67 resultaten.
Postscriptum
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 GEHEUGEN SPREEK
Verzinsels en sprookjes
Verdraaiïngen ook
Echt lekker stel
GEHEUGEN SPREEK
Dat jullie in mijn plaats
Het archiveren
Moeten laten
GEHEUGEN SPREEK
Dat jullie als vervang
Niet ruïneren
Echt slechts praten
GEHEUGEN SPREEK
Jullie waarheid spreken
De leugen voorbij
Gladgestreken
Vuil bekraste harten
Open deze fair…
Jan Modaal
netgedicht
4.0 met 55 stemmen 1.173 Niet superschoon maar ook niet vies
Geen dogma en geen Rudolf Steiner
Geen vrolijkerd maar ook niet triest
Geen grote eter, ook geen kleine
Geen waaghals op het slappe koord
Geen laissez faire, geen extremist
Van Ajax en van Feijenoord
Heeft hij nog nooit een goal gemist
Zo leeft hij als individu
Geen bangerik, geen durfal
Geen Janmaat…
GOEDE VOORNEMENS
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.660 Natrappen gaat
tot de archaïsmen behoren, incorrect spel
wordt volkomen uitgeschakeld door fair play.
Oplichters bijgezet in oudheidkamers en musea.
Pootje haken, beentje lichten, niemand doet mee.
Deze kleine greep uit de volledige voornemenlijst
toont aan: de realiteitszin is opgeruimd afgeprijsd.…
Het Lot
hartenkreet
5.0 met 12 stemmen 995 Wat kan ons die school in Mali schelen
Laten ze het geld hier wat beter verdelen
Geloof ons mensen, het is gewoon niet fair
Om arme buren te zijn van een miljonair
Rijke buren, rechts, links, hier en daar
Nee, hiermee zijn ze nog lang niet klaar
Dus claimden het stel emotionele schade
Maar ook de rechter kende geen genade
Want, zo oordeelde…
Rara... ode aan wie?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 292 Dan weet ik pas: er valt niet af te dingen
op zijn talent; dit eren is slechts fair
en niet alleen voor trouwe volgelingen.
Wie weet gelukt ons, zonder na te apen,
't onmogelijke, met intensive care
een even fraai gedicht bijeen te schrapen.…
Arena Revisited 2
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 77 Woordenaar scherp de punt van uw ganzenveer
kruis op de zandvloer fair de degens telkens weer.
Welkom dichter van het hoogste woord
balanceur op het schrijverskoord.
Kom binnen beoefenaar van pennenproeven
speel het taalspel zonder af te troeven.
U allen vaart in dezelfde schrijvers-boot
u bent niet meer of minder klein of groot.…
Zelfbeeld
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 409 Ik weet het leven is niet fair geweest,
met vele tegenslagen.
Kies nu eens voor jezelf mijn kind,
en probeer niet anderen te behagen.
Je wilt te vlug en kijkt vooruit,
maar kijk eens naar vandaag meid.
Neem babystapjes iedere dag,
zodat je niet steeds uitglijdt.
De tijd zal komen ook voor jou,
ik weet dit zal gebeuren.…
De buurtavond
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.108 kenau
de zaal kijkt haar verstomd doch vol bewondering aan
welke wijze woorden laat zij hier zweven
zelfs het nobele lokaal bestuur is het niet ontgaan
hier wordt nog eens verbale daadkracht bedreven
op het toneel, stilaan gevuld met gebroken meubilair
overgoten met zwarte koffie en lauwe thee
roept de aangeslagen kunstenaar "dit is niet fair…
Wanneer lijden teveel is.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 134 Niet geletterd, niet literair,
geen bul aan de muur
eigenlijk niet fair.
Maar moet je slim zijn
om te schrijven,
moet je geletterd zijn
om iets bij te dragen,
dacht ik niet.…
Jean Aimar en Madelon
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 206 JA: Jean Aimar zei tegen haar
Ik kom eraan, mais j'en ai mar
Om altijd maar zo na elkaar
MA: Welaan, regarde, mon ami
N'arrète pas, car j'ai envie
De faire l'amour, ziet ge, comme si
JA: Bien sur, mi guapa, oui ma chère
Fais comme une grande chute de pierres
Als Ginger Rogers, Fred Astaire
MA: Tu vois, je mont la tour Eiffel
Le grand…
Mijn lief is als de rode roos
poëzie
3.0 met 26 stemmen 3.501 As fair art thou, my bonie lass,
So deep in luve am I;
And I will luve thee still, my dear,
Till a' the seas gang dry.
Till a' the seas gang dry, my dear,
And the rocks melt wi' the sun;
And I will luve thee still, my dear,
While the sands o' life shall run.
And fare-thee-weel, my only Luve!
And fare-thee-weel, a while!…
L'hirondelle
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 735 Pour avoir voulu m'initier à la nage
ce n'est que la nuit tombante
et près des rivages les plus profonds
de ses prunelles enchanteresses
qu'elle réussit à me faire flotter.
Encore que menaçait la noyade.…
muis
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 247 eerst siert hij
in beschuiten gebak
dat in roze of blauw
de geboorte kondigt
van het nieuwe leven
dat harten stromen doet
later boezemt hij
in schuur of kelder
zich warm nestelend
tot angst en afkeer
als hij honger stillend
ons de stuipen jaagt
nu trippelt hij
driftig heen en weer
muis aan muis gevangen
in knuis en kolenschop…
hond
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 van nature ben ik niet
zegt de wetenschap
aanhankelijk lief en sociaal
door de eeuwen heen
in het script van mijn dna
zijn er fouten geschreven
niet meer of minder is het
aangeboren een beperking
aldus zeggen de geleerden
een foutje in het systeem
die aan baasje en bazin
trouw zich verbinden laat
een open gezicht denk ik
met een zonnig…
waaks
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 106 de kop geheven
schuin omhoog
zijn oren spitsend
waarschuwt hij stil
tot daar dan
mag jij gaan
verder komen
moet je niet
de staart strak
hoog en staand
zijn lippen krullend
blaft hij grommend
waar je bent
moet je blijven
waag het niet
hier te komen…
zebra
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 96 statig fier de kop geheven
kleurt zwart wit de zebra
met gerechte rug
zoals zij baken is
van hier naar daar
voor een veilig pad
de aandacht trekkend
lonken lichtend wit
van hier bekeken
daar haar strepen
waar het zwart niet is
aan de overkant
het leven verlangend
leidt zij blind vertrouwd
ons tussendoor de wielen
die verschil maken…
haan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 92 vurig rood gekamd
wakkert hij de wereld
bij het sterven van de nacht
met gekraaide boodschap
over weer de geboorte
van een nieuwe dag
majestueus deftig
de veren schuddend
poot hij vinnig dan
zijn territorium doorheen
zegetochtig klokkend
de hennetjes lokkend
zijn doen noch zijn laten
sporen het vermoeden
van diep verlangen
naar…
papegaai
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 een verfstreek is het
de dagen kleurend
die tong verend
fluitend zijn gezang
van jong tot oud
tot aandacht lokt
stok geketend
om attentie vragend
zit hij kort gewiekt
in goud gevangen
verveeld gekooid
zijn noten snavelend
krauwend snauwend
vermaakt hij het publiek
kaatsend echoënd
wat het gehoor kletst
zich stilletjes vragend
wie…
mus
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 98 luisterend bij het raam
hoor ik in een boom
met op de achtergrond
een ekster schreeuwend
klein een kinderstemmetje
hongerig de ouders bedelen
rond huis en haard zoekend
van bessenstruik tot fruitvlieg
zamelen zij het maal
schichtig naar omhoog blikkend
waar zij in het groen verscholen
hun weerloos jong weten
dat - het snaveltje wijd…
gup
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 93 hartstochtelijk kijken
kinderen klein
het kleurrijk krioelen
dat achter glas
eieren levend barend
miljoenenvisjes doen
vertederd kijken
de eigen guppy’s
ook de ouders groot
die zij kozend lief
uit rivieren hartstocht
het leven schonken
hun telgen kijkend
zouden stilletjes zij
hen vereeuwigen willen
als die missionarisvisjes
veilig…
koolmees
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 256 het kleine vogeltje
altijd zingend weer
zwarte kop met witte wangen
het lijfje groen en geel
huisde jaar na jaar
in ons tuintje zijn gezin
zo - acrobatisch toerend
graag gezien als gast
struinend door heg en gras
nijver hoedend voor gevaar
vloog hij kroost voedend
met zijn vrouwtje af en aan
zo kleurde hij de dagen
ongestoord en…
roodborstje
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 rood rondborstig
wulps blikkend
tikt zij het raam
als ware zij
vragend om aandacht
een meisje van plezier
niets verhullend
zingt zij temend
ach kom nou
laat mij erin
zo zonder jou
is het eenzaam hier
guur ook en koud
vliegen vangend vlug
de schoot schuilend
kruimelt zij nootjes
tot natuurlijke drift
in het hoogste lied
haar ontladen…
schaap
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 129 wanneer in voorjaarsgras
dartelend wij de lente boden
dan nog zijn wij schattig
boodschapt blatend het schaap
maar de waardering daarna
een beetje meer respect
die is ver te zoeken
zo mekkert het voort
worden wij niet als lammetjes
ter slachtbank geleid
dan wel aan goden ter offer
eerst gekeeld dan geslacht
schande wacht de brave…
kat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 hooghartig als een gigolo
langs benen strijkend
verleidt hij kopjes gevend
laatdunkend het voetvolk
zijn stokpaard rijdend
tot aandachtig kroelen
eens de schoot veroverd
nestelt baarden likkend
hij tevreden snorrend
zolang het hem bevalt
hautain vertrekkend weer
omdat het hem verveelt
de mens verwijtend kijkend
met donker felle ogen…
olifant
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 132 zoals mensen paadjes maken
nam ook de olifant de kortste weg
toen wild als varkens hij zag komen
op ivoren jacht een mensentroep
niets ontziend de massa vluchtend
met daarin kostbaar opgebaard
het porselein dat werd gespaard
plette hij de kast tot gruizelement
alsof hij zich excuseren wilde
nog trompetterde hij luid
voor beleefdheid…
wesp
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 181 met regen aan de luchten
vliegt hij vluchtend
waar muggen hangen blijven
naar het huis en raat
waar met slanke taille
hij de vorstin wachtend weet
die ondier kauwend klagend
het werkvolk ordonneren zal
hem wacht geen min
geen bijenkorf met zoet
want eens in de kolonie
zijn kop gestoken is
trekt hij haar klappen
zoals hem de jampot doet…
aalscholver
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 zompig waren de hectaren
zomers groen en winters kaal
waar stads de mensen lonkend
rij aan rij nu huizen staan
ooit daar lag zijn kolonie
waar in bronsgroen vederpak
kruiend op de wind gericht
hij zijn gedachten droogde
kronend zilverig zijn manen
kon hij genieten van zijn vangst
die uit rijk toen het water nog
zijn gehaakte snavel viste…
leeuwin
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 114 waar als kinderen blij
in het dorp de mensen
aapjes papegaaiend kijken
stapt de habitat ontnomen
loerend stappend driftig
een getergde leeuwin
dromend van de vrijheid
die prachtig en drachtig
de jagers van haar namen
omdat toch het circus hier
haar wel bevallen wilde
met groot geëerd publiek
ontslagen uit die poppenkast
moet zij nu…
wilde eenden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 toerend in mijn eentje
waggelend door hollands waterland
zie ik tot de dames ter bekoring
die op afstand hen beschouwen
hoe ijdel zich woerden protsen
in van sloot en plas hun spiegel
het eens gekozen lief dan spetterend
tot zij nat ten slot het jawoord geeft
door haar snavel dan te richten
op als lelijke eendjes de verliezers
die hij eerst…
kokmeeuw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 84 hoog de hemel kijkend
staat hij op een paal
krietend krijsend
alsof hij zeggen wil
vanmorgen nog toch
vloog daar mijn lief
onder haar chocoladen kop
boven rood haar poten
vonkte wit als pas gepoetst
zilverend het verenkleed
dat naar voedsel vissend
in de zilte vismarkt dook
als een vlokje sneeuw
door zonnestraal verdreven
schoot…