Alle inzendingen over eerbetoon oom Jakob

Ik zie de sporen nog van oom die zijn tassen moest omgooien voor die hufters van het Duitse. Ik heb hem nooit meer gezien want hij is vast vermoord door die lastpakken van het Duitse. Ik kan ze wel rauw eten omdat mijn oom verdwenen is en niet meer dansen kan.…

Het maakt de wandelaar erop attent, Aan honderdduizend omgebrachte Joden Een eerbetoon, een visuele ode. Een klein, maar indrukwekkend monument. Je kunt er over vallen weliswaar, In Beilen krijgt men dat nu voor elkaar.…

P.Mondriaan (1872-1944) 't Mölnven zeggen ze hier ter plekke ooit op doek vereeuwigd door Piet Mondriaan misschien wel als een eerbetoon aan dit nog altijd fraaie stukje Twente…

. ------------- * = Meiboom: groene boom of tak rond 1 mei versierd voor iemands huis geplant (vooral van een geliefde) als eerbetoon. * = Joffren: juffrouwen * = naer: na * = Orpheus: kreeg door zijn muziek ook toegang tot het dodenrijk om er zijn vrouw Euridice uit mee te voeren.…

Of je nou fan of niet was, hij was eigen En juist door al zijn feilen zo gewoon Dus dat massaal bezochte eerbetoon Was heus zo passend als ie maar kon krijgen Bij leven zo ontzettend Een van Ons Trok hij posthuum zelfs volle stadions…

klaprozenrood op een dodenschrijn het kruisbeeld lijkt aanbeden verzuchtingen worden stil gehuild als lied naar het verleden het eerbetoon moet ongeremd de lach is niet gebleven glazen zerken breken niet bedekken slechts een leven…

We stonden op balkons of op de stoep, Als eerbetoon aan wie voor zieken zorgen, Voor hulpverleners, horeca en morgen Voor weer een ander cruciaal beroep. Ik denk dat ik vanochtend na het scheren, Voor al die klappers ga applaudisseren.…

Het is stil vandaag bij de uitvaart velen kunnen pas achteraf afscheid nemen van de doden alleen de vogels blijven zingen als eerbetoon voor het leven de lente kwam en ging maar de zomer overwon…

De stralende hemelplaneet die haar blote lijf verwarmde verdiende meer dan een eerbetoon een aandenken voor de eeuwigheid zo vrolijk speels in haar gedachten.…

In bed zei tante tegen oom: 'Het lijkt me niks, zo 'n autodroom.' Hij zei: 'Ik ga alleen.' Voor tante was de pret bedorven, want oom was in z'n slaap gestorven. Ze klaagde steen en been. 't Was jammer, dat z'n autodroom abrupt verstoord werd door een boom. Hij reed er niet omheen.…

langzaam loopt ze naderbij los van moeder krijg klei boordjes een plastic mesje erbij ‘wil oom een koekje maken’ vraagt ze zacht ik heb kus, neus ster en mondkoekjes gemaakt haar neus en mondje en ze stond voor me ‘het moet lijken’ zei ik ze lacht zo ook haar koekjes.…

Inderdaad, die zon zei zij en zachtjes wapperend verliet zij het plein Die zon, die op dagen als deze haar stralen dempte Als eerbetoon aan – Een ver verlaten vader die ook zonder woorden zijn kind kon kwetsen Men trekt zich heel wat aan zonder die zonnestralen…

Een postuum eerbetoon aan Daan de Ligt, Die afgelopen week is overleden. Daans houdbaarheidstermijn was overschreden, Wat op te maken is uit zijn gedicht. Een afscheid dus, precies zoals het hoort, Ook Daan de Ligt leeft in zijn rijmen voort.…

mijn oom had een hele dikke boom twee schommels een erf vol kuilen en kakelende kippen witte en bruine maar ’t mooist waren zijn varkens pasgewassen zeugen, biggetjes roze die knorrend een stuk zeep verslonden oom had niet alleen een hele dikke boom maar ook hele grote handen…

Geboren met een erg zeldzame kwaal bezoekt hij nu vele continenten om zijn mooie verhaal in te prenten zonder ledematen; niet ideaal Maakt zich niet meer druk om wat hij niet kan Dit is een eerbetoon aan een groot man! ...geen armen, geen benen, geen zorgen lifewithoutlimbs.org youtube.com…

Oom Karel niets vermoedend in een bootje bij Loosdrecht. Drie weken later was hij dood, niet meer vatbaar voor celluloid.…

Dit jaarlijks eerbetoon aan Driek van Wissen, Niet één poëet zou zoiets willen missen.…

Oom Ewwe in het hooggebergte, evenredig was de zware dag gedeeld, wat kan ik nader vertellen? Ik plak mijn kauwgom op de wekker. Zo, de dag is voorbij. Droom zacht, oom Ewwe, ook de vijand is moe, die monteren we morgen weer op. Lekker slapen nu, meld ik me later, met nieuws van de maan. Amen, ome Ewwe, amen.…

zo nu en dan kwam er op zondag een auto voorgereden verrassing of niet daar stapten ze uit de tantes en de ooms het jongste neefje was ook mee er zal getafeld zijn soep geurt lang na de ooms hadden het dan wel gehad legden zich gemakkelijk neer op het balatum de tantes deden hun plicht neef danste op de wagen wij lagen in…

Een droevige, maar ook morele plicht: Mijn eerbetoon aan Gerrit, dit gedicht.…

over vaderen is eigenlijk weinig bekend over moederen zijn boeken volgeschreven op Vaderdag ben ik eerbetoon gewend en worden mij als dank cadeautjes meegegeven als moeder over vader moedert en vader over moeder vadert is er niemand die verloedert wordt het optimum aan geluk benadert…

Bezoekt u eerdaags het Van Brakelplein Zorg dan het nieuwe bankje niet te missen Met daarop een kwatrijn van Driek van Wissen Mooi eerbetoon in ’t openbaar domein Maar ik moet zeggen dat het toch wel steekt Dat op die bank des dichters naam ontbreekt…

Oom is ook geen prater. Oom slijpt zijn mes. Ik ruik, we eten stamppot van rapen en het vlees is Tante dat vandaag vergeten?…

Wij maken er nog bij, als eerbetoon aan Vincent, die zichzelf een oor afsneed. Hetgeen de Deense weerzin mooi verklaart: één Euro is niet eens twee Øre waard.…

Gelukkig heeft oom agent ze zojuist naar huis gestuurd!…

Den-Adams appel Klok-huis zaad X(Y) chromosoom Waarlijks oom een zoon…

Er was eens een schooljuf in Heerde, die 'n voorbehoedmiddel negeerde, maar zonder condoom werd d'r broer toch geen oom, daar geen enkele man 'r begeerde.…

Als Kopland zingt van het trage land en lieflijk dicht van bomen en dieren, dan voel ik me vaak met hem verwant wanneer ik slenter langs droeve rivieren. Of neem dan verlaten huizen, een oog dat valt op behangpapier, gekruld door tijd en tochtige kieren een muur die fluistert van kindervertier. Een bank onder een appelboom, hoogzomer nu…

De dag dat ze mij ging verlaten. Vandaag is het zover, dat ik van mijn moeder afscheid moest gaan nemen. Een vrouw die alles in het leven gaf voor haar kinderen Niets was haar te veel de liefde en de warmte die ze ons gaf was altijd voelbaar Zij was de stuwende kracht voor ons bestaan, dat deed ze al toen ze ons negen maande droeg in…

Hij is keihard en toch is hij poreus Zo open van karakter en zo stil Bij regen maakt oom Zoab het verschil Hij fluistert leuk en druipt niet uit z’n neus Toch is er ook iets vreemds met hem aan ‘t handje ‘Hij laat geen sporen na,’ zegt neefje Jantje…