Netgedichten

netgedicht (nr. 65.611):

Toevalligheden in april

Ik ken u van de Oosterse filosofie

woon in dezelfde straat als het café

De Stamboom en ik hoop u vaker

hier te zien, want ik heb mij

met uw woorden geamuseerd

glimlach rimpels dieper geworden

rondom de ogen en de mond

Zij beroeren eerst mijn vel, daarna

mijn diepere gevoelens onder

de opper- en lederhuid en zij

vleien zich in het bottenmerg

beginnen didgeridoo te spelen

spontaan zonder een boodschap

in hormonen, gebarentaal of

tedere strelingen in lente spraak

Tussen sprieten ontwikkelen zich

rode tulpen, in elk grasveld één

zodat het lijkt alsof in Den Haag

Bomenbuurt, in zekere tuinen

tussen het gras een wonder van rood

is geschied op last van de Heer