Hartenkreten

hartenkreet (nr. 18.437):

kristallen tijdperk

Shamballah

In de vroege ochtendnevel,
staat de eenhoorn op een berg,
En de eerste zonnestraaltjes,
vangen speels een glimp op van een dwerg.

Een paradijsvogel met zijn verenpracht,
vliegt omhoog in de lucht.
Samen met zijn vogelvrienden,
verspreidt hij het gerucht.

Tussen de varens dartelen eekhoorns,
ze zoeken naar hun ontbijt.
Deva’s dansen hand in hand,
en gaan op in zaligheid

Het gouden ochtendlicht daalt nu,
op hun zijden vleugels neer.
Terwijl hun haren vrolijk dansen
op de muziek van weleer.

Bosgeesten verzamelen zich,
en je hoort de harten van de bomen slaan.
Ze verspreiden zo hun liefde,
en geven het ritme van de sferen aan.

Madeliefjes richten hun hoofdjes op,
vanuit het mosachtige gras.
Twee paar vioolblauwe ogen,
Kijken nieuwsgierig vanuit het struikgewas.

Dan is het stil………….
Iedereen houdt de adem in.
Er staat iets groots te gebeuren.
Dit is een nieuwe fase, een nieuw begin.

Een betoverende draaikolk ,
die uit het niets ontstaat.
En die na een poosje,
een fonkelende kristal achterlaat.

Shamballah fluisteren de Deva’s,
Shamballah fluistert nu ook de wind.
Het kristal is ongelooflijk krachtig.
en zo zuiver als een kristallijnen kind.

Bosnymfen dansen hun dans,
rond wat door hun wordt geëerd,
Want het reuze kristal is van de eindigheid,
in de oneindigheid terug gekeerd.

Zie vanuit de hemel,
schiet een zilveren bliksemschicht,
en deze activeert het kristal tot diamant,
en zet hem in het Goddelijk licht.

De eenhoorn roept vanaf zijn berg,
voor eenieder die het wil horen.
Shamballah, Shamballah………

HET KRISTALLEN TIJDPERK IS GEBOREN.