Alle inzendingen over eenhoorn

Ja, een eenhoorn. Ik vlieg als een adelaar zo vrij. Goh, je bent in mij. Soms huiver ik en verschijnt een monsterlijk mysterie. Ik heb je echter lief! Dit is géén hysterie.…

te strelen en het zilt te zoeten Zacht hinnikend uw minnares te groeten Genietend wat aan poëzie te schaven Te gaan weer over niet geijkte paden Weg van de wegen die het gros verkiest Onder de blote sterrenhemel zwijgen Niet opgezadeld zijn met schop en maden Nog eenmaal horen hoe een dichtpaard briest Voordat het eenhoorn…

En achter elke muur zijn and're muren en nooit een eenhoorn of een bietebauw. En alle dingen hebben hier twee kanten en alle teddyberen zijn hier dood. En boze stukken staan in boze kranten en dat doen boze mannen voor hun brood. Een bos is hier alleen maar een boel bomen en de soldaten zijn niet meer van tin.…

De eenhoorn roept vanaf zijn berg, voor eenieder die het wil horen. Shamballah, Shamballah……… HET KRISTALLEN TIJDPERK IS GEBOREN.…

Zo las hij mij de aarde voor en ongerijmd begreep ik voor het eerst waarom de laatste tijd de eenhoorn mij natuurlijk opvalt in gewoonheid. ----------------------------------------------- uit: 'De wet van behoud van energie', 2007.…

Vanuit mijn diepste innerlijk groeit gegarandeerd nog eens de droom van de verbitterde cowboy, die wegrijdt de wijngaarden in, een op hol geslagen zeldzame eenhoorn, die verdrietig is, maar eens zal ik drinken uit een helder-blauwe zee, want niemand kent de teugelloze diepte van een hart dat nergens vrede vindt.…

.' Een griffioen in winterkleed, vliegende kameleons en vlinders die van kleur verschieten, elk gezicht een verre stem achter een waterval - ik schiet op eenhoorns in mijn slaap en bal mijn vuist naar het heelal. Soms droom ik een feniks die verrijst uit witte as. Ons leven is een schitterend soort toeval, een vergissing haast.…

Achter in je tuin hinnikte een eenhoorn en hij maande je aan om op zijn rug geruisloos en zonder ballast voorbij het tergende dichtersland te gaan.…

Een eenhoorn bij de Hondster, vergezeld van herten, brengen vreemde hunker naar verstaan en verten. Vanuit mijn opgebolde burcht van onweer, met eigen dichterlijke hand gekneed, daar flitst krakend bliksem van inzicht; melancholie verdwijnt nu zonder omkeer. Het is alsof de zon doorbreekt op een nevelige morgen, de zon in mijn hart.…

De eenhoorn en de wilde zwanen vervlakken reeds, van wit naar grijs, verlaten schoonheid mijn gezel in dit gevang van sneeuw en ijs. Een toverspiegel vol van tranen dwarrelt ook in scherven neer en hertoont mij duizend maal geschonden schatten van weleer.…

De prins wil en eist, alles moet perfect zijn, hij zal de koning worden, met de scepter van goud, de zijne is van zilver besmeurd met bloed van de oplossingen die hij bedenkt voor weer een omgekeerd probleem Sterk is zijn arm, zuiver het zilver de wereld een smidse en hamerend zijn hand De prins speelt de nar, hij lacht om de ernst van…

Als beginnend dichter had ik 'Eenhoorn' met oostindische inkt in mijn eigen handschrift boven mijn zolderbureau hangen, zwart, ik beaamde zijn voorliefde. Ik herkende toen zoveel in hem. Hij bleef mijn spirituele vriend en nu sta ik op het punt om via zijn muze een te worden zoals Christus Een werd met de Godin.…

waar ik ook ben, daar ben jij altijd In m'n hoofd, in m'n hart, ik raak je nooit meer kwijt Je reist steeds met me mee, naar landen overzee In elke boot of trein of arreslee Je houdt me op de been, nee ik ben nooit alleen Je zingt in mij, je maakt me vrij Je schrijft in mij, je dicht in mij, het kind in mij De vogel in 'n boom, 'n eenhoorn…

Avonturier luisterend naar twee ras Betweters die snelsonnetten vinken een Criticaster mierenneuker van geest zift muggen met lijf en leden koning op zijn eigen vitters-boeken-fuif ach zie daar de droeve Denker zitten naast de denkende Dichter vier bedachtzame handen in het haar hangend aan talige touwen de zwevende zangerige Eenhoorn…