8759 resultaten.
Kritiek
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 581 Hij zei: “Alle filosofie is taal
kritiek.”
Grammatica is een gevangenis
begoocheling van woorden en verhaal
voor waarheid onbedwingbaar hoog als hindernis
Een ander zei: “Met niets kom je een kunstwerk
minder naderbij dan met kritiek.”…
Sterrenstof
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 178 Als het mijn tijd is om te gaan
En ik mijn leven moet besluiten
Dan hoop ik dat aldus te doen:
Trots van binnen, waardig van buiten
En dan hoop ik dit te voelen,
alvorens weg te glippen:
Jouw hand in mijn hand
Jouw kus op mijn lippen
En waar ik terecht kom?
Ik zou het niet weten
Hel? ‘k Hoop het niet
Hemel?…
nu en vroeger
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 99 lees wat filosofie
van vroeger dagen
en je vraagt je af
hoe ze zo konden denken
maar dat is ook zelf
een filosofische vraag
je denkt aan het denken
terwijl de avond valt
en veel later aarzelt het ochtendlicht
maar zie daar is de regenboog
en in een donkere regen de zon…
filosoof
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 774 volgens mijn leraar filosofie
is ´het existentialisme
tromgeroffel op een leeg vat´
daarbij glimlachte hij intens
rimpels in zijn gezicht
van poëzie vond hij
dat daarmee alle gaten
in het menselijk denken
te pas en onpas
worden gedicht
een beetje dankzij hem
ben ik geworden die ik ben…
IK VOEL ME...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 Als Candide en het optimisme
het pessimisme kan dat niet luchten
omdat het een tegenstelling is
maar bovenaan staat het positieve
dat ik omarm met mijn levensinstelling
de filosofie om te overleven
niettegenstaande de rimpeling
doorheen mijn doorleefd gelaat
staat alreeds jaren in mijn genen gegrift.
© Laurens Windig…
Heelal, het heelal voor ons allemaal!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 410 des kennis van goed en kwaad
zonder een Adam, zonder een Eva
maar gewoon voor ons als gestorven mensen
als zielen in een onmetelijke heelal
wat hopelijk onontekt blijft!…
Golven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 126 Er is nu onomstotelijk bewijs
Dat Einstein het ooit goed heeft opgeschreven
Het universum kan een beetje beven
Die mensen krijgen vast de Nobelprijs
Ik moet om ook nog kans te kunnen maken
Die donkere materie maar eens kraken.…
Toevalligheden in april
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 Ik ken u van de Oosterse filosofie
woon in dezelfde straat als het café
De Stamboom en ik hoop u vaker
hier te zien, want ik heb mij
met uw woorden geamuseerd
glimlach rimpels dieper geworden
rondom de ogen en de mond
Zij beroeren eerst mijn vel, daarna
mijn diepere gevoelens onder
de opper- en lederhuid en zij
vleien…
zonder twijfel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 beter dit of dat
had je kunnen doen
dat is zeker
aan je twijfel
nooit meer
twijfelen
is waar je
naar streeft
maar pas op
wie nooit meer
twijfelt
is bijna dood
toch strijdt
elke religie
tegen de twijfel
de filosofie niet, of toch
ik hou van de wind
die over het riet waait
en over het water
waar die ook naar toe…
ASTRONOMIE
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 532 Die winteravond in de Achterhoek
keek ik met veel verwondering naar boven,
waar zonder lampen die de sterren doven,
de melkweg zich liet lezen als een boek.
Blik op oneindig. Ik viel in het niet
en zag de adem die mijn mond verliet.…
Lands-end
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 534 vandaag klom ik de hemel in
met rood gelakte tenen
liggend in het gras
gebonden door zwaartekracht
en wat niet al
oh, ooit
in deze blauwe droom
te kunnen stappen
de stilte in
en los te laten
wat mij aan de aarde bindt…
"Heal all"
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 757 Geen mens, geen zal ooit weten
wat ik draag diep in mij
Zelf zal ik nooit vergeten
de hemel die je zei
Het donker dat je lachtte
je tranen kille wind
De zon die je verachtte
geen reden die je vindt
De maan zal het ooit zeggen
de sterren smelten al
begrip zonder uitleggen
ontstaan van het Heelal…
Serenade
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 847 de maan glijdt op de toppen
van mijn uitgestrekte vingers
naar een hoogtepunt bloost
zich geel de hemel in na
die rakelingse bevingering
en streelt de zwarte stilte
zon van de nacht maar zo
gehavend dat ze eeuwig ootjes
vormt van pijnlijke herinnering…
De Melkweg
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.312 Ik zit op een terras in de Provence
En over de heuvels en de Mont Ventoux
Spreidt de nacht zijn zwartfluwelen mantel
Waarvan de voering met duizend sterren is bezet,
Een lichtend lint van horizon tot einder.
Ik nestel mij diep in een mantelplooi
En zweef de Melkweg tegemoet.
"Wil je nog koffie?"
Vraagt zij die hier met mij verblijft.…
De maan
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 1.749 een dronken man uit Koog aan de Zaan
keek omhoog en zag haar staan
een voorbijganger sprak hem aan
waarde heer ik zie u staan
schijnt daar de zon of toch de maan?
de tijd verglijdt in mijn bestaan
licht en donker zijn weggegaan
het licht in mijn geest is uitgegaan
de nacht is over ik moet weer gaan
vanmorgen scheen de zon dus nu de maan…
Kosmosgedicht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 166 Het zonnejaar is als een wereld
die onverschrokken voortsnelt
in het heelal van lichteeuwen
doordraait in een tijdloos zwart.
Het uitgeputte leven slaakt
een donkerrood verzuchten.
Breeduit verdampt de zon
in wolken vol aan dromen.…
Kosmosgedicht (nr. 2)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 221 Kraakhelder vriest de hemel
groeit blauw licht tot heelal
verdampen stelsels in wervels
smelten ijsblokjes in mijn glas.
Er blijft zoveel diep duister;
door de eeuwen heen roesten
hooggespannen verwachtingen
en verbrandt ieder vast geloof.…
Kuil van de Knal
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 215 Niets
Knal
Heelal
Speelbal in de ruimte
Veelal
Bal buiten spel
Tijd is illusie
Kernfusie
Van onmacht
Mix met krachten
Bevruchting
Vanuit Iets
Geboorte van atomen
Geen vlucht
Geen ontkomen
Aan het lot
Veelal
Toegekend aan God
Doch
Gelijk de Knal
Komt ‘t nergens vandaan
Verdwijnt al
Als ’n stervende zwaan
In Niets
Ego is de…
de weg terug
hartenkreet
4.0 met 37 stemmen 611 een rode maan verlicht de nacht
en sterren, als tranen houden de wacht
stille glinsteringen aan de lucht
de zon neemt haar plaats in met een zucht
want een plek om te stralen is hier niet
zelfs de wolken zijn gekleurd door verdriet
in dit heelal van verloren dromen
sluit ik mijn ogen maar kan niet ontkomen
de gewichtsloosheid van mijn bestan…
Bestaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 Word ik heel klein en stil
bij het grote hemelse heelal.
In schaduw van mijn gevoel
straalt het licht van de maan.
Waar de uren in minuten
weg tikken naar eeuwigheid.
Besef ik dit is leven het is
een deel van mijn bestaan.…
Niburu.
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 486 spinnend aan het wiel der tijden
wentelend in het dradenspel
lijnen met verzilverde zijden
flonkerend in een hemelse hel
draaiend in planeten banen
spugend met het draken vuur
centrum van je eigen manen
leegte kent geen levensduur
vlammend aan de aardse hemel
brenger van het nieuwe licht
schreeuwend in het hels gewemel
onweer donder…
klinkende stilte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 384 bezing de stilte
in een klinkend
lied
dat dromend
naar de
einder ziet
met klinkers
uit een zwart
heelal
waarmee ik
zwijgend
zingen zal…
Veilig ( bijna-dood ervaring )
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 240 Jij zult je geborgen en veilig
voelen...daarginds:
hoog in de hemel.
Er bestaat geen één God...
of verheerlijking van bepaalde profeten
martelaren, heiligen en asceten.
Het is fijn daar, zó fijn
als jij je ooit veilig en geborgen
hebt kunnen voelen:
bij iets of iemand op aarde,
tijdens die paar secondes,
het is roze, warm en vredig
je…
Droombaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 255 een werkloze man
uit tytjerksteradeel
overzag het geheel
en zag werken uit een heel
ander perspectief
hij schilderde de maan oranje
elke dag een stukje
zodat de zon altijd scheen
en was tevreden met het geheel
maar dacht toch was het nu maar geel
maar er is geen leven meer op aarde mogelijk
dan maar een baan op de maan
en was zo heel gelukkig…
geen begin of einde
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 265 Het heelal is een samensmelting van kleuren
mooier dan een schilderspalet.
Wij zien alleen de zon en de sterren aan de hemel,
maar verder van ons begint de wondere wereld.
Onze blauwe planeet is onze houvast met zijn magneet.
We leven in alle stilte verder.…
regen na een warme dag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 272 nu valt opeens
de regen op mijn balkon
die komt ergens vandaan
en gaat weer verder naar elders
terwijl de bliksem inslaat
en de donder rommelt als een maag
een scooteralarm gaat af
in de straat vol regen en heimwee
je kijkt omhoog
naar de bewolkte lucht
en je denkt aan het heelal
en aan morgen en aan een paar vrienden
en de…
Universum
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 422 Het hart gaat verder dan
enig etiket, hok of ziekte.
Het hart dat tikt, dat klopt
gaat verder dan enig medicijn:
ziekte en pillen zijn slechts hulpmiddelen
alles gaat
veel en veel verder
dan welk besef van de geest
dan de intelligentie van mensen
in de hersenen.
Het hart is uniek in zijn bestaan.
Het hart stopt pas
bij voleinding en voltooiing…
oh heelal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 130 je bent bijna
15 miljard jaar oud
maar is niets
eigenlijk op eeuwigheid
heelal
we doen ons best
maar we begrijpen
er nog steeds weinig van
hier en daar brandt er iets
en dan wij en
iemand die dit schrijft…
raadsel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 120 in je opkomen
wat ergens een raadsel is
je denkt dat je tijdloos dicht
maar zelfs het eeuwig melancholieke
'altijd november' is dertiger jaren
evengoed is het noodzakelijk
om iets te zeggen alsof het nooit zo was
inderdaad het was die tijd, die dag
die middeleeuwen die we later zullen zijn
nauwelijks nog begrijpen op weg in het heelal…
sterren
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 136 een kind tekent
een poppetje
is ergens een
soort schrift
zo denken we
ook over vroegere
schriften
het begon met
uitbeelden
van een vogel
dus de vroege mens
had iets kinderlijks
zogenaamd
want vergis je niet
men voer al op de sterren
hoe intelligent moet je zijn
om regelmaat te zien in wat hemellichtjes
zou ik dat moeten…