1190 resultaten.
Troost
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 142 ik kus de tranen
van de onzichtbare man
die voor mij staat
zijn grieven lijken
ondoorgrondelijk
of toch
de hemel breekt open
en kleurt het antwoord
langzaam blauw…
Verwachting
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 128 Je gulheid
wijsheid
blijheid
je kracht
wat men ook van je verwacht
je lacht.…
Lichtdruppels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 ik zie wat ik wilde zien
de eeuwige flonkerende diamant
die zich vormde in ruwe eeuwen
ieder facet de geslepen glans
geen verkrampende duisternis meer
alleen lichtdruppels op mijn stenen
bloesemwoorden waaien in najaarswind
oneindige zonneschijn op lijnen
geen vogel vlucht meer
niet de geijkte paden
de schaduw leeft niet in de nacht…
STRATEN EN STRAATJES VAN ZUTPHEN
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 154 Ze vullen
de gaten
dichten de gaatjes
In de straten
en straatjes
van deze Hanzestad
Ligt te blinken
aan 't water
in vroeg lentelicht
Ik vervat
de IJsselstad
in een gedicht
geniet
vooraf
met mijn ogen
op Zutphen zicht.…
TUIN....
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 198 Een hof,een tuin
onkruid,kruiden
kruipen door en langs
groene grond
Ze geuren
na een zomerse bui
na mist,na dauw
door zonlicht aangeraakt
Ze maken het
...bont
een overvloed
aan bloempjes,bloemen
Niet allen
ken ik bij naam
kan ik
zomaar benoemen
Door de Schepper
zijn ze
voor mijn oog?
mijn neus?mijn vingers?
gemaakt.…
Gezanten... van kleur en licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 Nog fladdert
kleur
tussen bloem en blad
blad en tak
Door een wak
in de wolkenlucht
schijnt mager
de zon
Valt
het schamel licht
op een spin
die z'n web spon
aan de rand
van het dak
met de regenpijp
verbonden
Vlinders?
ze zijn naar
elders gezonden
gezanten zijn 't
van kleur en licht.…
Amsterdam....het Mekka.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 235 Je zoekt
je hele leven
je hele leven
lang
Vaak ben je
bang
bang voor
het boze?
Levenslang
bang
voor het kwaad
in de mens
Op straat
in een steeg
op het pad
langs de baan
Je hult je
in een harnas
verbergt je
in het zwart
want bang
voor hen
die uit de maat
lopen
Een andere
levenswandel
gaan
of maken
Vuurspuwende…
Festijnen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 98 Een woestijn van woorden
waar iedere korrel anders uitgesproken wordt
ze liggen daar, hoe kan het ook anders,
als los zand aan elkaar
ze worden ieder de wereld ingeblazen
zullen zelfstandig verder razen
en maken de mooiste refreinen
op allerlei dubieuze dan weer reuze festijnen.…
Leegstand....
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 149 Ze staan
leeg
badder-en zwemseizoen
nog niet begonnen
Zon heeft
de aarde
met prille lentevingers
aangeraakt
Ze vragen
om
wielen
wielen van fietsen
Kijken uit
naar fietsers
die een rustpunt
aan deze plas zoeken
Binnensmonds
even vloeken
want ze staan
er nu wel:
onbewaakt.…
Blauw
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 180 ik doop mijn ganzenveer
in een inktpot vol tranen
waarmee ik verzen schrijf
in de blauwe winterlucht
over hoe we samen dansten
ondanks het hebben van
vier linker benen
zwierden en zwaaiden we
niemand dacht aan later
want al wij hadden was het nu
twinkelende ogen, jouw koude
handen warmend in de mijne
samen opgaand in een sterrenstof…
Oorlog in m'n kind?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 207 Kind...
ik wil oorlog
uit je hand
trekken,kom
Kind....
kijk niet om
het verleden
vol vete,strijd
Weet....
dat ik
daaraan dagelijks lijd
steken in m'n hoofd
Weet...
ze hebben
-bij herhaling-
de vrede beloofd
Maar...
voelden noch schuld
over bom noch granaat
over wonden noch dood
Kind...
ook in jou
zit al oorlog
want…
geluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 geluk is kostbaar
geluk is breekbaar
koester de dagen
waarin je je bij vlagen
laat drijven op
het ongrijpbare gevoel
dat geluk heet…
Aarden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 78 Kronkelende wortels in de aarde
zoeken naar dat wat vruchtbaar is
Veranderen in diverse soorten grond
dat wat zichtbaar is doet onecht aan
Buigzaam zijn de wortels in de bovenste laag grond.
Los zand voldoet slechts
wanneer de zon van boven voedt,
de dauw het zichtbare aait en stralend licht voor een glinstering zorgt.
Schemer vervaagt…
Naak ik iedere morgen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 532 ze braken in
hoorde de sloten kraken
van mijn afgeschermde dagen
in het leven hier
had de muren
zelf gesteend
gehouwen uit gevoel dat
daglicht niet kon dragen
want spoken uit de nacht
wisten het stollen
van de specie jarenlang
nog te vertragen
ik fundeerde
met mijn twijfels en
een veel te grote mond die
constructie bleek ook…
Armen Ziel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 87 Kijk ze gaan en
kijk ze staan.
Hand in hand of
hand in zak
Hand aan arm,
soms één,
soms twee.
Soms fier en sterk,
soms nonchalant.
Soms dapper
als een wachter.
Soms treurig,
slap,
of zelfs verlamd.
Soms goed verstopt
in zwart of rood.
Soms naakt en vrij,
de schil ontbloot.
Maar staar je niet blind,
op bot en vlees en pees.
Want noch…
in vino veritas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 116 je schonk me grote glazen
mooie volrode wijn
we dronken en genoten
maar gelijk de bodem
kwam jouw waarheid
de nasmaak was wrang
en ontnuchterend
maar verhelderend
ik sta weer op twee benen…
Weg
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 108 Wegwijs
ben ik er niet
ken er
bos en akker
Waarop mais
de overhand
geluk tot
in de kolf
Hier geen korenwolf
wel haasje-over
die haken slaat
en er vandoor gaat
Wegwijs
ben ik hier niet
rechtdoor? afslaan?
mijn weg.....
hoe..te vervolgen
met wie raak ik
aan de praat?
over de weg....
die naar Rome gaat?…
Ark van Noach
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 516 Ark
Hier
voel ik me
in een ark
de lucht, de zee
Voert me mee
door duister
over sinister baren
het is er varen...
met mezelf
als baken, kompas
'k weet me
onder daken
Bedekt door
dak,deken en laken
al is het....
met 't hart in de keel.…
Weg
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 154 Ik zal
mijn weg gaan
mijn weg vervolgen
de bocht in gaan
Misschien
uit de bocht
vliegen
niet jokken, liegen
Ik zal
mijn pad gaan
boos soms
zelfs wel verbolgen
Want het pad
blijkt niet
altijd geeffend
.......vrij baan
Zon noch maan
zullen
'n onbegaanbaar pad
...immer verlichten.…
Onbezet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 182 Het bankje
is nog onbezet
het staat er
als een invitatie
En ik ga
op de uitnodiging in
want zonlicht
heeft haar koelte
verdreven
in m'n benen
zit te weinig leven
om door te wandelen
langs het herfstig pad.…
Geamputeerd
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 240 In de doorwaakte nachten
was de liefdeloze leegte
schrijnender dan ooit
geamputeerd
van mijn demente maatje
huilde in stilte mijn gewonde hart
de innerlijke kracht die ik eens bezat
werd mijn grote kwetsbaarheid
want in de schuchtere ochtend
voelde mijn kussen nat…
Angst psychose
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 37 is er nog
iets echts
dat je kunt
vasthouden
voelen of het
warm of koud
is er iets dat
communiceert
contact maakt
ons het gevoel
geeft dat we
leven en nog
steeds bestaan
vooral het
weten dat wij
niet alleen zijn
die angst is
een psychose
aan het worden
te horen en
zien in alles
om ons heen
dat steeds meer
aandacht vraagt…
Eeuwig verlangen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Versluierd in saffierblauwe zijde
dwalend in schijnsel van halve maan
spelen broze vingers met licht
rapen droomgedachten bij elkaar
Een stilzwijgend
eeuwig verlangen brandt
diep binnenin haar getergde ziel
Zilveren tranen
verdwijnen in het maanmeer
dat al haar geheimen kent
Zij knielt in dit stil gevallen landschap
strooit rozenblaadjes…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 121 Ze kuste m'n hoofd, neus en wangen
blies wat door m'n haar
kreeg een stil verlangen
m'n hoofd niet te bewegen.
De tranen die zich een weg baanden
langs m'n kin en verder neer
droogden onderweg zodat ik
telkens weer
dankbaar omhoog keek.
Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
Onder elke laag gesnipperd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 80 Laag voor laag gepeld
bedolven door emoties
verbrokkeld het zicht.…
Glorie
gedicht
3.0 met 8 stemmen 2.737 Het is weer helemaal genieten. Zo
zou het altijd moeten zijn: licht
en vredig dus, alsof alles ineens
voor altijd en nooit weer is. Geen
lengte van dagen, geen gevoel van
weg te moeten en te huilen. Nooit
gaat meer iets voorbij.
-------------------------------
Uit: 'Klein Diorama', 1974.…
zag jij misschien
gedicht
3.0 met 20 stemmen 8.305 ... zag jij misschien dat ik naar jou,
dat ik je zag en dat ik zag hoe jij
naar mij te kijken zoals ik naar jou
en dat ik hoe dat heet zo steels,
zo en passant en ook zo zijdelings -
dat ik je net zo lang bekeek tot ik
naar je staarde en dat ik staren bleef.
Ik zag je toen en ik wist in te zien
dat in mijn leven zoveel is gezien
zonder dat…
En in de schemering
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.648 En in de schemering zong
de uil zijn blues; veel
van ook zijn verdriet
was al geweest, zijn droevig
lied kwam immers uit
zijn hele lichaampje en niets
gekunstelds was er aan
het werd door niets
gestuit - zo hoort muziek
te zijn: voluit, een druppel
die je dorstige, je uit-
gedroogde ziel
in zich opzuigt.
------------------…
Ogen zijn liefde
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 204 Als ze dicht zijn, stralen ze nog eindeloos
Als ze open zijn, alle boosheid in de wereld machteloos
Als ze opzij kijkt, voel je nog in hen gezogen
Als ze helemaal niet naar je kijkt, zie jezelf haar ogen
Haar ogen met die schitterende blauwe kleur
Het is als in een tuin met een zoete zalvende geur
Haar ogen zijn twee versies van het perfecte leven…
Uitnodiging
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 149 Twee stoelen
werden snel klaar gezet
koffie later...
met 'wat' erbij
De zon
zou ons
-na de plensbui-
weer gaan beschijnen
Gek ben je....
op zoete koek
met vlakken
blij met lijnen
Je blik
rustte op de koek
'n ster misschien?
kon je er in zien
Was het niet....
op dit terras?
dat ik je plots
op m'n schoot trok…