Netgedichten

netgedicht (nr. 45.500):

EEN LAATSTE MAAL DE TEUGELS LATEN VIEREN

Berijders die mijn leven vleugels gaven
Wat zou ik jullie graag nog eens ontmoeten
Vooral nu momenteel benen en voeten
Dienst weigeren, niet langer soepel draven

Mij met u aan een heldere beek te laven
Elkaar te strelen en het zilt te zoeten
Zacht hinnikend uw minnares te groeten
Genietend wat aan poëzie te schaven

Te gaan weer over niet geijkte paden
Weg van de wegen die het gros verkiest
Onder de blote sterrenhemel zwijgen

Niet opgezadeld zijn met schop en maden
Nog eenmaal horen hoe een dichtpaard briest
Voordat het eenhoorn wordt en op zal stijgen