ik, ik voel me bevrijd als ik terugkeer naar het stenig strand tril ik over mijn hele lijf door een trage kou doch je ziet mijn lach en woon nu in het land met de liefde waarvan ik hou ik teken deze verschijning in beelden van verlangen…

het nest was vol met leven en zo druk door herrie ben je naar de rand gevlucht in die stilte gaf je je niet bloot, je hechtte moeilijk, miste warmte uit de moederschoot je woont nu in je dromen met de wereld in je hand het leven is je overkomen ervaring scherpt je verstand je vliegt al zonder vleugels je wortels ben je kwijt…

je gezicht wordt mijn gedicht nog slapend in ontspanning de glimlach van een mooie droom zweeft rond je mond je ogen zijn gesloten open je trekken licht innemend en je armen nodigen de wereld uit tot een omhelzing ik zie je hart kloppen in je hals die zachtheid toont in lijn omhoog naar kaken die toch vastberaden zijn als dan…

wil duiken en verzuipen in je huid wegkruipen en de hel kortsluiten in genot want ik zit in je kop en niet op plaatsen die geschapen lijken voor intiem plezier ik ga je strelen met woorden die je hart doen bonzen en je bloed laat gonzen door de aderen van lust je passie is nog niet gesust na deze strofe ben je klaar en zijn je dromen…

droom de vogel die zijn vleugels spreidt het hart dat haperend klopt droom het blauw van de bergen jij die naar binnen keert droom aprilregens tijd die verdampt droom de bloesem-pracht die zacht op je haren valt droom de vogel…

Verlangen roept en draagt ons wachten, verlangen slaat en zalft elk mens, tot ver voorbij het diepst betrachten, doorbreekt het zelfs de laatste grens.…

Wat wekt het verlangen naar het opvullen van de schaduw schimmig spelend in het zicht grimmig wachtend op verduistering van het levenslicht? Wat doet het verlangen ontwaken naar het voelend lezen van een laatste gedicht?…

alles wat ik nodig heb doe jij in mij ontkiemen alles wat ik nodig heb zoek ik bij jou alles wat ik nodig heb ontkiemt uit jouw handen alles wat ik nodig heb vind ik bij jou nu jij in mijn leven bent alles waar ik naar verlang doe jij in mij ontstaan alles waar ik naar verlang zoek in jou alles waar ik naar verlang ontluikt uit…

Het verlangen naar liefde dat ieder mens in zich draagt Is het verlangen herkend te worden in zijn Zijn De tegenwoordigheid die je bent het tijdloze Ik Ben herkent zich in de ander Liefhebben is jezelf herkennen in iemand anders…

uit gedrevenheid schrijf ik gedichten die verlangen naar andere ogen... uit verlangen geef ik gehoor aan onweerstaanbare woorden onweerstaanbaar de taal van mijn hart die mij dwingt tot het schrijven van deze woorden…

Bij een voltooid leven is het verlangen naar de geboorte van de dood even verlangend als naar de geboorte van het leven maar om nu als kind(s) te eindigen gaat voor vele ouderen te ver!…

Intens verlangen doe Ik ernaar een rivier Te zijn - niet Geremd door Allerlei vermoeiende Beslommeringen - En zijn gewoon zoals zij: Te kunnen komen Zonder het verlangen Te blijven - en te Kunnen gaan zonder heimwee…

Vluchters verdrinken op weg naar de overkant -- van hun hoop, hun droom.…

op een Berg van Overgave door het Dal van Angsten omringd Mededogen zal de wolken vullen die de laagten vervlakken zal en uit het stof mijn driest herscheppen aan de wanhoop heeft ontrukt Als de Overgave wordt geslecht en zomerzon het stof verzengt resten van het nieuwe leven slechts contouren van de Angst Dit is nu mijn stoffelijk verlangen…

heel zacht kus ik het puntje van je neus terwijl er een glimlach om je mond verschijnt raak ik jouw lippen als een zwoel briesje even vlinderlicht aan zuchtend streel ik de kleine rimpeltjes rond jouw ogen tel de sproeten op je wangen tintelende vingers glijden langs jouw donkere tepels naar beneden ik voel krachtig opkomend verlangen…

Je ziet een voorland in je hoofd, een filmzilveren denkblad in lichtringen, sierstof in stormzicht, vlamflarden, fluwelen denkwee wat je handen niet kunnen vatten, dundoek over je ogen om je nog blinder te stemmen, woorden, die, uitgesproken, bruisend als natrium opgaan in het verlangen naar de heimwee die je nog nooit gevoeld hebt, naar de chromatiek…

langzaam zal tijd verglijden dag na dag in hervonden geluk waar liefde in mijn hart geslopen intense verlangens in nevelen hult lichte streling van zacht gefluister onthul mijn dromen die diep geborgen mij beloven dat de dag na morgen ontwaken zal in licht bevrijd van donkere dagen daar waar nevels in flarden vervagen en de zon in heldere…

Zweven op een roze wolk geeft geen onweer in gedachten grijs en grauw als regendruppels schrijf jij letters in blauw glas van een geel getinte toekomst mistig, wazig en onbeschadigd zul jij nooit échte liefde proeven als zilver goud wordt en ik jou lees voelt mijn lichaam de ijzige kou van een beschadigd hart waar rood door blauwe…

Liggend in elkaar verstrengeld hebben we alle tijd van de wereld elkaars warmte hebben we gevonden twee lichamen die passie delen Niets is mooier dan elkaar vertederen vertederen met woorden vertederen met daden minuten genieten van elkaar zonder enige haast Even is de wereld een paradijs Even is alles rooskleurig verlangende gedachten…

woorden van verlangen over het leven en ontwijken van de dood ze blijven komen ze houden ons niet groot woorden die vertellen over alles wat er is ze vormen de zin van het leven de woorden blijven komen ze zullen altijd leven geven woorden van verlangen en de stilte is een kunst de liefde wil maar blijven kussen vrijen tot diep in de…

Liefde kan niet altijd vanzelfsprekend zijn, maar je blonde haren doen me dromen. Geef ons eerst de tijd om wat te leven, verlang zo naar die eerste kus die toch zal komen. Bezegel die verliefdheid op jouw lieve lach, zodat niemand anders dit ooit weten moet. Misschien zeggen wij dan op een dag, dat jij mijn ganse leven zweven doet.…

Langzaam lost jouw gestalte op in mist De roep naar vergane tijden valt zo op Weet je nog, jij het meisje, ik jouw pop Jij was mijn alles of heb ik mij vergist Terugkijkend had ik niets te zeggen Blijkbaar tijd mijn gedachten te verleggen…

Wakker worden in de hel Die gisteren heet Mijn blindheid Veroorzaakt door de schoonheid van jouw licht Helpt mij uit bed Woorden galmen op de plek Waar ooit mijn hart gezeten heeft Stiekem stopte ik 't in jouw tas Je hebt het niet gemerkt Achteraf gezien Had ik beter Je tas hier kunnen houden Dan kwam je misschien terug Ik wacht…

Jouw mooie woorden komen niet overeen met de onuitgesproken waarheid in jouw ogen ik zie verdriet, wrok, pijn en opgedroogde tranen ik had het stukje geluk in jouw ogen willen zijn Mijn hart blijft geborgen in jouw handen bloeddruppels sijpelen door jouw vingers ze raken de grond en spatten uit elkaar 't zijn de tranen van mijn gebroken hart…

En vreemd: half smart half liefde zijn, maar ik ben toch aan die gevoelens trouw Ik ben van mijn verlangen ziek, ben zonder jou.…